Eerwraak verhaal: Katharina - Investigate Honor Killing

Katharina
geboren: 1972
Moordpoging: 15 september 2015
Verblijfplaats: Bensheim (bij Darmstadt)
Herkomst: Sri Lanka / Tamil
Kinderen: 2 dochters (5 en 11 jaar)
Dader: haar man Annalatas S. (47 jaar)

Annalatas komt in 1992 als vluchteling uit Sri Lanka naar Duitsland. Zijn ouders bezorgen hem in 2005 een vrouw uit zijn thuisland. Vanwege de onduidelijke verblijfsstatus (en misschien ook vanwege zijn gedrag) woont Katharina waarschijnlijk tijdelijk in Frankrijk. Na de geboorte van haar 2e dochter komt ze naar Duitsland en leert snel goed Duits, in tegenstelling tot hem. Hij werkt bij McDonald's, zij zorgt voor de twee dochters.

Het huwelijk is gewelddadig, minstens één zaak uit 2013 is geregistreerd. Katharina wil scheiden. In september 2015 zal er opnieuw een geschil ontstaan. Annalatas wil een slagersmes voor de ogen van hun dochter in de maag van zijn vrouw duwen. Zij verdedigt zichzelf, hij hakt in op haar hoofd. Later zal de lijkschouwer uitleggen dat het een wonder is dat ze het heeft overleefd. De dader ontvlucht via het raam, maar wordt vrijwel onmiddellijk gearresteerd.

In april 2016 begint het proces voor de rechtbank van Darmstadt wegens poging tot moord. Katharina heeft de echtscheiding aangevraagd, maar getuigt niet in de rechtbank.

In mei wordt Annalatas veroordeeld tot 5 jaar en 3 maanden gevangenisstraf. Een hoog alcoholgehalte tijdens de misdaad heeft een verzachtend effect. De rechter wijst erop dat de Tamil geen spijt heeft van zijn misdaad. Hij wil geen geëmancipeerde vrouw.

Wat is eerwraak?

Een eremoord is een moord in naam van de eer. Als een broer zijn zus vermoordt om de familie-eer te herstellen, is dat een eerwraak. Volgens activisten zijn de meest gebruikelijke redenen voor eerwraak als het slachtoffer:

weigert mee te werken aan een gearrangeerd huwelijk.
de relatie wenst te beëindigen.
het slachtoffer was van verkrachting of seksuele aanranding.
werd beschuldigd van het hebben van een seksuele relatie buiten het huwelijk.

Mensenrechtenactivisten geloven dat er jaarlijks 100.000 eremoorden worden uitgevoerd, waarvan de meeste niet worden gerapporteerd aan de autoriteiten en een aantal zelfs bewust wordt verdoezeld door autoriteiten zelf bijvoorbeeld omdat de daders goed bevriend zijn met lokale agenten, machthebbers of politici. Geweld tegen meisjes en vrouwen blijft een serieus groot probleem in Pakistan, India, Afghanistan, Irak, Syrië, Iran, Servië en Turkije.