Eerwraak verhaal: Frank H. (2008) - Investigate Honor Killing

Frank H.
geboren: 1958
doodgeschoten: 12 mei 2008
Woonplaats: Berlijn
Herkomst: Slachtoffer: Duitsland; Dader: Turkije
Kinderen:
Dader: Mustafa T. (ten tijde van het misdrijf 40 jaar), ex-echtgenoot van zijn Duitse vrouw

Voor bijna 15 jaar is Mustafa T. (40 jaar) met Nicole (35 jaar) getrouwd. 2004 gaan ze uit elkaar en ze scheiden later. Uit het huwelijk zijn drie kinderen voortgekomen: Naclican, Baresch en Ali (10, 11 en 13 jaar oud), die bij hun vader wonen. Er wordt gezegd dat de moeder lijdt aan een persoonlijkheidsstoornis, dat is waarom hij de voogdij heeft. Verder wordt gezegd, dat het al tijdens het huwelijk tot mishandelingen was gekomen.

Nicole, een opgeleide doktersassistente, trouwt in mei 2008 met een 50-jarige computerwetenschapper genaamd Frank. Dit past niet in de visie van haar ex-man.

Hij lag in Berlijn-Marienfelde op de twee te wachten en schoot Frank neer. Hij schiet het hele magazijn leeg. Er wordt gezegd: alleen omdat hij geen kogel meer had, kon hij zijn ex-vrouw niet doden. Ze gaat naar het ziekenhuis met een kogel in haar been. Daarna slaat de dader op de vlucht, maar geeft zichzelf later aan bij de politie.

Het onderzoek wijst uit dat Mustafa eerder zowel Nicole als haar adoptieouders heeft bedreigd. Volgens de aanklager wilde de man met zijn executie zijn buitensporig eergevoel bevredigen en zijn onbeperkte eigendomsrecht over de vrouw aantonen. Hiervoor wordt hij op 27 november 2008 veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf.

Wat is eerwraak?

Een eremoord is een moord in naam van de eer. Als een broer zijn zus vermoordt om de familie-eer te herstellen, is dat een eerwraak. Volgens activisten zijn de meest gebruikelijke redenen voor eerwraak als het slachtoffer:

weigert mee te werken aan een gearrangeerd huwelijk.
de relatie wenst te beëindigen.
het slachtoffer was van verkrachting of seksuele aanranding.
werd beschuldigd van het hebben van een seksuele relatie buiten het huwelijk.

Mensenrechtenactivisten geloven dat er jaarlijks 100.000 eremoorden worden uitgevoerd, waarvan de meeste niet worden gerapporteerd aan de autoriteiten en een aantal zelfs bewust wordt verdoezeld door autoriteiten zelf bijvoorbeeld omdat de daders goed bevriend zijn met lokale agenten, machthebbers of politici. Geweld tegen meisjes en vrouwen blijft een serieus groot probleem in Pakistan, India, Afghanistan, Irak, Syrië, Iran, Servië en Turkije.