Eerwraak verhaal: Margarethe K. (2010) - Investigate Honor Killing

Margarethe K.
geboren: 1970
vermoord: 9 juni 2010
Woonplaats: Detmold/NRW
Herkomst: Kosovo
Kinderen: 7
Dader: haar gescheiden (in de gevangenis) levende echtgenoot Isa (op het moment van het misdrijf 49 jaar)

In 1992 komen Isa en Margarethe vanuit Kosovo naar Duitsland. De Serviër vindt werk in een boomkwekerij, de Kosovo-Albanees in een hotel.

Omdat Isa de ex-vriendin van zijn zoon ernstig verwondt met een ijzeren staaf, wordt hij veroordeeld tot drie en een half jaar gevangenisstraf. Ze had tegen de politie getuigd tegen haar criminele ex-vriendje.

Omwille van goed gedrag mag de gedetineerde zijn straf 4 weken in het open gevangeniswezen uitzitten. Hij beweert dat hij de familieproblemen wil oplossen. Naar verluidt, verwaarloost zijn vrouw hun 7 kinderen. Maar 3 van hen zijn al het huis uit.

Op 9 juni 2010 komt het tot een ruzie. Margarethe vertelt haar man dat ze wil scheiden. Dan steekt Isa haar neer. Ze rent het huis uit naar de voortuin en zakt in elkaar. Hij achtervolgt haar, rukt het hoofd van zijn vrouw aan het haar omhoog en snijdt haar keel door (bij eremoorden is er vaak sprake van rituele slachting). "Als een stuk vee," zal een getuige later in de rechtszaal zeggen. Hij brengt ook snijwonden toe aan haar genitaliën.

In januari 2011 begint het proces bij de arrondissementsrechtbank in Detmold. Isa ontkent de intentie om te doden. Hij toont ook geen berouw, eerder is hij het slachtoffer van zijn slechte vrouw. Zijn vroegere advocaat van het proces tegen de ijzeren bar legt uit dat hij het nalatig vindt om een gevangene die zo tekeer kan gaan, bij zijn familie te laten logeren om daar de problemen op te lossen. De dader is veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf voor moord.

Wat is eerwraak?

Een eremoord is een moord in naam van de eer. Als een broer zijn zus vermoordt om de familie-eer te herstellen, is dat een eerwraak. Volgens activisten zijn de meest gebruikelijke redenen voor eerwraak als het slachtoffer:

weigert mee te werken aan een gearrangeerd huwelijk.
de relatie wenst te beëindigen.
het slachtoffer was van verkrachting of seksuele aanranding.
werd beschuldigd van het hebben van een seksuele relatie buiten het huwelijk.

Mensenrechtenactivisten geloven dat er jaarlijks 100.000 eremoorden worden uitgevoerd, waarvan de meeste niet worden gerapporteerd aan de autoriteiten en een aantal zelfs bewust wordt verdoezeld door autoriteiten zelf bijvoorbeeld omdat de daders goed bevriend zijn met lokale agenten, machthebbers of politici. Geweld tegen meisjes en vrouwen blijft een serieus groot probleem in Pakistan, India, Afghanistan, Irak, Syrië, Iran, Servië en Turkije.