Onderzoek

Eerwraak verhaal: Reyhan K. (2012)

Reyhan K.
geboren: 1993
Met zuur overgoten: 29 december 2012
Woonplaats: Hilden/NRW
Herkomst: Turkije
Kinderen: waarschijnlijk geen
Daders: haar ex-vriend Serhat K. (22 jaar) en de Syriër Alan K. (18 jaar)

Reyhan loopt stage als groothandelaar en buitenlandse handelaar en scheidt eind 2011 van haar vriendje Serhat. Daarna begint hij haar te stalken en te bedreigen met de dood. Reyhan klaagt hem aan, hij wordt veroordeeld maar gaat in beroep. Op het moment van het misdrijf geldt er een benaderingsverbod.

In december 2012 laat Serhat een 18-jarige Syriër uit Langenfeld zijn ex-vriendin verminken met zuur. Hij belt aan en sproeit zwavelzuur uit een blikje in haar gezicht. Haar huid is gewond over een groot oppervlak, vooral op haar hoofd en handen, en haar linkeroog is verbrand. De grootmoeder belt de ambulance, Reyhan wordt naar een ongevallenkliniek gebracht. De grootmoeder is ook gewond geraakt tijdens de zuuraanval.

Beide mannen worden in voorlopige hechtenis genomen. In juli 2013 veroordeelt de regionale rechtbank van Düsseldorf de hoofddader tot 5 jaar en 7 maanden gevangenisstraf voor het toebrengen van bijzonder ernstige lichamelijke letsel, en de medeplichtige tot een jeugdstraf van 3 jaar en 6 maanden. In april 2015 zal er nog steeds een civielrechtelijke rechtszaak worden gevoerd voor schade door pijn en lijden. Reyhan is over haar hele lichaam verbrand en heeft 2 jaar lang een compressiepak moeten dragen.

Wat is eerwraak?

Een eremoord is een moord in naam van de eer. Als een broer zijn zus vermoordt om de familie-eer te herstellen, is dat een eerwraak. Volgens activisten zijn de meest gebruikelijke redenen voor eerwraak als het slachtoffer:

weigert mee te werken aan een gearrangeerd huwelijk.
de relatie wenst te beëindigen.
het slachtoffer was van verkrachting of seksuele aanranding.
werd beschuldigd van het hebben van een seksuele relatie buiten het huwelijk.

Mensenrechtenactivisten geloven dat er jaarlijks 100.000 eremoorden worden uitgevoerd, waarvan de meeste niet worden gerapporteerd aan de autoriteiten en een aantal zelfs bewust wordt verdoezeld door autoriteiten zelf bijvoorbeeld omdat de daders goed bevriend zijn met lokale agenten, machthebbers of politici. Geweld tegen meisjes en vrouwen blijft een serieus groot probleem in Pakistan, India, Afghanistan, Irak, Syrië, Iran, Servië en Turkije.