Eerwraak verhaal: Daniela Karaffa (2013) - Investigate Honor Killing

Daniela Karaffa
geboren: 1977
gewurgd: 12 maart 2013
Woonplaats: München-Pasing
Herkomst: Slachtoffer: Slowakije; Dader: Turkije
Kinderen: 2 (2 en 5 jaar)
Dader: haar ex-vriend Bülent A. (43 jaar)

Bülent en Daniela hebben twee kinderen: een zoon en een dochter. Vermoedelijk hebben ze alle vier de Duitse nationaliteit.

Daniela gaat scheiden en heeft een nieuw vriendje. Bülent wil dit niet accepteren. Hij stalkt en treitert haar.

De twee ruziën ook in de avond van 12 maart 2013. Daarna verdwijnt Daniela. Vermoedelijk is ze door haar ex-vriendje gewurgd, in een tapijt gewikkeld en naar de ondergrondse garage gebracht. Een vriendin meldt haar als vermist op 18 maart. Terwijl vrienden en de politie haar zoeken, ruimt Bülent het appartement op en vraagt de voogdij over de twee kinderen aan.

Bülent is een werkloze elektricien en wordt op 27 maart in het ouderlijk huis gearresteerd. Hij wordt in hechtenis genomen. Hoewel het lichaam nog steeds vermist is, wordt hij beschuldigd van moord.

Pas 14 maanden later vindt de politie het lichaam na een anonieme schriftelijke aanwijzing. Ze was naakt in een bos gelegd. Het lijk wordt geïdentificeerd aan de hand van de gebitsgegevens, later aan de hand van DNA-analyse.

De kinderen staan onder de hoede van de jeugdzorg. Daniela's ouders wonen in Slowakije en hebben de voogdijschap aangevraagd.

In mei 2015 wordt Bülent door de regionale rechtbank van München veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf. De bijzondere ernst van de schuld wordt niet bepaald.

Wat is eerwraak?

Een eremoord is een moord in naam van de eer. Als een broer zijn zus vermoordt om de familie-eer te herstellen, is dat een eerwraak. Volgens activisten zijn de meest gebruikelijke redenen voor eerwraak als het slachtoffer:

weigert mee te werken aan een gearrangeerd huwelijk.
de relatie wenst te beëindigen.
het slachtoffer was van verkrachting of seksuele aanranding.
werd beschuldigd van het hebben van een seksuele relatie buiten het huwelijk.

Mensenrechtenactivisten geloven dat er jaarlijks 100.000 eremoorden worden uitgevoerd, waarvan de meeste niet worden gerapporteerd aan de autoriteiten en een aantal zelfs bewust wordt verdoezeld door autoriteiten zelf bijvoorbeeld omdat de daders goed bevriend zijn met lokale agenten, machthebbers of politici. Geweld tegen meisjes en vrouwen blijft een serieus groot probleem in Pakistan, India, Afghanistan, Irak, Syrië, Iran, Servië en Turkije.