Een Iraanse vluchtelinge had in haar asielaanvraag in Nederland verklaard dat zij haar land was ontvlucht omdat haar broer, die haar had bedreigd op grond van een (valse) beschuldiging van overspel, uit de gevangenis was vrijgelaten. De staatssecretaris antwoordde dat zij de Iraanse autoriteiten had kunnen vragen om haar tegen haar broer te beschermen.

De rechtbank Utrecht heeft op 21 april geoordeeld dat de staatssecretaris zich niet op het standpunt mocht stellen dat de vreemdeling bij de Iraanse autoriteiten bescherming kon vragen voor de bedreigingen door haar broer, aangezien aan dat uitgangspunt zeer wel getwijfeld kan worden.

De rechtbank heeft het beroep van de vreemdeling gegrond verklaard, zodat de staatssecretaris dit asielverzoek opnieuw moet beoordelen.

De rechtbank heeft ter onderbouwing van haar uitspraak verwezen naar de nieuwe informatie uit het ambtsbericht over Iran van februari 2021. Dit ambtsbericht is bijzonder negatief over de wijze waarop de Iraanse autoriteiten omgaan met eergerelateerd geweld.

Zo wordt in het ambtsbericht het vermoeden uitgesproken dat de Iraanse autoriteiten eremoorden soms classificeren als verdwijningen, ongevallen, zelfmoorden of verdachte sterfgevallen, en illustreert de zaak van Romina Ashrafi wat over het algemeen de reactie van de autoriteiten is wanneer iemand bescherming vraagt tegen eergerelateerd geweld.

Romina Ashrafi was met haar 35-jarige vriend van huis weggelopen nadat haar vader geen toestemming had gegeven voor hun huwelijk. Vijf dagen later werden ze door de politie opgepakt. Romina had weliswaar bij de politie en de rechtbank geklaagd over het gewelddadige gedrag van haar vader, maar haar vader mocht haar komen ophalen. Haar vader onthoofdde haar vervolgens in haar slaapkamer, midden in de nacht. Hij kreeg hiervoor slechts negen jaar gevangenisstraf.