Deze poging tot moord mag in beginsel niet in dit archief voorkomen. Het slachtoffer is een willekeurig slachtoffer, dus er is geen eremotief, althans niet in de klassieke zin.

De dader zegt dat eer het motief is voor het misdrijf. Dus we nemen de zaak toch mee. De daders zijn 3 jonge Palestijnen die in 2013 vanuit Syrië naar Duitsland zijn gekomen.

Op 24 maart 2018 gaan de kassière Vivien en haar vriendin Domenic (25 j.) boodschappen doen. Het komt tot een gevecht met 2 jonge Syriërs (13 en 14 j.). Zij halen de 17-jarige Abdullah er bij als versterking. Deze ramt een mes in de maag van Vivien. Domenic belt de ambulance. Vivien overleeft door een noodoperatie, ligt enkele dagen in een kunstmatig coma.

Eerst, de aanklacht is "alleen" van mishandeling en geweldspleging. Naar verluidt heeft de dader zich bedacht tijdens zijn poging tot doding. Later wordt de aanklacht van poging tot doodslag gewijzigd. Volgens een medisch rapport heeft de dader al het mogelijke gedaan om zijn slachtoffer te doden.

In de ondervraging noemt Abdullah zichzelf een modelvluchteling. Dat past een beetje bij de houding dat eerwraakmoordenaars ervan overtuigd zijn dat ze het juiste hebben gedaan. Later probeert een andere broer de daad te rechtvaardigen. Vivien had de jonge Palestijnen beledigd.

In augustus begint het proces bij het regionale gerechtshof van Hannover met de camera. De verdachte leest een verklaring voor dat hij niet begrijpt waarom hij in hechtenis is. Hij had de ruzie gezien als een schending van de eer, waardoor hij een mens kon doden. Abdullah woont al 5 jaar in Duitsland. Hij is van school afgehaakt.
In september wordt Abdullah veroordeeld tot 5 jaar gevangenisstraf voor poging tot doodslag. Een van zijn broers die betrokken was bij het gevecht is de 14-jarige Mohamad. Hij moet 2 weken "permanent worden gearresteerd" en vervolgens naar "sociale opleiding". Men kan ervan uitgaan dat het succes van de "sociale opleiding" niet wordt gecontroleerd. De 13-jarige neef is vanwege leeftijd niet vervolgbaar. Of de opgegeven leeftijd van de deelnemers is gecontroleerd is onbekend.

Het slachtoffer blijft voor 30 procent ernstig gehandicapt. Abdullah's moeder schreeuwt voor de rechtbank. Omdat het hier om een jeugdstraf gaat, kon de dader al na een derde van zijn gevangenisstraf worden vrijgelaten.