Eerwraak verhaal: Liesa Schulte(2012) - Investigate Honor Killing

Liesa Schulte
geboren: 1988
gewurgd: 16/17 april 2012
Woonplaats: Werl (NRW)
Herkomst: Slachtoffer: Duitsland; Dader: Kenia
Kinderen: waarschijnlijk geen
Dader: haar ex-vriend Richard John Onyango (24 jaar)

Richard is geboren in Kenia, heeft een Duits paspoort, woont in Essen en speelt voetbal. Zijn vriendin Liesa werkt bij de Telekom. De relatie duurt 14 maanden tot ze uit elkaar gaan. Richard vraagt om een laatste gesprek. Dan wurgt hij haar in de nacht van 17 april 2012. Hij rijdt het lichaam met een huurauto naar een bos in de buurt van Essen.

Liesa wordt vermist, velen zijn betrokken bij de zoektocht. Richard is in mei gearresteerd. Zijn broer zit ook kortstondig in de gevangenis voor verdenking van medeplichtigheid. Maar pas in oktober wordt het lichaam door kinderen in het bos gevonden.

De dader zwijgt in de rechtszaal. Zijn vader en broer zwijgen ook als ze worden ondervraagd over de relatie van het voormalige echtpaar, wat een aanwijzing kan zijn dat er ook sprake is van geweld. Alles bij elkaar genomen verraadt de dader zichzelf zonder dat hij dat wenst. Zijn advocaten eisen vrijspraak.

Liesa's broer getuigt dat Richard had gedreigd zijn ex-vriendin te vermoorden voor de misdaad. Lisa's moeder getuigt dat Richard zijn vriendin alleen voor zichzelf wilde. Ze moet haar Facebook-account verwijderen en stoppen met uitgaan met haar vrienden.

De regionale rechtbank van Arnsberg veroordeelt Richard in juli 2013 tot 12 jaar en 3 maanden gevangenisstraf voor opzettelijke doodslag.

Wat is eerwraak?

Een eremoord is een moord in naam van de eer. Als een broer zijn zus vermoordt om de familie-eer te herstellen, is dat een eerwraak. Volgens activisten zijn de meest gebruikelijke redenen voor eerwraak als het slachtoffer:

weigert mee te werken aan een gearrangeerd huwelijk.
de relatie wenst te beëindigen.
het slachtoffer was van verkrachting of seksuele aanranding.
werd beschuldigd van het hebben van een seksuele relatie buiten het huwelijk.

Mensenrechtenactivisten geloven dat er jaarlijks 100.000 eremoorden worden uitgevoerd, waarvan de meeste niet worden gerapporteerd aan de autoriteiten en een aantal zelfs bewust wordt verdoezeld door autoriteiten zelf bijvoorbeeld omdat de daders goed bevriend zijn met lokale agenten, machthebbers of politici. Geweld tegen meisjes en vrouwen blijft een serieus groot probleem in Pakistan, India, Afghanistan, Irak, Syrië, Iran, Servië en Turkije.