Eerwraak verhaal: Cavus Ünlü (1986) - Investigate Honor Killing

Cavus Ünlü
Geboren: 1960
gedood: 15 december 1986
Woonplaats: München
Herkomst: Turkije
Kinderen: waarschijnlijk geen
Daders: Osman Ü. (37 jaar ten tijde van het misdrijf), Turan Ü. (30 jaar), Senol Ü. (29 jaar), neven

In december 1986 vermoorden twee broers een 26-jarige Turkse bouwvakker/polijster in de flat van een van hen in München. Ze sloegen hem op het hoofd met een ijzeren staaf, deden er een plastic zak overheen en wurgden hem. Een jongere broer loost het lijk in het bos van Deisenhofen. Een jager ontdekt het lichaam bedekt met bloed in een auto. Het moordwapen is een werktuig met scherpe randen. De verdenking valt al snel op de uitgebreide familie. Maar de politie kan niets bewijzen tegen niemand.

In mei 2009 - bijna 23 jaar na de moord - slaagt de politie erin de daders te veroordelen dankzij een nieuwe analyse van DNA-sporen. De onderzoeken onthullen: Cavus was getrouwd, mogelijk onder dwang. In ieder geval was het een geïmporteerde bruid uit Yozgat in centraal Anatolië. Maar hij woont samen met een andere vrouw. Zijn vrouw Melahat pleegt (vermoedelijk hierdoor) in 1986 zelfmoord. Zijn twee neven vermoorden vervolgens de 26-jarige Cavus.

Wanneer de politie het arrestatiebevel voor de oudste (Osman, een metselaar die nu 59 jaar oud is) uitvaardigt, zit hij al in de gevangenis wegens souteneurschap. Op dezelfde dag wordt ook schoonmaker Turan gearresteerd, en in juni 2009 Senol, die nu vervroegd gepensioneerd is. Ook hij zat al in de gevangenis voor een zedendelict. De drie daders zijn neven van de overleden vrouw.

Het proces begint in februari 2010. Het openbaar ministerie spreekt expliciet van een eerwraakmoord. Het motief was om de familie-eer te herstellen. Hiervoor veroordeelt de regionale rechtbank van München alle drie in april 2010 tot een levenslange gevangenisstraf.

Wat is eerwraak?

Een eremoord is een moord in naam van de eer. Als een broer zijn zus vermoordt om de familie-eer te herstellen, is dat een eerwraak. Volgens activisten zijn de meest gebruikelijke redenen voor eerwraak als het slachtoffer:

weigert mee te werken aan een gearrangeerd huwelijk.
de relatie wenst te beëindigen.
het slachtoffer was van verkrachting of seksuele aanranding.
werd beschuldigd van het hebben van een seksuele relatie buiten het huwelijk.

Mensenrechtenactivisten geloven dat er jaarlijks 100.000 eremoorden worden uitgevoerd, waarvan de meeste niet worden gerapporteerd aan de autoriteiten en een aantal zelfs bewust wordt verdoezeld door autoriteiten zelf bijvoorbeeld omdat de daders goed bevriend zijn met lokale agenten, machthebbers of politici. Geweld tegen meisjes en vrouwen blijft een serieus groot probleem in Pakistan, India, Afghanistan, Irak, Syrië, Iran, Servië en Turkije.