Onderzoek

Eerwraak verhaal: Nurcan G. (2009)

Nurcan G.
geboren: 1987
neergestoken: 9/10 juni 2009
Woonplaats: Recklinghausen
Herkomst: Turkije
Kinderen: geen
Dader: haar Turkse ex-vriend Serif Ö. (ten tijde van het misdrijf 33 jaar)

Vermoedelijk begin 2009 wordt Nurcan, die in Mannheim woont en een Duits paspoort heeft, verstoten door haar Turkse familie en gedwongen tot een abortus.

Zij vlucht naar Recklinghausen, werkt in een internetcafé/theewinkel en wordt verliefd op haar baas Serif, die volgens de islamitische wet getrouwd is met een andere vrouw, met wie hij minstens één zoon heeft (6 jaar). Serif, die een strafblad heeft voor wapens en drugs, is jaloers en mishandelt Nurcan. Als gevolg daarvan scheidt de 22-jarige en krijgt een Duitse vriend, Frank J. (38 jaar).

Op 9 juni 2009 lokt de achtergelaten man Nurcan onder een voorwendsel naar Mc Donald's. Hij beweert dat haar familie zich met haar wil verzoenen. Van daaruit sleept hij haar weg en steekt haar in de keel (als bij een slachtpartij). Een rechercheur zegt later dat hij zelden zo'n zwaar verminkt lichaam heeft gezien. Serif laat de stervende vrouw achter in de struiken langs het Rijn-Herne kanaal. Omdat er bloed van de dader op de plaats delict is gevonden, wordt hij gearresteerd.

Eind 2009 begint het proces voor rechtbank Bochum. Serif zwijgt over de aanklacht. Nurcan's vader Mustafa (48 jaar) is medeaanklager.

In juni 2010 wordt de dader veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf voor moord.

Wat is eerwraak?

Een eremoord is een moord in naam van de eer. Als een broer zijn zus vermoordt om de familie-eer te herstellen, is dat een eerwraak. Volgens activisten zijn de meest gebruikelijke redenen voor eerwraak als het slachtoffer:

weigert mee te werken aan een gearrangeerd huwelijk.
de relatie wenst te beëindigen.
het slachtoffer was van verkrachting of seksuele aanranding.
werd beschuldigd van het hebben van een seksuele relatie buiten het huwelijk.

Mensenrechtenactivisten geloven dat er jaarlijks 100.000 eremoorden worden uitgevoerd, waarvan de meeste niet worden gerapporteerd aan de autoriteiten en een aantal zelfs bewust wordt verdoezeld door autoriteiten zelf bijvoorbeeld omdat de daders goed bevriend zijn met lokale agenten, machthebbers of politici. Geweld tegen meisjes en vrouwen blijft een serieus groot probleem in Pakistan, India, Afghanistan, Irak, Syrië, Iran, Servië en Turkije.