Eerwraak

Eerwraak verhaal: Hülya G. (2002)

Hülya G.
geboren: 1976
doodgestoken: 5 maart 2002
Woonplaats: Berlijn
Herkomst: Turkije
Kinderen: een dochter, 10 jaar oud ten tijde van het misdrijf
Dader: Hülya's 19-jarige broer Ahmed Calp (geboren in Duitsland)

Hülya wordt in Turkije op 14-jarige leeftijd uitgehuwelijkt aan Devrim, die zes jaar ouder is. Het koppel verhuist naar Berlijn, en op 16-jarige leeftijd bevalt Hülya van hun dochter. Maar al snel ontstaan er problemen en Hülya ontvlucht hun gezamenlijke flat meerdere malen.

Zij wordt vermoedelijk op een dag verliefd op een Duitser en trekt bij hem in.

De echtgenoot licht Hülya's broer in. Samen rijden Devrim en Ahmet naar de Treptower flat van het nieuwe vriendje. Ze treffen Hülya alleen aan.

Er ontstaat ruzie omdat de broer ervan overtuigd is dat Hülya zijn eer heeft bezoedeld. Vervolgens steekt hij haar vijf keer met het 20 centimeter lange lemmet van een keukenmes.

Mogelijkerwijs probeert haar man haar nog steeds te helpen. Maar het is waarschijnlijker dat de clan de 19-jarige broer als dader heeft gekozen omdat hij onder het jeugdstrafrecht valt (dat vaak tot 21 jaar wordt toegepast). Hülya bloedde dood terwijl ze nog in de flat was. Ze is 26 jaar geworden.

In september 2002 wordt Ahmet veroordeeld tot zeven en een half jaar (voor doodslag, niet voor moord). Na vier jaar wordt hij vervroegd vrijgelaten "wegens goed gedrag" en schiet hij op 17 december 2011 zijn landgenoot Recep Aksu neer wegens een drugsgeschil. Ahmed is nu 29 jaar oud en wordt gezocht door de politie in heel Europa.

Wat is eerwraak?

Een eremoord is een moord in naam van de eer. Als een broer zijn zus vermoordt om de familie-eer te herstellen, is dat een eerwraak. Volgens activisten zijn de meest gebruikelijke redenen voor eerwraak als het slachtoffer:

weigert mee te werken aan een gearrangeerd huwelijk.
de relatie wenst te beëindigen.
het slachtoffer was van verkrachting of seksuele aanranding.
werd beschuldigd van het hebben van een seksuele relatie buiten het huwelijk.

Mensenrechtenactivisten geloven dat er jaarlijks 100.000 eremoorden worden uitgevoerd, waarvan de meeste niet worden gerapporteerd aan de autoriteiten en een aantal zelfs bewust wordt verdoezeld door autoriteiten zelf bijvoorbeeld omdat de daders goed bevriend zijn met lokale agenten, machthebbers of politici. Geweld tegen meisjes en vrouwen blijft een serieus groot probleem in Pakistan, India, Afghanistan, Irak, Syrië, Iran, Servië en Turkije.