Eerwraak verhaal

Vanessa
Geboren: 1992
Poging tot moord: 10 juli 2008
Woonplaats: Bonn
Herkomst: Slachtoffer: Duitsland; Dader: Libanon
Kinderen: geen
Daders: Alan M., Mohammad H. (op het moment van het misdrijf 17 jaar en 18 jaar)
Onder het voorwendsel dat hij een verrassing voor haar heeft, lokt Alan zijn ex-vriendin Vanessa naar een uitkijkpost in het bos. Omdat ze gevallen is voor een andere jongen (of gewoon niet zeker is van haar gevoelens), seint Alan twee gemaskerde handlangers in. Ze slaan Vanessa tegen de grond, en Alan wurgt haar tot ze bewusteloos is. Dan duwt hij haar van een steile helling, 20 meter de diepte in. Ze overleeft het alleen door geluk, want struiken breken haar val.

Alan gaat naar een middelbare school in Bad Godesberg, zijn medeplichtige Mohammad naar de Koning Fahd Academie. De identiteit van de derde dader kan niet worden achterhaald. Kenmerkend en typisch voor een eerwraakmoord: wanneer de rechtbank de plaats van het misdrijf bezoekt met de verdachte om een beeld te krijgen van de misdaad, nodigt Alan vrienden en kennissen uit. Vermoedelijk zijn ze daar om te zien hoe hij zijn eer heeft verdedigd.

De jeugdkamer van de arrondissementsrechtbank te Bonn veroordeelt Alan in februari 2009 wegens poging tot doodslag en zware mishandeling tot een jeugdstraf van 4 jaar en 9 maanden. Zijn helper krijgt een voorwaardelijke straf van anderhalf jaar. Het vonnis stelt dat er veel op wees dat de misdaad vanaf het begin was gepland. Het openbaar ministerie eist een veroordeling wegens poging tot moord, gaat in beroep, maar trekt het verzoek in. In augustus 2009 verwerpt het Federale Hof van Justitie het beroep van de verdediging.

Een krant in Bonn geeft als daders de namen Farid en Tamer. Ze zijn echter veranderd.

Wat is eerwraak?

Een eremoord is een moord in naam van de eer. Als een broer zijn zus vermoordt om de familie-eer te herstellen, is dat een eerwraak. Volgens activisten zijn de meest gebruikelijke redenen voor eerwraak als het slachtoffer:

Vragen over eerwraak

  • weigert mee te werken aan een gearrangeerd huwelijk.

  • de relatie wenst te beëindigen.

  • het slachtoffer was van verkrachting of seksuele aanranding.

  • werd beschuldigd van het hebben van een seksuele relatie buiten het huwelijk.

Mensenrechtenactivisten geloven dat er jaarlijks 100.000 eremoorden worden uitgevoerd, waarvan de meeste niet worden gerapporteerd aan de autoriteiten en een aantal zelfs bewust wordt verdoezeld door autoriteiten zelf bijvoorbeeld omdat de daders goed bevriend zijn met lokale agenten, machthebbers of politici. Geweld tegen meisjes en vrouwen blijft een serieus groot probleem in Pakistan, India, Afghanistan, Irak, Syrië, Iran, Servië en Turkije.

Bronnen:
  • Er stond een artikel over in www.express.de, dat helaas niet meer online staat.
Geplaatst in Moordpoging, Onderzoek en getagd met , , .