Nurdan Eker
urodzony w 1978 roku
ugodzony nożem: 30 września 2009
Miejsce zamieszkania: Wiesbaden
Pochodzenie: Turcja
Dzieci: 2 córki (w wieku 11 i 13 lat w chwili popełnienia zbrodni)
Sprawca: jej mąż Hazan E. (38 lat)

W wieku 16 lat Nurdan wyszła w Turcji za mąż. Jej ojciec jest brutalny i usuwa ją ze szkoły w piątej klasie. Nurdan ma dwie córki. Pięć lat po ślubie jej mąż umiera.

Jej matka wychodzi za mąż za nowego mężczyznę. Ma on w Niemczech kolejnego syna, rozwiedzionego z Niemką. Kierowca ciężarówki Hazan miałby teraz turecką żonę. Nurdan wychodzi za niego za mąż. Ona przeprowadza się do Wiesbaden.

Ponieważ mąż poważnie znęca się nad nią i ich córkami, Nurdan ucieka do schroniska dla kobiet prowadzonego przez Stowarzyszenie na Rzecz Dobrobytu Pracowników. W 2008 r. małżeństwo się rozpadło. Po 252 dniach pobytu w schronisku dla kobiet wprowadza się z córkami do własnego mieszkania.

Tam, 30 września 2009 r., dwie dziewczynki znajdują matkę zgwałconą i zamordowaną z 58 ranami kłutymi. 38-letni były mąż zgłasza się na policję, ale ma alibi. Później okazuje się, że czas popełnienia zbrodni był znacznie wcześniejszy niż przypuszczano. Mąż zostaje aresztowany.

Dwie córki lecą do Turcji na pogrzeb matki i nie mogą wyjechać. Są teraz u dziadków i grozi im przymusowe zamążpójście. Ruch pracowniczy w Niemczech angażuje prawnika i zbiera pieniądze na edukację dziewcząt.

W połowie 2010 roku w sądzie rejonowym w Wiesbaden rozpoczyna się proces. Hazan śledzi proces, głównie uśmiechając się i śmiejąc. Córki zeznają, że ojczym również stosował wobec nich przemoc. W marcu 2011 roku Hazan zostaje skazany na karę dożywotniego więzienia za gwałt i morderstwo, bez szczególnie poważnego zawinienia. Sędzia mówił o motywach zbrodni na najniższym poziomie. Obrona domagała się uniewinnienia.

Dwa lata później Stowarzyszenie na Rzecz Dobrobytu Pracowników przemianowało schronisko dla kobiet na Dom Nurdana Ekera. W raporcie wspomniano, że Nurdan zbuntowała się przeciwko "antyżyciowym prawom szowinistycznego islamu". Obie córki mieszkają z babcią w Turcji. W Wiesbaden nadal zbierają pieniądze na ich edukację. Później młode kobiety studiują architekturę w szkole artystycznej. Problemem pozostaje fakt, że tureccy przestępcy są często deportowani dopiero po odbyciu części kary. I to bez względu na zagrożenie - w tym przypadku dla pasierbic.