Shivin is getrouwd met 18 jaar en zwanger. Ze komt in de zomer van 2015 met haar man en 2 kleine kinderen uit Syrië naar Duitsland. De familie vraagt asiel aan. Hier wordt een kind geboren dat ongeveer 10 maanden oud is ten tijde van de daad. De familie woont in een appartement in Freiberg, Saksen.

Shivin merkt waarschijnlijk op dat ze rechten heeft in Duitsland. Haar man begint haar te tiranniseren. De autoriteiten behandelen de zaak.

Vroeg in mei 2017 vlucht Shivin naar de vrouwenopvang. Samen met een maatschappelijk werkster en een medewerker van het jeugdzorgkantoor wil ze op 4 mei een aantal dingen uit haar flat halen. Haar man stak haar neer. De 3 vrouwen kunnen zich redden met de baby op straat.

Passanten bellen de politie die de Syriër voor het huis arresteren. Zijn andere twee kinderen waren bij hem. Waarschijnlijk waren alle kinderen getuige van de misdaad. Ze bevinden zich in de voogdij van het Bureau voor jeugdzorg. Shivin gaat naar het ziekenhuis met zware verwondingen. Het arrestatiebevel is voor poging tot doodslag.

Een detail: Shivin zou een Koerdische christen zijn. In november 2017 begint het proces bij de regionale rechtbank van Chemnitz. In dezelfde maand wordt Mohammad veroordeeld tot 3 jaar en 6 maanden gevangenisstraf voor gevaarlijk geweld.

Op 15- of 16 jarige leeftijd is Adea in 1996 in Albanië getrouwd met een man die 5 jaar ouder is. Ze hebben 2 kinderen en komen met de vluchtelingenstroom in 2015 van Albanië naar Duitsland. De asielaanvraag wordt afgewezen, maar de uitzetting vindt niet plaats.

Op 3 mei 2017 stak de man zijn vrouw in hun appartement in Münster-Roxel met een mes in haar hals. Ze ontsnapt op straat, zwaar gewond. Voorbijgangers bellen hulpdiensten. Adea gaat naar het ziekenhuis.

De dader wordt gearresteerd. Hij bekent de daad.

In oktober 2017 begint het proces voor de regionale rechtbank van Münster. In december wordt de dader veroordeeld tot 7 jaar gevangenisstraf wegens poging tot doodslag. Adea is niet de echte naam van het slachtoffer. We zouden erg blij zijn met aanwijzingen!

In ongeveer 2011 ontvluchten Farima en haar familie Afghanistan naar Duitsland. De 4-voudige moeder was al eerder tot het christendom bekeerd en protestants gedoopt. Op een gegeven moment scheidt ze zich van de vader van de kinderen (bij daad 49 j.). Ze werkt als tolk en heeft een kraam op de kerstmarkt.

Hamidullah komt als vluchteling uit Afghanistan in 2013. Hij woont aanvankelijk met tolerantie in Prien am Chiemsee en kent Farima vanuit haar erefunctie: zij is betrokken bij de Tafel, waar Hamidullah voedsel haalt. Hij verliest zijn baan op de bouwplaats, later wordt hij bedreigd met deportatie. Op 29 april 2017 stak hij haar met een machete en 16 steken op de openbare weg. Farima sterft in het ziekenhuis. Haar twee jongere zonen (5 en 11 j.) zijn getuige van de misdaad.

Een willekeurig aanwezige politieagent, samen met voorbijgangers, overweldigt de dader. Hij vecht hard, maar wordt gearresteerd.

De kinderen worden opgevangen. De zus van het slachtoffer spreekt later van een islamitische executie. Hamidullah kon niet accepteren dat een Afghaanse vrouw zich bekeert tot het christendom.

Het proces begint in januari 2018. In februari veroordeelt de regionale rechtbank van Traunstein de dader tot een levenslange gevangenisstraf. De bijzondere zwaarte van de schuld wordt bepaald. Bijkomende opmerking: In de rechtbank wordt ook gezegd dat de vluchtelingenadviseurs de uitzetting hadden helpen uitstellen.

Maryam is een kleuterleidster, haar man Shahariyar, voormalig matroos uit Iran.

Op 2 mei 2017 slaat Shahariyar haar in de slaapkamer met een telescopische stok. Misschien dwingt hij haar om een overdosis pillen te nemen. Maryam is ernstig gewond in het ziekenhuis en kan gered worden door een bloedtransfusie.

Buurtbewoners bellen de politie die overal in huis bloedvlekken zal vinden.

Vanaf oktober 2017 staat de dader voor de rechtbank in Hamburg wegens poging tot moord. Daarnaast wordt geoordeeld over de gevaarlijke aanval op zijn neef Frasat. De dader had hem in maart 2017 in elkaar geslagen omdat hij geloofde dat zijn neef een relatie had met zijn vrouw.

Het vonnis is niet te vinden.

Milenka en de daders zijn Roma uit Servië, zij hebben een Duits paspoort.

Milenka heeft 2 zonen, maar woont alleen in Düsseldorf-Holthausen.

Waarschijnlijk begin mei 2017 snijdt de dader Milenka haar hoofd af in haar appartement. Hij snijdt de romp in stukken en brengt deze naar de kelder. Het lichaam is daar te op 5 mei 2017 gevonden.

Een persconferentie van de politie is afgelast, de dader is nog steeds op de vlucht. Het zou om een relatiegeschil gaan.

In het najaar van 2016 komen Mehe en Murad als asielzoekers uit Irak. Ze wonen met een dochter en 2 zonen in een familiehuis in Syke bij Bremen.

Op 23 april 2017 wurgt Murad zijn partner voor de ogen van de kinderen. Dan wendt hij zich tot de politie. De kinderen worden verzorgd door het Bureau voor jeugdzorg, later door het tehuis.

Er is nog niets bekend over het motief. Waarschijnlijk wilde ze scheiden. Waarschijnlijk wilde hij niet accepteren dat zijn vrouw in Duitsland meer rechten heeft dan in Irak.

De handeling voor de kinderen is een teken, en is vooral een waarschuwing aan de dochter.

In september begint het proces tegen de doodslag bij de rechtbank van Verden. De Yezidi dader wordt in sommige artikelen ook wel Kaire M. genoemd. Zijn vonnis in november was 11 jaar gevangenisstraf voor doodslag.

De Pakistaan Shahjahan komt in december 2015 naar Duitsland. Hij vraagt asiel aan, de procedure wordt in december 2016 gestaakt vanwege zijn gebrek aan medewerking en uitzetting wordt in januari 2017 bevolen. De gedaagde zal later voor de rechtbank beweren dat hij hier niets van wist. Hij ontmoet The, die 12 jaar ouder is. Ze heeft een 20-jarige zoon, werkt in een Vietnamees restaurant en kan een Duits paspoort hebben (bijvoorbeeld omdat ze uit een Vietnamees DDR gastgezin komt, maar de zaak is onduidelijk).

Op 21 april 2017 vindt een vriend The's lijk en belt de politie. Een internationaal arrestatiebevel wordt uitgevaardigd tegen de Pakistaanse partner. Een paar dagen later wordt de dader gearresteerd in een trein in Oostenrijk. In mei wordt hij uitgeleverd aan Duitsland.

In april 2018 begint het proces voor de arrondissementsrechtbank Dresden. Als doodsoorzaak worden zeven steekwonden genoemd. Vervolgens beplakte de dader de neus en mond van het slachtoffer. Ze stierf aan de gevolgen van ademnood en bloedende shocktoestand. De dader wil niets zeggen over hoe hij de vrouw ontmoette en hoe de relatie verliep. Wat de verdenking kon voeden dat het meer om zijn verblijfsvergunning ging. De dader wil zo snel mogelijk uit de gevangenis naar zijn thuisland Pakistan worden gedeporteerd, zegt hij voor de rechtbank.