Jordanië moet wetsartikelen afschaffen die gericht zijn op het verminderen van de straffen voor eremoorden

Eerwraak volgens de Jordaanse wet

Op grond van artikel 340 kan elke man die zijn vrouw of een van zijn vrouwelijke familieleden heeft vermoord rekenen op strafvermindering als hij dat heeft gedaan nadat hij haar had betrapt op overspel. Vóór de wijziging in 2001 voorzag artikel 340 in een volledige vrijstelling van straf in bepaalde omstandigheden, hoewel er zelden een beroep op werd gedaan. In een poging om deze wet "genderneutraal" te maken, werd in 2001 een tweede clausule toegevoegd die er voor zorgt dat ook vrouwelijke aanvallers dezelfde strafvermindering kunnen ontvangen.

Effectieve vrijstelling: Artikel 98

Het deel van het wetboek van strafrecht dat het vaakst wordt ingeroepen door de daders van eerwraak is artikel 98. Dit statuut voorziet in strafvermindering voor een dader (van beide geslachten) die een misdrijf pleegt in een "staat van grote woede" als gevolg van een onwettige en gevaarlijke daad van het slachtoffer.

Wij pleiten voor afschaffing van deze wetsartikelen. Eerwraak zou in Jordanië, net als in alle EU-lidstaten, moeten worden gezien als een strafverzwarende omstandigheid en de lokale politie zou alle daders van de eremoord aan de rechters moeten presenteren op basis van het werkelijke verhaal.

Jordanië zou met haar wetgeving aansluiting moeten zoeken bij meer ontwikkelde landen en de bijzondere positie van daders van eerwraak moeten heroverwegen ten einde het fenomeen effectief te kunnen gaan bestrijden.

Wat is eerwraak?

Een eremoord is een moord in naam van de eer. Als een broer zijn zus vermoordt om de familie-eer te herstellen, is dat een eerwraak. Volgens activisten zijn de meest gebruikelijke redenen voor eerwraak als het slachtoffer:

• weigert mee te werken aan een gearrangeerd huwelijk.

• de relatie wenst te beëindigen.

• het slachtoffer was van verkrachting of seksuele aanranding.

• werd beschuldigd van het hebben van een seksuele relatie buiten het huwelijk.

Mensenrechtenactivisten geloven dat er jaarlijks 100.000 eremoorden worden uitgevoerd, waarvan de meeste niet worden gerapporteerd aan de autoriteiten en een aantal zelfs bewust wordt verdoezeld door autoriteiten zelf bijvoorbeeld omdat de daders goed bevriend zijn met lokale agenten, machthebbers of politici. Geweld tegen meisjes en vrouwen blijft een serieus groot probleem in Pakistan, India, Afghanistan, Irak, Syrië, Iran, Servië en Turkije.