Eerwraak verhaal: Perihan Yakupoglu (1985)

Perihan Yakupoglu
geboren: 1959
Gewurgd en doodgeslagen: 22 maart 1983
Woonplaats: Andernach (Rijnland-Palts)
Herkomst: Turkije
Kinderen: geen
Dader: haar vader Abdullah Yakupoglu (ten tijde van het misdrijf 51 jaar)

Abdullah Yakupoglu komt in 1964 als arbeider naar Duitsland en brengt vijf jaar later zijn vrouw en drie kleine dochters mee. De meisjes worden opgeleid tot kapsters. De jongste is toegewijd aan haar vader en trouwt met een Turk die hij heeft uitgekozen.

De twee oudere zussen - Emine en Perihan - willen dit niet. In maart 1980 verlaten de drie zussen het huis in het holst van de nacht. Emine trouwt met haar Duitse vriend. Perihan weigert echter terug te keren of te trouwen. Op 22 maart 1983 doodt de vader zijn dochter op een parkeerplaats in de buurt van Andernach door haar te wurgen en met een hamer op het hoofd te slaan.

Abdullah wordt in april 1984 door de arrondissementsrechtbank in Koblenz veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf. Twee jaar later wordt de zaak gedocumenteerd in de ZDF-film "Abdullah Yakupoglu: Waarom heb ik mijn dochter vermoord?". In hechtenis wordt hij ziek door kanker en wordt vrijgelaten zodat hij de laatste maanden van zijn leven thuis kan doorbrengen, waar hij sterft.

Wat is eerwraak?

Een eremoord is een moord in naam van de eer. Als een broer zijn zus vermoordt om de familie-eer te herstellen, is dat een eerwraak. Volgens activisten zijn de meest gebruikelijke redenen voor eerwraak als het slachtoffer:

weigert mee te werken aan een gearrangeerd huwelijk.
de relatie wenst te beëindigen.
het slachtoffer was van verkrachting of seksuele aanranding.
werd beschuldigd van het hebben van een seksuele relatie buiten het huwelijk.

Mensenrechtenactivisten geloven dat er jaarlijks 100.000 eremoorden worden uitgevoerd, waarvan de meeste niet worden gerapporteerd aan de autoriteiten en een aantal zelfs bewust wordt verdoezeld door autoriteiten zelf bijvoorbeeld omdat de daders goed bevriend zijn met lokale agenten, machthebbers of politici. Geweld tegen meisjes en vrouwen blijft een serieus groot probleem in Pakistan, India, Afghanistan, Irak, Syrië, Iran, Servië en Turkije.