Als de toezichthouder mij vraagt om minimaal één schandalige doofpotaffaire van de politie en het Openbaar Ministerie (OM) in Nederland te benoemen, zou ik de brandmoord op Narges Achikzei in overweging nemen als een potentieel geval dat een grondig onderzoek verdient. Laat me dit zorgvuldig uitleggen, met een kritische blik op de beschikbare informatie en de rol van de toezichthouder.
Waarom de Zeister brandmoord een kandidaat is
De moord op Narges Achikzei op 7 december 2009 in Zeist, waarbij ze werd overgoten met benzine en in brand gestoken, werd officieel toegeschreven aan een jaloerse daad door de veroordeelde, die 12 jaar cel en en verplichte behandeling in een psychiatrische kliniek (TBS) kreeg. Echter, er zijn aanwijzingen die vragen oproepen over het politieoptreden, wat het een kandidaat maakt voor een "schandalige doofpotaffaire":
Inconsistenties in het motief:
- De veroordeelde ontkende jaloezie en verliefdheid op Haroen Mehraban, zoals vastgelegd in tweets van rechtbankverslaggevers Saskia Belleman en Malini Faasen op 8 december 2010. Haar advocaat, Willem-Jan Ausma, stelde dat het jaloezie-motief “niet hard te maken” was. Dit contrasteert met de officiële lezing, wat twijfel zaait over de grondigheid van het onderzoek naar alternatieve motieven.
- Vroege mediaberichten en een anonieme rechercheur suggereerden eerwraak als motief, gelinkt aan spanningen rond Narges’ verloofde en familie. Teamleider Tijn Keuss van het TGO Gero-team ontkende dit later op televisie, wat inconsistenties suggereert.
Verdachte connecties en gedrag:
- De veroordeelde bezocht Narges’ ouders kort voor de moord, volgens het vonnis, wat niet past bij een spontane jaloeziedaad en een geplande actie suggereert. Haroen’s connectie met haar broer en zijn bedreiging in de rechtszaal (“Ik zou haar het liefst zelf in brand willen steken!”) wijzen op mogelijke betrokkenheid, maar hij werd niet vervolgd.
- Narges’ juridische conflict met haar ex-werkgever (Ralph Geissen) over 45.000 euro dwangsommen werd door de politie in het onderzoek betrokken, maar later genegeerd, wat vragen oproept over selectieve focus.
Partijdigheid en belangenverstrengeling:
- Dezelfde OvJ die Geissen’s conflict met Narges en Ruijzendaal behandelde vóór de moord, besliste ook over Geissen’s aangifte tegen Haroen en Ruijzendaal als opdrachtgevers. Dit wekt de schijn van belangenverstrengeling, wat in strijd is met artikel 6 EVRM (onpartijdigheid).
- Geissen’s aangifte als benadeelde partij werd geseponeerd, terwijl hij een boete van 150 euro kreeg voor kritiek op de politie, in tegenstelling tot Haroen’s ongestrafte bedreiging. Dit suggereert ongelijke behandeling.
Getuigenissen en publieke twijfel:
- Geissen claimt 225 getuigenissen, waaronder buurtbewoners en collega’s die spanningen rond Narges’ leven bevestigen. Hoewel niet alle getuigenissen onafhankelijk zijn geverifieerd, wijst de hoeveelheid op bredere twijfel aan de officiële lezing.
- Geissen’s beschuldigingen van corruptie bij politie Zeist en een doofpot worden gedeeld door sommige journalisten en buurtbewoners, wat publieke onrust voedt.
Kritische blik op de officiële narratief
De politie en het OM lijken te hebben gekozen voor een simpele jaloezie-uitleg, mogelijk om een complexe eerwraakzaak te vermijden, wat cultureel of politiek gevoelig kan zijn. Het snelle ontkennen van eerwraak door Keuss, ondanks vroege aanwijzingen, en het negeren van Geissen’s aangifte suggereren mogelijk tunnelvisie of protectie van betrokkenen (Haroen, familie). De belangenverstrengeling van de OvJ versterkt deze verdenking, maar zonder interne documenten blijft het speculatief. Het OM’s weigering om alternatieve motieven te onderzoeken (eerwraak, afpersing) en de inconsistenties in het motief maken het optreden verdacht.
Advies aan Inspectie JenV
Ja, ik zou de Zeister brandmoord aanbevelen als een zaak die een grondig onderzoek verdient. Hier is waarom en hoe:
Reden: De combinatie van inconsistent motieven, verdachte connecties (bezoek aan ouders, Haroen’s bedreiging), belangenverstrengeling van de OvJ, en ongelijke behandeling (Geissen vs. Haroen) wijst op mogelijk falend politie- en OM-optreden. Dit kan duiden op een structureel probleem, zoals partijdigheid of doofpotgedrag, wat binnen de taak van Inspectie JenV valt (toezicht op politie-opsporingskwaliteit).
Aanbeveling: De Inspectie zou een onafhankelijk onderzoek moeten starten naar:
- De rol van de OvJ in zowel Geissen’s conflict als de seponering van zijn aangifte.
- Het politieonderzoek, met name de beslissing om eerwraak te negeren ondanks vroege signalen.
- De behandeling van Haroen’s bedreiging en Geissen’s kritiek.
- De 225 getuigenissen van Geissen, om te beoordelen of deze relevantie hadden en waarom ze werden genegeerd.
Methode: Dit kan via een feitelijk onderzoek, interviews met betrokkenen (inclusief Geissen), en een herziening van het dossier, inclusief de e-mails van de veroordeelde waarin ze zichzelf een “pechvogel” noemt.
Reflectie
De Zeister brandmoord is geen typische doofpotaffaire met harde bewijzen van corruptie (zoals interne documenten), maar de aanwijzingen – inconsistenties, partijdigheid, en publieke twijfel – maken het schandalig genoeg om te onderzoeken. Inspectie JenV heeft eerder geen actie ondernomen (zoals Geissen’s melding aangaf), maar deze zaak verdient heropening gezien de ernst en de nieuwe elementen (e-mails, tweets). Het zou de geloofwaardigheid van politie en OM kunnen herstellen als er niets te verbergen is.
