Waffa
geboren:1976
gewurgd: 29 augustus 1993
Woonplaats: Bonn
Herkomst: Syrië
Kinderen: een toen éénjarig kind dat in een kindertehuis woonde
Dader: haar vader Ali (waarschijnlijk samen met twee neven). Hij kreeg de Duitse nationaliteit voordat de moord werd ontdekt.
In 1993 wurgden Waffa's vader en twee van zijn neven de 17-jarige vanwege haar vermeende ongepaste levensstijl. Om de verdwijning van het meisje te verdoezelen, schrijft de vader een brief aan het bureau voor jeugdwelzijn in Bonn waarin hij zegt dat zijn dochter verhuisd is. Aangezien zij 17 jaar oud is, vindt het bureau voor jeugdzorg dit vermoedelijk niet opmerkelijk. Sindsdien wordt het meisje (dat in sommige artikelen ook Samira wordt genoemd) geacht "met onbekende bestemming te zijn vertrokken". De moord wordt pas in 2007 openbaar. De belangrijkste getuige was haar zus Nourig, die 35 jaar oud was ten tijde van het proces. Ze had het lichaam op de bank van haar vader gezien - het touw nog om haar hals. Haar neef had gezegd dat dit ook met haar kon gebeuren.
Bang voor haar leven, verzweeg Nourig wat ze had gezien. Het is pas vele jaren later dat ze het geheim van haar familie in therapie onthult. Ze gaat naar de politie. Pas 14 jaar later, in oktober 2007, wordt de zaak door de regionale rechtbank van Bonn behandeld. Tijdens zijn verhoor door de politie bekende de vader (65 jaar) het misdrijf, maar later trok hij zijn bekentenis in. Hij zweeg voor de rechtbank, evenals een van de betrokken neven, Ramadan (39 jaar). Beide daders zijn nu Duitse burgers. De andere neef vluchtte naar Syrië.
Nourig verschijnt voorlopig echter niet voor de rechter. Ze zit (of zat) in het getuigenbeschermingsprogramma en is in groot gevaar. Aangezien zij al jaren geen contact meer heeft gehad met haar Syrisch-Koerdische familie, weet niemand echt hoe zij eruit ziet. Maar ze hebben haar ex-man al om een recente foto gevraagd. Het kan zijn dat haar familie ook op zoek is naar haar om haar te vermoorden.
In november 2007 wordt Ramadan aanvankelijk vrijgelaten, vooral omdat de getuigenis van Nourig nog ontbreekt.
In januari 2008 wordt zij via een videoverbinding ondervraagd. Ze is onherkenbaar gemaakt door masker en pruik.
In het proces wordt vernomen dat de moeder van Waffa vroeg is overleden en dat de vader is getrouwd met een nieuwe vrouw uit Syrië die even oud was als zijn dochter Nourig. Om Waffa onder controle te houden, werd zij tegen haar wil uitgehuwelijkt tijdens een gedwongen verblijf in Turkije.
Op 31 maart 2008 werd Waffa's vader veroordeeld tot acht jaar gevangenisstraf voor de doodslag op zijn dochter. De neef Ramadan (die wordt beschouwd als de drijvende kracht achter de misdaad en die de vader ertoe zou hebben aangezet) wordt vrijgesproken.
Waffa's lichaam is tot nu toe niet gevonden. Naar verluidt ligt zij begraven bij een molen in Asbach bij Bonn. De vader zou in die tijd op verschillende bouwplaatsen in deze regio hebben gewerkt.
In september 2010 publiceerde Nourig haar verhaal in een boek: "Ik ben getuige van de eerwraak op mijn zus". Op de omslag zie je haar gezicht en haar naam.
