Laura Valanciute en Andrés Olivera
Geboren: 1981 en 1976
geschoten: 29 november 2010
Woonplaats: Keulen
Herkomst: slachtoffers: Litouwen en Chili; dader: Turkije / Koerd
Kinderen: de dader heeft 4 dochters
Dader: haar ex-geliefde Mustafa Tilki (op het moment van het misdrijf 41 jaar)
Mustafa woont in Keulen met zijn vrouw en vier kinderen, die hij waarschijnlijk mishandelt. Er zijn meldingen van zijn vrouw en dochters. De Turks-Koerdische veiligheidsagent heeft al jaren een minnares, Laura. Hij leeft met de in Litouwen geboren vrouw alsof ze zijn tweede vrouw is. Hij slaapt bij haar thuis. De buren denken dat ze een normaal stel zijn. Als hij haar ook nog slaat, maakt ze het eind 2009 uit.
Op 25 november 2010 gaat Laura naar de politie omdat ze wordt gestalkt en bedreigd door haar ex-vriend. Zij geeft hem aan voor het toebrengen van gevaarlijk lichamelijk letsel en vraagt een bevel aan op grond van de Wet Bescherming Geweldsmisdrijven. Mustafa mag haar niet meer benaderen.
Maar diezelfde avond onderschept hij zijn ex-vriendin als ze van haar werk bij een sportbureau komt. Zij wordt vergezeld (vermoedelijk omdat zij bang is) door haar collega Andrés, een 34-jarige hockeycoach met een Chileense familie. Hij waarschuwt de politie. De agenten voeren een dreigingsevaluatie uit, vaardigen een straatverbod uit en stellen een aanvullend proces-verbaal op.
Vier dagen later staat Mustafa weer buiten het bedrijf te wachten. Met zeven schoten schiet hij zijn ex-vriendin en haar collega van het werk neer. Sommige schoten in het hoofd worden van dichtbij afgevuurd, als bij een executie. De dader vlucht, zo wordt aanvankelijk gezegd, naar Frankrijk om van daaruit Noord-Afrika te bereiken. Hij kan niet naar Turkije gaan omdat hij geweigerd heeft daar in militaire dienst te gaan.
Mustafa's vrouw en vier kinderen worden uit het huis van het gezin gehaald en in veiligheid gebracht. De politie zei dat ze niet kon uitsluiten dat de dader zou terugkeren en een nieuw bloedbad zou veroorzaken. Op 4 januari 2011, wordt de voortvluchtige gearresteerd.
In augustus 2011 begint het proces voor de arrondissementsrechtbank van Keulen. Het blijkt dat Mustafa's broer hem hielp ontsnappen naar Frankrijk, later naar Spanje. Van daaruit wilde de dader waarschijnlijk "naar zijn Koerdische vaderland" vliegen, maar werd tijdens de tussenlanding door de Roemeense grenspolitie teruggestuurd naar Spanje wegens valse papieren. De Franse politie arresteerde hem vervolgens in Narbonne. In september werd hij veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf. De bijzondere ernst van de schuld is niet vastgesteld.
Daarom gaat het openbaar ministerie in hoger beroep en komt de rechtbank vervolgens in februari 2013 alsnog tot een vaststelling van bijzondere ernstige schuld.
Mustafa's enige mogelijkheid om eerder uit de gevangenis te komen zou deportatie naar Turkije zijn. Daar zou hij vermoedelijk onmiddellijk vrij worden gelaten. Maar aangezien hij geen militaire dienst heeft vervuld, is hij reeds in 2005 naar het buitenland uitgewezen. Duitsland wees zijn naturalisatieverzoek af omdat hij een strafblad had wegens fraude en heling. Een Duitse advocaat steunt Mustafa om het Turkse paspoort terug te krijgen.
