Eerwraak

Eerwraak verhaal: Beata Statkiewicz (2009)

Beata Statkiewicz
geboren: 1987
neergestoken: 22 juli 2009
Woonplaats: Landau (Rijnland-Palts)
Herkomst: Slachtoffer: Polen/Duitsland; Dader: Irak
Kinderen: 1 dochter (4 jaar), 1 zoon (1 jaar)
Dader: haar vriend Basim Mohammed Hussein (op het moment van het misdrijf 34 jaar)

Basim wordt als jaloers beschouwd. Hoewel hij al tien jaar in Duitsland woont, spreekt hij (althans in de rechtszaal) slechts gebroken Duits. Er is veel ruzie in het jonge gezin, zeggen de buren. Beata wil scheiden. Basim wil dit niet accepteren. Er zijn waarschijnlijk doodsbedreigingen en de politie is erbij gehaald. In de rechtszaal vertaalt de tolk de doodsbedreiging later echter met "Als ze me verlaat, is ze dood voor mij".

Op 22 juli 2009 stak Basim zijn partner met 57 messteken dood voor de ogen van hun twee gezamenlijke jonge kinderen.

Wanneer zijn partner niet meer beweegt, belt Basim de politie en laat hij zich arresteren. Voor de regionale rechtbank van Landau begin 2010 geeft hij het misdrijf toe en beweert hij dat zijn vriendin hem heeft uitgelokt. Naar verluidt beschouwde hij de scheiding als een "ontoelaatbare aanval op hem als hoofd van het gezin". Een van de politieagenten die op de plaats van het misdrijf was, getuigt: "Er was een dader die stak met een absolute vernietigingsdrang", de noodarts spreekt van "grote brutaliteit". Basim is veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf.

Wat is eerwraak?

Een eremoord is een moord in naam van de eer. Als een broer zijn zus vermoordt om de familie-eer te herstellen, is dat een eerwraak. Volgens activisten zijn de meest gebruikelijke redenen voor eerwraak als het slachtoffer:

weigert mee te werken aan een gearrangeerd huwelijk.
de relatie wenst te beëindigen.
het slachtoffer was van verkrachting of seksuele aanranding.
werd beschuldigd van het hebben van een seksuele relatie buiten het huwelijk.

Mensenrechtenactivisten geloven dat er jaarlijks 100.000 eremoorden worden uitgevoerd, waarvan de meeste niet worden gerapporteerd aan de autoriteiten en een aantal zelfs bewust wordt verdoezeld door autoriteiten zelf bijvoorbeeld omdat de daders goed bevriend zijn met lokale agenten, machthebbers of politici. Geweld tegen meisjes en vrouwen blijft een serieus groot probleem in Pakistan, India, Afghanistan, Irak, Syrië, Iran, Servië en Turkije.