Semra Uzun
geboren: 1983
doodgestoken: 25 november 2004
Woonplaats: Berlijn-Wittenau
Land van oorsprong: Turkije
Kinderen: dochter Eda (geboren in 2001), een zoon uit een nieuwe relatie (geboren in 2004)
Dader: haar ex-man Cengiz Uzun (ten tijde van het misdrijf 26 jaar)
Semra groeit op in Berlijn. Haar moeder sterft in 1994, een maand later hertrouwt haar vader. Mogelijk accepteert de nieuwe vrouw Semra niet. Ze wordt behandeld als een huisslaaf. Om van haar af te komen, verlooft de vader Semra met haar neef Cengiz wanneer zij 12 is (mogelijk per telefoon). Drie jaar later wordt de bruiloft voorbereid. Semra vlucht naar de Berlijnse meisjeshulpdienst Papatya.
De vader dringt er bij zijn dochter, de hulpdienst voor meisjes en het bureau voor jeugdzorg op aan dat Semra naar huis terugkeert.
Hij dreigt zelfs benzine over zichzelf uit te gieten en zelfmoord te plegen. Hij verzekert schriftelijk dat hij zijn dochter niet tot een huwelijk zal dwingen.
Semra keert terug naar haar familie en wordt een paar dagen later naar Turkije gebracht en uitgehuwelijkt. Daarna keert ze met haar man terug naar Berlijn.
Het huwelijk loopt slecht af, Cengiz is gewelddadig, de politie moet keer op keer worden gebeld wegens huiselijk geweld. Op 21-jarige leeftijd scheidt Semra van hem, trekt bij haar dochter in en begint een nieuwe relatie. Ze heeft een zoon.
De situatie escaleert wanneer het recht van werkloze Cengiz om te blijven in gevaar komt. Zijn advocaat adviseert hem om een bijzonder nauwe band met zijn kind te claimen. Vermoedelijk om dezelfde reden beweert Cengiz plotseling dat het tweede kind van zijn ex-vrouw ook van hem is. Een vaderschapstest weerlegt de leugen.
Maar nu wil Cengiz zijn dochter zien. Omdat hij gewelddadig is, mag hij dat alleen doen onder toezicht van het bureau voor jeugdzorg. Maar Eda wil niet met hem spelen. De ontmoeting wordt afgebroken. Even later doodt Cengiz zijn ex-vrouw op straat met meer dan 30 messteken voor de ogen van hun driejarige dochter. Hij wordt ter plaatse gearresteerd.
In september 2005 wordt de dader veroordeeld tot twaalf jaar gevangenisstraf. Hij voelde zich naar verluidt beledigd omdat zijn dochter niet met hem wilde spelen. Voor de rechtbank beweert hij dat het geen gedwongen huwelijk was (wat niet ongewoon is. De daders beweren meestal dat het een liefdeshuwelijk was). De advocaat van de mede-eiser zegt dat Semra's vader zijn dochter gewoon heeft verkocht.
