Gülperi B.
Geboren: 1985
Moordcontract: 2006
Woonplaats: Hadamar (bij Limburg/Hessen)
Herkomst: Turkije
Kinderen: geen
Dader: haar vader Emin B. (ten tijde van het misdrijf 45 jaar), Koerdische Turk, sinds 15 jaar in Duitsland
Gülperi's vader beveelt zijn 16-jarige zoon om zijn zus Gülperi te vermoorden. De reden: zij weigert te trouwen met een onbekende neef uit Turkije.
Hoewel de moord niet wordt uitgevoerd, is het verhaal van Gülperi in dit archief terug te vinden. Dat komt omdat het veel typische elementen van een eerwraakmoord heeft, waaronder: Gedwongen huwelijk, opdracht tot moord van de clan, opdracht aan een minderjarige (strafbaar volgens het jeugdstrafrecht), huiselijk geweld, geen respect voor het recht van de jonge vrouw om te leven, geen respect voor de geldende wet. En de moeilijkheden rondom het ondervragen van een clan in de rechtbank.
Gülperi's vader vermeldt zijn beroep als Imam, d.w.z. moslimgeestelijke. Hij kan dit beroep in het verleden in Turkije hebben uitgeoefend. In Duitsland is hij echter werkloos en spreekt hij geen Duits. Hij woont met twee vrouwen en elf kinderen in Hadamar, Hessen.
De Koerd, die al 15 jaar in Duitsland is, wil zijn dochter uithuwelijken aan een neef in Turkije. Tijdens een verblijf in Turkije van Gülperi en haar 16-jarige broer Ruhi (en mogelijk nog twee andere kinderen) zullen in augustus 2006 ringen worden uitgewisseld. Vermoedelijk zullen neef en nicht door een imam getrouwd worden.
Maar de jonge vrouw bedenkt zich en geeft de ring terug. Na hun terugkeer, confronteert de vader de twee. Hij bindt Gülperi vast aan een radiator tot zij, in angst voor haar leven, belooft toch te trouwen met de neef die hij heeft uitgekozen. Vader Emin slaat ook zijn zoon in elkaar. Met een pistool dreigt hij Ruhi te doden als hij zich tegen zijn wensen verzet. De politie wordt erbij gehaald en vindt het geladen pistool achter de bank. Maar de zoon wil geen aanklacht indienen tegen zijn vader.
In oktober 2006 wendt Ruhi zich echter tot een leraar die vervolgens Emin aangeeft. Later komt de zoon in het getuigenbeschermingsprogramma.
Voor de Rechtbank Limburg getuigen de andere broers en zussen ten gunste van hun vader. Gülperi beweert ook dat ze niets wist en niets zag. Emin's "vrouwen" zitten in de rechtszaal met witte hoofddoeken. Op 23 april 2007 wordt de vader veroordeeld tot vijf en een half jaar gevangenisstraf. Hij gaat in beroep, maar het Federale Hof van Justitie verwerpt zijn beroep in oktober 2007.
