Onderzoek

Eerwraak verhaal: Elif Ö. (2012)

Elif Ö.
geboren: 1975
doodgeschoten: 7 december 2012
Woonplaats: Hagen
Herkomst: Turkije/Koerden
Kinderen: 6 (13-20 jaar)
Dader: haar man Osmann Ö. (40 jaar)

Osmann is een tirannieke familieman. Hij werkt niet, misbruikt zijn vrouw Elif, sluit haar op en verbiedt haar te bellen. Zijn 6 kinderen worden vooral gebruikt voor het verkrijgen van sociale uitkeringen door middel van fraude. De kinderen worden ook geslagen. De politie wordt vaak gebeld.

Op 7 december 2012 slaat Osmann zijn vrouw met een strijkijzer, naar verluidt - zoals de rechtbank later zei - omdat de badkamer niet is schoongemaakt. Dan trekt hij een pistool en schiet Elif voor de ogen van hun zoon Sedar neer. Dan schiet hij hem ook neer. Sedar is gewond. Osman legt het pistool op het voorhoofd van zijn zoon en haalt de trekker over. Maar deze keer wordt er niet geschoten. In een spoedoperatie kan Sedar worden gered. Elif sterft vier dagen later in het ziekenhuis.

De dader is ter plaatse gearresteerd, het pistool is teruggevonden.

In mei 2013 begint het proces voor de juryrechtbank van Hagen. In juni wordt Osmann veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf voor moord en poging tot moord. De bijzondere ernst van het schuldgevoel wordt bepaald.

Wat is eerwraak?

Een eremoord is een moord in naam van de eer. Als een broer zijn zus vermoordt om de familie-eer te herstellen, is dat een eerwraak. Volgens activisten zijn de meest gebruikelijke redenen voor eerwraak als het slachtoffer:

weigert mee te werken aan een gearrangeerd huwelijk.
de relatie wenst te beëindigen.
het slachtoffer was van verkrachting of seksuele aanranding.
werd beschuldigd van het hebben van een seksuele relatie buiten het huwelijk.

Mensenrechtenactivisten geloven dat er jaarlijks 100.000 eremoorden worden uitgevoerd, waarvan de meeste niet worden gerapporteerd aan de autoriteiten en een aantal zelfs bewust wordt verdoezeld door autoriteiten zelf bijvoorbeeld omdat de daders goed bevriend zijn met lokale agenten, machthebbers of politici. Geweld tegen meisjes en vrouwen blijft een serieus groot probleem in Pakistan, India, Afghanistan, Irak, Syrië, Iran, Servië en Turkije.