Eerwraak verhaal: Filiz Y. (2010) - Investigate Honor Killing

Filiz Y.
geboren: 1980
bijna vermoord: 1 december 2010
Woonplaats: Düsseldorf
Herkomst: Turkije / Koerden
Kinderen: 3 (ten tijde van het misdrijf 5, 9, 11 jaar)
Dader: haar man Ramazan Y. (38 jaar)

Omstreeks het jaar 2000, trouwen Filiz en Ramazan. Ze hebben drie kinderen. Het huwelijk is gewelddadig, er is sprake van mishandeling en doodsbedreigingen, zelfs in het bijzijn van de kinderen. Filiz doet verschillende keren aangifte tegen haar man, maar trekt de aanklachten in, vermoedelijk onder druk van de familie.

Op 1 december 2010 brengt de oudste zoon de twee jongere broers en zussen 's ochtends naar de kleuterschool en school. Dan komt hij terug. Vermoedelijk in de slaapkamer, steekt de vader Filiz 16 keer. Dan schopt hij met zijn voet tegen haar hoofd om te kijken of ze dood is. Als ze zich niet verroert, rookt hij een sigaret.

De zoon heeft de politie al ingelicht. Het is mogelijk dat de dader ook de politie belt na het misdrijf. Een spoedarts is in staat Filiz' leven te redden. Later getuigt zij dat Ramazan eerder de paspoorten van de 3 kinderen had opgeëist om na het misdrijf met hen naar Turkije te vluchten.

In juli 2011 begint het proces voor de rechtbank Düsseldorf. De dader wordt poging tot doodslag ten laste gelegd. Hij bekent, maar verklaart dat hij zich verder niets meer kan herinneren. In augustus wordt hij veroordeeld tot 8 jaar gevangenisstraf voor poging tot doodslag en het toebrengen van zwaar lichamelijk letsel.

Wat is eerwraak?

Een eremoord is een moord in naam van de eer. Als een broer zijn zus vermoordt om de familie-eer te herstellen, is dat een eerwraak. Volgens activisten zijn de meest gebruikelijke redenen voor eerwraak als het slachtoffer:

weigert mee te werken aan een gearrangeerd huwelijk.
de relatie wenst te beëindigen.
het slachtoffer was van verkrachting of seksuele aanranding.
werd beschuldigd van het hebben van een seksuele relatie buiten het huwelijk.

Mensenrechtenactivisten geloven dat er jaarlijks 100.000 eremoorden worden uitgevoerd, waarvan de meeste niet worden gerapporteerd aan de autoriteiten en een aantal zelfs bewust wordt verdoezeld door autoriteiten zelf bijvoorbeeld omdat de daders goed bevriend zijn met lokale agenten, machthebbers of politici. Geweld tegen meisjes en vrouwen blijft een serieus groot probleem in Pakistan, India, Afghanistan, Irak, Syrië, Iran, Servië en Turkije.