Historia zabójstw honorowych: Türel Yalman (2003)

Türel Yalman
urodzony: 1969
zastrzelony: 17 czerwca 2003 r.
Miejsce zamieszkania: Dinslaken
Pochodzenie: Turcja
Dzieci: jeden syn (13 lat w chwili popełnienia zbrodni)
Sprawca: jej mąż Sebahattin (34 lata w chwili popełnienia zbrodni)

Türel pochodzi z nowoczesnej tureckiej rodziny i wyszła za mąż na własne życzenie w ramach konserwatywnego klanu. Na początku swojego małżeństwa musi nosić chustę na głowie i nie wolno jej pracować, mimo że jest wykształcona na sprzedawczynię w handlu detalicznym lub przemyśle. Nie wolno jej również gotować, ponieważ jedzą razem w domu teściowej. Rodzi się syn. Türel prawdopodobnie coraz częściej próbuje uciekać, ale wraca z powodu gróźb ze strony klanu męża. Dopiero w 2003 roku w końcu składa pozew o rozwód.

Jej mąż Sebahattin nie chce się jednak na to zgodzić. 17 czerwca 2003 roku przez wiele godzin stoi na straży przy jej drzwiach wejściowych. Kiedy Türel chce wsiąść do samochodu, strzela do niej siedmioma kulami.

Niemal dwa tygodnie później tych dwoje 34-latków zostanie rozdzielonych. Trzej bracia zamordowanej Türel czuwają w Dinslaken przy swojej zamordowanej siostrze i informują o tym media.

Już kilka godzin po zabójstwie rodzina mordercy wynajmuje adwokata-skandalistę Rolfa Bossiego, aby ich bronił. Według niektórych źródeł internetowych, sprawca zostaje później skazany na dożywocie, a apelacja Bossiego o ponowne rozpatrzenie sprawy zostaje odrzucona.

Co to jest zabójstwo honorowe?

Morderstwo dla honoru jest morderstwem w imię honoru. Jeśli brat morduje swoją siostrę, aby przywrócić honor rodziny, to jest to zabójstwo honorowe. Według aktywistów, najczęstszymi powodami morderstw dla honoru są:

odmawia współpracy w zaaranżowanym małżeństwie.
chce zakończyć związek.
była ofiarą gwałtu lub napadu na tle seksualnym.
został oskarżony o stosunki seksualne poza małżeństwem.

Obrońcy praw człowieka uważają, że co roku dokonuje się 100 tys. zabójstw honorowych, z których większość nie jest zgłaszana władzom, a niektóre są nawet celowo ukrywane przez same władze, na przykład dlatego, że sprawcy są dobrymi przyjaciółmi lokalnych policjantów, urzędników lub polityków. Przemoc wobec dziewcząt i kobiet pozostaje poważnym problemem w Pakistan, Indie, Afganistan, Irak, Syria, Iran, Serbia i Turcja.