Eerwraak verhaal: Ayse T. (2009) - Investigate Honor Killing

Ayse T.
geboren: 1982
neergestoken: 30 juli 2009
Woonplaats: Keulen
Herkomst: Turkije
Kinderen: 2 zonen (ten tijde van het misdrijf 8 en 9 jaar)
Dader: haar vriend Erdal D. (ten tijde van het misdrijf 35 jaar)

Ayse is getrouwd met Tuncay (29 jaar), woont in Wuppertal en heeft twee zonen. In het voorjaar van 2009 scheidt ze van haar man, de zonen blijven bij hem. Ze trekt in bij haar zus Senem (32 jaar) in Keulen. Ze ontmoet Erdal, een stukadoor uit Wuppertal, op het internet. Hij bezoekt haar verschillende keren. De buren kennen het stel. Of ze vanwege hem gescheiden is, is niet bekend.

Later wil Ayse de affaire beëindigen en terugkeren naar haar man. Maar Erdal wil dit niet aanvaarden: Op 30 juli 2009, komt het tot een gevecht, mogelijk wordt de politie gebeld. Met een steakmes gaat hij achter haar aan. Buren horen geschreeuw. Senem vlucht door het trappenhuis naar een andere flat. Ayse rent naar de begane grond. Daar haalt Erdal haar in, sleurt haar aan haar haren de fietsenkelder in en steekt haar neer.

Terwijl Ayse doodbloedt, verlaat de moordenaar het huis, maar zonder schoenen. Hij komt een kennis tegen, die hij vraagt zijn schoenen en mobieltje te halen. Muhammed ontdekt het lichaam. Onmiddellijk daarna wordt Erdal gearresteerd. Later citeert een agent hem als hij zegt, "Als de vrouw dood is, dan is het goed. Als de vrouw leeft, dan slecht."

In april 2010 begint het proces bij de rechtbank in Keulen. Erdal getuigt dat hij in 1996 illegaal naar Duitsland kwam. Vier jaar later trouwt hij en verwekt 4 kinderen. Toen al was hij veroordeeld tot 13 maanden voorwaardelijke gevangenisstraf voor aanranding en seksueel misbruik. De verdere procedure is in behandeling. Het vonnis is niet bekend. Wij ontvangen graag meer informatie.

Wat is eerwraak?

Een eremoord is een moord in naam van de eer. Als een broer zijn zus vermoordt om de familie-eer te herstellen, is dat een eerwraak. Volgens activisten zijn de meest gebruikelijke redenen voor eerwraak als het slachtoffer:

weigert mee te werken aan een gearrangeerd huwelijk.
de relatie wenst te beëindigen.
het slachtoffer was van verkrachting of seksuele aanranding.
werd beschuldigd van het hebben van een seksuele relatie buiten het huwelijk.

Mensenrechtenactivisten geloven dat er jaarlijks 100.000 eremoorden worden uitgevoerd, waarvan de meeste niet worden gerapporteerd aan de autoriteiten en een aantal zelfs bewust wordt verdoezeld door autoriteiten zelf bijvoorbeeld omdat de daders goed bevriend zijn met lokale agenten, machthebbers of politici. Geweld tegen meisjes en vrouwen blijft een serieus groot probleem in Pakistan, India, Afghanistan, Irak, Syrië, Iran, Servië en Turkije.