Eerwraak verhaal: Ivona (2010) - Investigate Honor Killing

Ivona
geboren: 1976
vermoord: 10 september 2010
Woonplaats: Düsseldorf
Herkomst: Macedonië
Kinderen: 3 dochters (ten tijde van het misdrijf 3-5 jaar)
Dader: haar echtgenoot Ozan/Adnan (31 jaar)

Ozan (of Adnan) werkt als autoverkoper, zijn dove vrouw zorgt voor hun drie gemeenschappelijke kinderen. Ze hebben allemaal de Duitse nationaliteit.

Toen de dochters op 10 september 2010 op de kleuterschool zitten, slaat Ozan zijn vrouw met een stoel tegen de grond. Daarna steekt hij haar 16 keer met een keukenmes. Hij belt dan de politie, bekent het misdrijf en laat zich zonder verzet arresteren. De drie kinderen zijn naar familie gebracht. Het arrestatiebevel is eerst voor doodslag, later voor moord.

In april 2011 begint het proces. Er zijn extra veiligheidsmaatregelen genomen omdat er al eerder bedreigingen zijn geweest. Ozan is veroordeeld tot acht jaar gevangenisstraf voor doodslag in het heetst van de strijd.

De familie van het slachtoffer gaat in hoger beroep. In augustus 2012 oordeelt het Federale Hof van Justitie dat de zaak opnieuw moet worden behandeld. De rechtbank moet onderzoeken of een veroordeling voor moord mogelijk is. In oktober wordt de straf verhoogd tot 10 jaar gevangenisstraf voor verraderlijke moord in een staat van affectie. De echte naam van het slachtoffer is niet vrijgegeven.

Wat is eerwraak?

Een eremoord is een moord in naam van de eer. Als een broer zijn zus vermoordt om de familie-eer te herstellen, is dat een eerwraak. Volgens activisten zijn de meest gebruikelijke redenen voor eerwraak als het slachtoffer:

weigert mee te werken aan een gearrangeerd huwelijk.
de relatie wenst te beëindigen.
het slachtoffer was van verkrachting of seksuele aanranding.
werd beschuldigd van het hebben van een seksuele relatie buiten het huwelijk.

Mensenrechtenactivisten geloven dat er jaarlijks 100.000 eremoorden worden uitgevoerd, waarvan de meeste niet worden gerapporteerd aan de autoriteiten en een aantal zelfs bewust wordt verdoezeld door autoriteiten zelf bijvoorbeeld omdat de daders goed bevriend zijn met lokale agenten, machthebbers of politici. Geweld tegen meisjes en vrouwen blijft een serieus groot probleem in Pakistan, India, Afghanistan, Irak, Syrië, Iran, Servië en Turkije.