Eerwraak verhaal: Mirfat (1999) - Investigate Honor Killing

Mirfat
geboren: 1979
doodgestoken: 21 juni 1999
Woonplaats: Berlijn-Schöneberg
Herkomst: Libanon
Kinderen: waarschijnlijk geen
Dader: haar 16-jarige broer

In juni 1999 brak er een vechtpartij uit in de Schönebergse flat van een grote Libanese familie. Een 16-jarige stak zijn 20-jarige zus dood. De familie belt de politie, die de dader arresteert.

De noodarts is niet in staat het leven van de jonge vrouw te redden. Buren verklaren dat de jonge vrouw een vriend had die de broer niet accepteerde.

Er is tot nu toe slechts één artikel op het net over deze zaak verschenen (zie hieronder). Later meldde zich hier een getuige die het volgende scenario beschreef: Mirfat komt uit het Berlijnse deel van de Libanese Omeiraten-clan. In het ziekenhuis wordt ze verliefd op een Roemeense asielzoeker die op dezelfde afdeling wordt behandeld en zich voor haar tot de islam bekeert. De vader van Mirfat wordt beschouwd als een bruut, hij zou haar moeder in Libanon van het dak van een huis hebben gegooid en haar hebben gedood. De Berlijnse jeugdzorg organiseert dat Mirfat naar een vrouwenopvang in Bremen kan vluchten. Hiervoor wordt zij bedreigd door haar familie, inclusief doodsbedreigingen aan het adres van de maatschappelijk werkers. Het gaat heen en weer, en op een dag meldt de havenpolitie van Rotterdam zich. Mirfat werd vastgebonden aangetroffen en zou door haar familie naar Libanon worden gebracht, aldus de getuige.

Wat is eerwraak?

Een eremoord is een moord in naam van de eer. Als een broer zijn zus vermoordt om de familie-eer te herstellen, is dat een eerwraak. Volgens activisten zijn de meest gebruikelijke redenen voor eerwraak als het slachtoffer:

weigert mee te werken aan een gearrangeerd huwelijk.
de relatie wenst te beëindigen.
het slachtoffer was van verkrachting of seksuele aanranding.
werd beschuldigd van het hebben van een seksuele relatie buiten het huwelijk.

Mensenrechtenactivisten geloven dat er jaarlijks 100.000 eremoorden worden uitgevoerd, waarvan de meeste niet worden gerapporteerd aan de autoriteiten en een aantal zelfs bewust wordt verdoezeld door autoriteiten zelf bijvoorbeeld omdat de daders goed bevriend zijn met lokale agenten, machthebbers of politici. Geweld tegen meisjes en vrouwen blijft een serieus groot probleem in Pakistan, India, Afghanistan, Irak, Syrië, Iran, Servië en Turkije.