Eerwraak verhaal: Basima M. (2014) - Investigate Honor Killing

Basima M.
geboren: 1977
Poging tot moord: 26 oktober 2014
Woonplaats: München
Herkomst: Irak
Kinderen: 4 (7, 9, 19, 22 jaar)
Dader: haar ex-man Ismail Ahmad Moayad (44 jaar)

Basima heeft op 37-jarige leeftijd een dochter van 22 jaar oud. Waarschijnlijk werd ze op haar 15e door haar ouders gedwongen om te trouwen. Hoe de familie naar Duitsland is gekomen is onbekend.

Er is minstens één geval van huiselijk geweld, maar waarschijnlijk ontelbaar. In de zomer van 2013 slaat Ismail zijn vrouw en oudste dochter in elkaar. Ze dienen geen klacht in, maar Basima dient een echtscheidingsaanvraag in.

Voorts mocht Ismail zijn kinderen in het weekend zien. Hij ontvoert de twee jongere broers naar Irak. Met de hulp van familieleden worden ze een paar maanden later terug naar München gebracht. Er wordt een arrestatiebevel uitgevaardigd, Ismail verdwijnt.

Op de scheidingsdatum in oktober 2014 verschijnt hij niet bij de rechtbank. Hij mag de kinderen niet zien vanwege het risico van ontvoering. Hoewel hij gezocht wordt, brengt hij in oktober 2014 een bezoek aan zijn vrouw. Familieleden zijn op bezoek. Toch valt hij zijn vrouw onmiddellijk aan en steekt haar neer voor de ogen van familieleden en een zoon. Basima wordt geopereerd en overleeft.

De dader vlucht met de metro, beelden van bewakingscamera's laten zien dat hij over het platform wandelt. Daarvandaan is het spoor verloren gegaan.

In de krant wordt een andere naam voor Basima gebruikt.

Wat is eerwraak?

Een eremoord is een moord in naam van de eer. Als een broer zijn zus vermoordt om de familie-eer te herstellen, is dat een eerwraak. Volgens activisten zijn de meest gebruikelijke redenen voor eerwraak als het slachtoffer:

weigert mee te werken aan een gearrangeerd huwelijk.
de relatie wenst te beëindigen.
het slachtoffer was van verkrachting of seksuele aanranding.
werd beschuldigd van het hebben van een seksuele relatie buiten het huwelijk.

Mensenrechtenactivisten geloven dat er jaarlijks 100.000 eremoorden worden uitgevoerd, waarvan de meeste niet worden gerapporteerd aan de autoriteiten en een aantal zelfs bewust wordt verdoezeld door autoriteiten zelf bijvoorbeeld omdat de daders goed bevriend zijn met lokale agenten, machthebbers of politici. Geweld tegen meisjes en vrouwen blijft een serieus groot probleem in Pakistan, India, Afghanistan, Irak, Syrië, Iran, Servië en Turkije.