Eerwraak verhaal: Ann-Christin Khoudor - Investigate Honor Killing

Ann-Christin Khoudor
geboren: 1986
neergestoken: 21 mei 2014
Woonplaats: Minden
Herkomst: Slachtoffer: Duitsland; dader: Turkije / Yezidi Koerd
Kinderen: 2 (4 & 7 jaar) en een ongeborene
Dader: haar vriendje/ex-vriendje Ridvan M. (24 jaar)

Op 21 mei 2014 meldt Ridvan, een Yezidi Koerd uit Turkije, bij de politie dat hij zijn vriendin heeft neergestoken. Het slachtoffer is Ann-Christin Khoudor, geboren Wimmer, een Duitser die zich tot de islam heeft bekeerd. Ze kan getrouwd zijn geweest met een Libanese Koerd. Dit kan worden afgeleid aan haar achternaam en de namen van de twee kinderen uit dit huwelijk. Ann-Christin is weer zwanger. Het ongeboren kind is van de dader met wie ze een driejarige relatie had.

De dader (wiens beroep wordt aangeduid als loodgieter) was de deur van het appartement binnengegaan, heeft de twee kinderen de woonkamer in gejaagd en zijn vriendin 31 maal met een mes gestoken in de badkamer.

De politie vindt het lichaam met enorme steekwonden en het mes in de flat van de gedode. De kinderen waren naar de buren gevlucht, die ook de politie op de hoogte brachten.

Na de daad blijkt: De dader wordt door zijn ouders gedwongen te trouwen met een andere vrouw. Binnenkort is er een bruiloft, 1000 gasten zijn uitgenodigd. De jezidische huwelijkstradities zijn zeer streng. Maar omdat Ann-Christin zwanger is van Ridvan, wil hij haar overhalen om het af te breken. Ze weigert. Daarop komt het tot de daad.

Strikt genomen is deze daad geen "echte" eremoord als het motief is om een zwangerschap te verdoezelen. De daad is echter ondenkbaar zonder het Yezidi-concept van eer. In november 2014 wordt Ridvan veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf. De verdediging kondigt een beroep aan.

Wat is eerwraak?

Een eremoord is een moord in naam van de eer. Als een broer zijn zus vermoordt om de familie-eer te herstellen, is dat een eerwraak. Volgens activisten zijn de meest gebruikelijke redenen voor eerwraak als het slachtoffer:

weigert mee te werken aan een gearrangeerd huwelijk.
de relatie wenst te beëindigen.
het slachtoffer was van verkrachting of seksuele aanranding.
werd beschuldigd van het hebben van een seksuele relatie buiten het huwelijk.

Mensenrechtenactivisten geloven dat er jaarlijks 100.000 eremoorden worden uitgevoerd, waarvan de meeste niet worden gerapporteerd aan de autoriteiten en een aantal zelfs bewust wordt verdoezeld door autoriteiten zelf bijvoorbeeld omdat de daders goed bevriend zijn met lokale agenten, machthebbers of politici. Geweld tegen meisjes en vrouwen blijft een serieus groot probleem in Pakistan, India, Afghanistan, Irak, Syrië, Iran, Servië en Turkije.