Eerwraak verhaal: Tanja A. (2010) - Investigate Honor Killing

Tanja A.
geboren: 1971
neergestoken: 12 april 2010
Woonplaats: Marburg
Herkomst: Slachtoffer: Duitsland; Dader: Tunesië
Kinderen: 2
Dader: haar echtgenoot Moncef A. (55 jaar)

Tanja is een vertaalster en woont met haar man Moncef, de twee kinderen die ze samen hebben en haar vader, die zorgbehoevend is, in een huis dat eigendom is van Tanja's familie. Moncef is een computerwetenschapper, maar werkt niet en spreekt gebroken Duits. Hij reist verschillende keren naar Saoedi-Arabië en wordt steeds geloviger. Zijn dochter gaat naar de Koranschool. Tanja zorgt voor haar vader en de kinderen. Er wordt gezegd dat haar man haar binnen riep als ze te lang weg was.

Op 13 april 2010 steekt Moncef vroeg in de ochtend zijn vrouw dood, mogelijk voor de ogen van haar vader, die in een rolstoel zit. Dan geeft hij zichzelf aan bij de politie. Agenten vinden het lichaam en het moordwapen in een plas bloed. Het proces begint in januari 2011.

In mei wordt Moncef veroordeeld tot 8 jaar gevangenisstraf voor doodslag. Na de helft van zijn straf - d.w.z. na 4 jaar - wordt hij uitgezet. Maar niet naar Tunesië, maar naar Frankrijk, omdat een groot deel van zijn religieuze familie daar woont. Er wordt hem voor meerdere jaren een inreisverbod voor Duitsland opgelegd.

Wat is eerwraak?

Een eremoord is een moord in naam van de eer. Als een broer zijn zus vermoordt om de familie-eer te herstellen, is dat een eerwraak. Volgens activisten zijn de meest gebruikelijke redenen voor eerwraak als het slachtoffer:

weigert mee te werken aan een gearrangeerd huwelijk.
de relatie wenst te beëindigen.
het slachtoffer was van verkrachting of seksuele aanranding.
werd beschuldigd van het hebben van een seksuele relatie buiten het huwelijk.

Mensenrechtenactivisten geloven dat er jaarlijks 100.000 eremoorden worden uitgevoerd, waarvan de meeste niet worden gerapporteerd aan de autoriteiten en een aantal zelfs bewust wordt verdoezeld door autoriteiten zelf bijvoorbeeld omdat de daders goed bevriend zijn met lokale agenten, machthebbers of politici. Geweld tegen meisjes en vrouwen blijft een serieus groot probleem in Pakistan, India, Afghanistan, Irak, Syrië, Iran, Servië en Turkije.