Eerwraak verhaal: Zuhal (1986) - Investigate Honor Killing

Zuhal
geboren: 1969
doodgeschoten: 20 of 29 januari 1986
Woonplaats: Heidenheim/Ellwangen (Baden-Württemberg)
Herkomst: Turkije
Kinderen: geen
Dader: haar broer Kemal (14 jaar oud op het moment van het misdrijf)

Het is West-Duitsland in het midden van de jaren tachtig. Niemand praat over eerwraak. Dit is een bijzonder ernstige zaak, maar het is moeilijk om de details vandaag de dag te reconstrueren.

In januari 1986 schiet de 14-jarige Kemal zijn 17-jarige zusje dood op straat in Heidenheim. Met de zin "Mijn eer is gered" laat hij zich arresteren. De rechter zal later spreken over een executie.

De zus had haar vader aangegeven wegens huiselijk geweld en was door de jeugdzorg uit het gezin verwijderd. Ze woonde in een instelling onder toezicht en volgde een opleiding tot kapster. De familie is streng religieus en stuurt hun 9 kinderen naar Koranschool.

De jeugdafdeling van de arrondissementsrechtbank Ellwangen heeft Kemal tijdens een niet-openbare zitting veroordeeld tot zeven jaar gevangenisstraf wegens moord. De maximale jeugdstraf zou 10 jaar zijn geweest. De vader keurt de misdaad demonstratief goed in de rechtbank. Voor zover bekend worden de ouders niet aangeklaagd wegens aanzetten tot moord.

Op dit moment is de enige bron van informatie een oud artikel, vermoedelijk uit de FAZ (zie hieronder).

Zuhal's zusters echter slagen er later in (naar men verneemt) een vrijer leven te leiden.

Wat is eerwraak?

Een eremoord is een moord in naam van de eer. Als een broer zijn zus vermoordt om de familie-eer te herstellen, is dat een eerwraak. Volgens activisten zijn de meest gebruikelijke redenen voor eerwraak als het slachtoffer:

weigert mee te werken aan een gearrangeerd huwelijk.
de relatie wenst te beëindigen.
het slachtoffer was van verkrachting of seksuele aanranding.
werd beschuldigd van het hebben van een seksuele relatie buiten het huwelijk.

Mensenrechtenactivisten geloven dat er jaarlijks 100.000 eremoorden worden uitgevoerd, waarvan de meeste niet worden gerapporteerd aan de autoriteiten en een aantal zelfs bewust wordt verdoezeld door autoriteiten zelf bijvoorbeeld omdat de daders goed bevriend zijn met lokale agenten, machthebbers of politici. Geweld tegen meisjes en vrouwen blijft een serieus groot probleem in Pakistan, India, Afghanistan, Irak, Syrië, Iran, Servië en Turkije.