Eerwraak verhaal: Nuriye Bayindir (1999) - Investigate Honor Killing

Nuriye Bayindir
Geboren: 1976
Poging tot moord: december 1999
Woonplaats: Ingolstadt
Herkomst: Turkije
Kinderen: 2
Dader: de neef van haar ex-man (25 jaar oud op het moment van het misdrijf)

Nuriye's zaak hoort niet echt thuis in dit archief. Omdat het schot van de neef van haar ex-man in Turkije werd afgevuurd. Niettemin zal het verhaal van de jonge ingevoerde bruid hier als voorbeeld worden verteld.

Nuriye komt als 16-jarige importbruid naar Duitsland en wordt 6 jaar lang gevangen gehouden en mishandeld door haar man Jusuf en zijn familie. Haar man en schoonvader verkrachten haar regelmatig. De vrouwen van de familie misbruiken haar ook.

Nuriye zorgt voor een gezin van 8 als huisslaaf. Haar werkdag loopt vaak van 5 uur 's ochtends tot 2 uur 's nachts. Wanneer zij in elkaar zakt en bewusteloos naar het ziekenhuis wordt gebracht, bellen de artsen de politie en laten de familie Bayindir arresteren.

In oktober 1999 oordeelt de arrondissementsrechtbank te Ingolstadt: "U hebt alle voorschriften van menselijkheid, mededogen, medelijden en hulpvaardigheid jegens een weerloos persoon miskend en de grens van onmenselijkheid ver overschreden." De echtgenoot Jusuf wordt veroordeeld tot 10 jaar gevangenisstraf, zijn moeder Gülüzar tot 9,5 jaar, zijn vader tot 8 jaar. De zusters krijgen 4 jaar, en 4 jaar en 10 maanden jeugddetentie.

Na afloop scheidt Nuriye, leert Duits en zorgt voor haar twee kinderen.

Ongeveer 2 maanden na het vonnis gaat Nuriye naar haar familie in Yozgat in Centraal-Anatolië voor de bruiloft van haar zus. Daar wordt ze neergeschoten door een neef (25 jaar) van haar ex-man. Zij overleeft het, maar haar vader Yazar Kaplan wordt doodgeschoten. De schutter is gearresteerd.

Wat is eerwraak?

Een eremoord is een moord in naam van de eer. Als een broer zijn zus vermoordt om de familie-eer te herstellen, is dat een eerwraak. Volgens activisten zijn de meest gebruikelijke redenen voor eerwraak als het slachtoffer:

weigert mee te werken aan een gearrangeerd huwelijk.
de relatie wenst te beëindigen.
het slachtoffer was van verkrachting of seksuele aanranding.
werd beschuldigd van het hebben van een seksuele relatie buiten het huwelijk.

Mensenrechtenactivisten geloven dat er jaarlijks 100.000 eremoorden worden uitgevoerd, waarvan de meeste niet worden gerapporteerd aan de autoriteiten en een aantal zelfs bewust wordt verdoezeld door autoriteiten zelf bijvoorbeeld omdat de daders goed bevriend zijn met lokale agenten, machthebbers of politici. Geweld tegen meisjes en vrouwen blijft een serieus groot probleem in Pakistan, India, Afghanistan, Irak, Syrië, Iran, Servië en Turkije.