Eerwraak verhaal: Nafiye H. en Amir N. (2019)

Nafiye H. en Amir N.
geboren: 1987 en 1996
gestoken: 17 augustus 2019
Woonplaats: Iserlohn / Bergisch Gladbach
Herkomst: slachtoffers: Kosovo en Afghanistan; dader: Kosovo
Kinderen: minstens 1 dochter (2 maanden op dat moment)
Dader: haar man Shpeytim H. (43 jaar oud ten tijde van het misdrijf)

Shpejtim komt in 2001 naar Duitsland en krijgt een verblijfsvergunning door het huwelijk met een Duitser. Het huwelijk is inmiddels ontbonden. Shpejtim zoekt een nieuwe vrouw in Kosovo en trouwt daar in 2013 met Nafiye. Ook voor haar is het het 2e huwelijk. Later komt het paar naar Duitsland. Ze wonen in Bergisch Gladbach. Of ze samen kinderen hebben is onbekend. Er zijn meldingen van huiselijk geweld. In 2018 wordt Nafiye zwanger van een Afghaan (of Pakistaan) die ook in Bergisch Gladbach woont. Ze vlucht naar de vrouwenopvang in Solingen, later Iserlohn. In de zomer van 2019 bevalt ze van het kind.

Op bankafschriften vindt Shpejtim het bewijs dat zijn vrouw geld opneemt in Iserlohn. Op 17 augustus 2019 steekt hij zijn vrouw en haar 9 jaar jongere Afghaanse vriend neer op het station in Iserlohn. Amir sterft na 60 steken op het platform. Het lijk van de vrouw in de nabijgelegen parkeergarage heeft 11 steekwonden, ze bloedde dood. De dader wordt gearresteerd, het mes wordt in beslag genomen.

De baby zat in Nafiye's auto in de parkeergarage tijdens de daad. Hij zal onder de hoede van de jeugdzorg komen te staan, en later worden ondergebracht in een pleeggezin. Nafiye verblijf in Duitsland werd getolereerd, er is niets bekend over de verblijfstatus van de twee mannen.

Het proces begint in februari 2020 bij de regionale rechtbank van Hagen. In april wordt de dader veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf. De bijzondere ernst van de schuld wordt vastgesteld.

Wat is eerwraak?

Een eremoord is een moord in naam van de eer. Als een broer zijn zus vermoordt om de familie-eer te herstellen, is dat een eerwraak. Volgens activisten zijn de meest gebruikelijke redenen voor eerwraak als het slachtoffer:

weigert mee te werken aan een gearrangeerd huwelijk.
de relatie wenst te beëindigen.
het slachtoffer was van verkrachting of seksuele aanranding.
werd beschuldigd van het hebben van een seksuele relatie buiten het huwelijk.

Mensenrechtenactivisten geloven dat er jaarlijks 100.000 eremoorden worden uitgevoerd, waarvan de meeste niet worden gerapporteerd aan de autoriteiten en een aantal zelfs bewust wordt verdoezeld door autoriteiten zelf bijvoorbeeld omdat de daders goed bevriend zijn met lokale agenten, machthebbers of politici. Geweld tegen meisjes en vrouwen blijft een serieus groot probleem in Pakistan, India, Afghanistan, Irak, Syrië, Iran, Servië en Turkije.