Eerwraak verhaal: Sibel (2009) - Investigate Honor Killing

Sibel
Geboren: 1982
Poging tot moord: 30 augustus 2009
Woonplaats: München
Herkomst: Turkije
Kinderen: 4
Dader: haar echtgenoot Erdal (ten tijde van het misdrijf 33 jaar)

Deze zaak is geen voltooide eerwraak, maar slechts een poging tot moord. Ook in Duitsland wordt niet de dader schuldig bevonden, maar de aanstichter (vermoedelijk omdat de dader in Turkije is). Omdat de zaak enkele typische kenmerken van eerwraak vertoont, is dit verhaal in ons archief opgenomen.

Sibel en Erdal zijn getrouwd. Erdal is slotenmaker van beroep, maar zit in de gevangenis voor zware geweldsdelicten. Ondertussen, begin 2009, begint zijn vrouw een affaire met Levent, 34, die ook getrouwd is.

In augustus wordt Erdal vanuit de gevangenis in München naar Turkije gedeporteerd. Sibel volgt hem. Als gevolg daarvan begint Levent haar lastig te vallen. Hij wil haar beslissing niet aanvaarden en blijft haar vragen om naar hem terug te keren. Als ze weigert, besluit hij wraak op haar te nemen.

Levent begint Erdal anoniem te e-mailen dat zijn vrouw een hoer is. Hij voegt naaktfoto's van de jonge vrouw toe aan de meer dan 70 e-mails en sms'jes. Erdal, zo luidt het bericht, moet Sibel doden om zijn eer te herstellen.

Dit is wat Erdal op een dag probeert te doen en zijn vrouw neerslaat. Dan wil hij haar neersteken, maar laat haar op het laatste moment gaan.

Levent is in augustus 2010 door de arrondissementsrechtbank van München veroordeeld wegens aanzetting tot poging tot doodslag tot een gevangenisstraf van acht en een half jaar.

Wat is eerwraak?

Een eremoord is een moord in naam van de eer. Als een broer zijn zus vermoordt om de familie-eer te herstellen, is dat een eerwraak. Volgens activisten zijn de meest gebruikelijke redenen voor eerwraak als het slachtoffer:

weigert mee te werken aan een gearrangeerd huwelijk.
de relatie wenst te beëindigen.
het slachtoffer was van verkrachting of seksuele aanranding.
werd beschuldigd van het hebben van een seksuele relatie buiten het huwelijk.

Mensenrechtenactivisten geloven dat er jaarlijks 100.000 eremoorden worden uitgevoerd, waarvan de meeste niet worden gerapporteerd aan de autoriteiten en een aantal zelfs bewust wordt verdoezeld door autoriteiten zelf bijvoorbeeld omdat de daders goed bevriend zijn met lokale agenten, machthebbers of politici. Geweld tegen meisjes en vrouwen blijft een serieus groot probleem in Pakistan, India, Afghanistan, Irak, Syrië, Iran, Servië en Turkije.