Eerwraak verhaal: Hacihan (2008) - Investigate Honor Killing

Hacihan
Geboren: 1962
bijna vermoord: 15 juli 2008
Woonplaats: München
Herkomst: Turkije
Kinderen: 2 zonen (21, 22 jaar) en een 7-jarige dochter
Dader: haar echtgenoot Recai H., 45 jaar, gescheiden wonend

Op een gegeven moment in het 25-jarige huwelijk, raakt Recai verslaafd aan drugs. Omdat hij toch werkloos is, gaat hij terug naar Turkije, maar komt dan terug naar München, drinkt en terroriseert zijn vrouw.

In maart 2008 ontwikkelt dit tot een situatie waarbij hij niet meer in de gezinswoning mag komen. Recai neemt zijn intrek in een herberg voor mannen en plant van daaruit zijn wraak.

Op 15 juli 2008 wacht hij in het midden van München op zijn vrouw om hun dochtertje van school te halen. Hij kust eerst het meisje.

Dan slaat hij Hacihan met een fles op het hoofd. Ze stort in elkaar. Maar Recai laat haar niet los, maar blijft - als zij al onder het bloed op de grond ligt - met de gebroken fles op haar hoofd en hals slaan.

Twee voorbijgangers kunnen hem wegtrekken en op de grond vasthouden. Recai schreeuwt: "Ik hoop dat ze dood is, ik hoop dat ik de zenuwen heb geraakt." Hij mag dan dronken zijn, maar hij weet wat hij doet. Het is heel goed mogelijk dat hij dronk omdat hij hoopte dat het hem een lichtere straf zou opleveren. Later laat hij zich zonder verzet door de politie arresteren.

Op 15 mei 2009 wordt Recai door de arrondissementsrechtbank in München veroordeeld tot 12 jaar gevangenisstraf en opname in een ontwenningskliniek wegens poging tot moord en het toebrengen van zwaar lichamelijk letsel.

Wat is eerwraak?

Een eremoord is een moord in naam van de eer. Als een broer zijn zus vermoordt om de familie-eer te herstellen, is dat een eerwraak. Volgens activisten zijn de meest gebruikelijke redenen voor eerwraak als het slachtoffer:

weigert mee te werken aan een gearrangeerd huwelijk.
de relatie wenst te beëindigen.
het slachtoffer was van verkrachting of seksuele aanranding.
werd beschuldigd van het hebben van een seksuele relatie buiten het huwelijk.

Mensenrechtenactivisten geloven dat er jaarlijks 100.000 eremoorden worden uitgevoerd, waarvan de meeste niet worden gerapporteerd aan de autoriteiten en een aantal zelfs bewust wordt verdoezeld door autoriteiten zelf bijvoorbeeld omdat de daders goed bevriend zijn met lokale agenten, machthebbers of politici. Geweld tegen meisjes en vrouwen blijft een serieus groot probleem in Pakistan, India, Afghanistan, Irak, Syrië, Iran, Servië en Turkije.