Eerwraak verhaal: Mariann Laboda (2004) - Investigate Honor Killing

Mariann Laboda
geboren: 1985
doodgeschoten: 15 december 2004
Woonplaats: Leipzig-Grünau
Plaats van herkomst: Slachtoffer: Duitsland; Dader: Irak
Dader: haar echtgenoot Samir H.-M., ten tijde van het misdrijf 22 jaar

Kort voor haar 18e verjaardag, trekt Mariann in bij Samir. De Irakees verbreekt onmiddellijk het contact met haar familie. Hij zet haar onder druk om in Denemarken met hem te trouwen, wat ze ook doet. Dat komt omdat Samirs asielaanvraag in 2000 is afgewezen. Hij wordt echter niet gedeporteerd vanwege de huidige vreemdelingenwetten.

In november 2003 is Mariann zwanger, maar verliest het kind door het geweld van haar man. Dan vlucht ze naar een opvangtehuis voor vrouwen en vraagt een scheiding aan. Op 8 december 2004, ontvangt Samir de dagvaarding voor de rechtszaak.

Een week later schiet Samir Mariann in het trappenhuis in het hoofd en de borst. Dan schiet hij zichzelf neer en sterft in het ziekenhuis. Kort daarvoor had Mariann uit angst voor haar leven de politie gebeld. Toen de agenten arriveerden, konden ze de man echter niet vinden.

De moord werd voorafgegaan door vele bedreigingen. Hij had 36 kogels, waarvan er een Mariann zou doden, zei hij tegen haar moeder Martina, waarmee hij het hele gezin bedreigde. Het is Samir soms verboden om bij zijn vrouw in de buurt te komen.

Na het misdrijf wordt bekend dat de papieren van Samir vervalst zijn. Bovendien was hij waarschijnlijk al getrouwd met een vrouw uit Iran. De Duitse hulporganisatie Caritas heeft geprobeerd het gezin in Duitsland te herenigen.

Er is nog een verhaal: Kort voor zijn relatie met Mariann verkrachtte de Irakees een andere jonge vrouw. Ze bloedde bijna dood. Na een hoger beroep werd hij echter vrijgesproken.

Wat is eerwraak?

Een eremoord is een moord in naam van de eer. Als een broer zijn zus vermoordt om de familie-eer te herstellen, is dat een eerwraak. Volgens activisten zijn de meest gebruikelijke redenen voor eerwraak als het slachtoffer:

weigert mee te werken aan een gearrangeerd huwelijk.
de relatie wenst te beëindigen.
het slachtoffer was van verkrachting of seksuele aanranding.
werd beschuldigd van het hebben van een seksuele relatie buiten het huwelijk.

Mensenrechtenactivisten geloven dat er jaarlijks 100.000 eremoorden worden uitgevoerd, waarvan de meeste niet worden gerapporteerd aan de autoriteiten en een aantal zelfs bewust wordt verdoezeld door autoriteiten zelf bijvoorbeeld omdat de daders goed bevriend zijn met lokale agenten, machthebbers of politici. Geweld tegen meisjes en vrouwen blijft een serieus groot probleem in Pakistan, India, Afghanistan, Irak, Syrië, Iran, Servië en Turkije.