Nesima woont al vele jaren in München. In 2008 komt er een man uit Afghanistan die beweert met haar getrouwd te zijn volgens de wet aldaar. Het is mogelijk dat zij tijdens een familievakantie onder dwang met de neef is getrouwd. Het koppel heeft samen een dochter (mogelijk van de gedwongen huwelijksnacht). De man is waarschijnlijk een schilder, maar werkt niet en woont in een asielzoekerscentrum.

Nesima heeft een relatie met een andere neef in München. In juli 2009 is ze met haar dochtertje op bezoek bij een familielid. s Nachts bonkt haar vermeende man op de deur van de flat. Ze moet naar hem terug. De vrouw doet de deur niet open. Als Nesima denkt dat Zafar verdwenen is, waagt ze zich in de gang. Daar grijpt hij haar en doodt haar met 24 messteken voor de ogen van haar dochter.

Een bewoner hoort het geschreeuw kort na middernacht en belt de politie. Nesima kan aanvankelijk worden gereanimeerd, maar sterft in het ziekenhuis. Korte tijd later wordt de dader gearresteerd. Tijdens zijn verhoor beweert hij dat hij volgens de Koran het recht had zijn vrouw te doden. De politie vindt het moordwapen in de kelder.

In ieder geval één keer voor de moord was de politie al naar de gezamenlijke flat van het echtpaar geroepen vanwege een ruzie. Ook bij dat incident ontkende Nesima met hem getrouwd te zijn.

De rechtszaak begon in april 2010. Het blijkt dat een van de broers van de verdachte al is veroordeeld. Hij had brand gesticht, waarvan hij Nesima's vriendje de schuld wilde geven. Dit was om de relatie te beëindigen en de familie-eer te herstellen.

De gemeenschappelijke dochter woont in het huis en is toegelaten als mede-eiseres in het proces. Na een kort proces veroordeelt het Münchense juryhof de dader tot levenslange gevangenisstraf. Een bijzondere ernst van schuld is - volgens de motivering van het vonnis - niet vastgesteld, onder meer omdat de broer en de vader van het slachtoffer de dader hadden aangeraden zijn ontrouwe echtgenote te doden.

In mei 2017 komt de zaak opnieuw in de media: De broer, Mostafa genaamd, die toen de brand had aangestoken, heeft bijna 6 jaar in de gevangenis gezeten. Daarna draagt hij een enkelband. Aangezien de 41-jarige zich met toestemming van de bisschop van Augsburg tot het christendom heeft bekeerd, wordt hij niet naar Afghanistan gedeporteerd. In het asielverblijf waar hij woont in Arnschwang bij Regensburg, steekt hij een 5-jarig Russisch jongetje dood omdat hij te luidruchtig zou zijn geweest. Mostafa gaat ook achter de moeder aan, maar wordt vervolgens doodgeschoten door politieagenten.