Eerwraak verhaal: Stefanie Celik en haar moeder Karin (overleefde) (2004)

Stefanie Celik en haar moeder Karin (overleefde)
geboren: 1980 (1952)
doodgestoken: 18 oktober 2004
Woonplaats: Berlijn
Herkomst: Slachtoffer: Duitsland, Dader: Turkije
Kinderen: 2 dochters (3 en 6 jaar oud op het moment van het misdrijf)
Dader: haar echtgenoot Mahmut Celik (28 jaar)

In 1998 trouwen Mahmut en Stefanie (sommige kranten schrijven Steffanie). Dit geeft Mahmut het recht om te blijven. Hij heeft echter geen Duits paspoort. Stefanie brengt een dochter met zich mee in het huwelijk. De twee krijgen een tweede dochter.

Mahmut is gewelddadig, de politie wordt vaak gebeld. Voor een korte tijd in 2002, zit Stefanie in een vrouwenopvang. In augustus 2004, krijgt ze een straatverbod. Mahmut mag niet meer in de flat van de familie komen. Hij dreigt haar verschillende keren te vermoorden.

Op 18 oktober 2004 steekt Mahmut zijn vrouw dood in een snackbar in Prenzlauer Berg - waarschijnlijk voor de ogen van hun driejarige dochter. Hij valt ook zijn schoonmoeder Karin (52 jaar) aan, maar zij overleeft zwaargewond in het ziekenhuis.

Een klopjacht in het hele land is geopend op Mahmut Celik. De politie wijst op het gevaar voor de moeder van de gedode en de dochtertjes van de dader.

Drie dagen na de misdaad geeft Mahmut zichzelf aan bij de politie. Tijdens het proces zwijgt hij. Een getuige zegt dat de dader hem na de misdaad vertelde dat hij zijn eer had gered.

In mei 2005 wordt Mahmut veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf - voor moord, poging tot doodslag en het toebrengen van zwaar lichamelijk letsel.

Wat is eerwraak?

Een eremoord is een moord in naam van de eer. Als een broer zijn zus vermoordt om de familie-eer te herstellen, is dat een eerwraak. Volgens activisten zijn de meest gebruikelijke redenen voor eerwraak als het slachtoffer:

weigert mee te werken aan een gearrangeerd huwelijk.
de relatie wenst te beëindigen.
het slachtoffer was van verkrachting of seksuele aanranding.
werd beschuldigd van het hebben van een seksuele relatie buiten het huwelijk.

Mensenrechtenactivisten geloven dat er jaarlijks 100.000 eremoorden worden uitgevoerd, waarvan de meeste niet worden gerapporteerd aan de autoriteiten en een aantal zelfs bewust wordt verdoezeld door autoriteiten zelf bijvoorbeeld omdat de daders goed bevriend zijn met lokale agenten, machthebbers of politici. Geweld tegen meisjes en vrouwen blijft een serieus groot probleem in Pakistan, India, Afghanistan, Irak, Syrië, Iran, Servië en Turkije.