Contact
Hartelijk dank voor uw donatie
|
Uw steun aan onze organisatie wordt zeer op prijs gesteld. |
Laatste Berichten
Eerwraak verhaal: Saman Abbas (18) in Italië vermoord en begraven in veld vanwege weigering om mee te werken aan een gedwongen huwelijk omdat ze een Italiaans vriendje had
Eerwraak verhaal
geboren: 2003
gewurgd: 30 april 2021
Woonplaats: Novellara, Italië
Herkomst: Pakistan
Kinderen: geen
Daders: vader Shabbar Abbas (op het moment van het misdrijf 46 jaar), moeder Nazia Shaheen (47), oom Hasnain Danish (33), neven Nomanulhaq (33) en Ejaz Ikram (28)
De 18-jarige Pakistaanse Saman Abbas wordt sinds 1 mei 2021 vermist. Op beelden van een bewakingscamera, werd ze voor het laatst gezien op een boerderij in de buurt van de stad Regio Amilia in Midden-Italië, waar haar 46-jarige vader Shabbar werkte. De politie zegt dat Shabbar samenspande met Saman's moeder Nazia Shaheen (47), oom Hasnain Danish (33), neven Nomanulhaq (33) en Ejaz Ikram (28) om haar te vermoorden en het lichaam in het veld te begraven.
Eén arrestatie heeft plaatsgevonden. Ikram Ijaz werd op 29 mei in Nimes in Frankrijk gearresteerd op basis van een Europees aanhoudingsbevel en hij is door de Franse autoriteiten op 9 juni aan Italië overgedragen.
Op camerabeelden die door de Italiaanse autoriteiten zijn vrijgegeven, van 29 april, een dag voor de moord, is te zien hoe Ikram Ijaz, zijn oom Danish Hasnain en Samans andere neef Nomanulhaq met schoppen, koevoet en emmer naar de velden gaan, vermoedelijk om een graf te graven.
Hasnain, die het meesterbrein van deze moord zou zijn, en Nomanulhaq zijn nog steeds op de vlucht en de politie is naar hen op zoek. Volgens de politie bevinden Hasnain en Nomanulhaq zich waarschijnlijk ook ergens in Europa, maar hun precieze verblijfplaats is nog onbekend. Intussen zijn de ouders van Saman Abbas naar Pakistan gevlucht.
De politie onthulde dat de zaak teruggaat tot vorig jaar, toen de familie probeerde Saman te dwingen tot een gearrangeerd huwelijk met haar neef in Pakistan. Zij ontvluchtte haar huis nadat zij daarvoor ruzie had gekregen met haar ouders.
Sinds oktober 2020 verbleef Saman in een vluchtelingenkamp onder bescherming van maatschappelijke organisaties. Op 11 april 2021 keerde Saman echter terug naar huis, terug naar haar ouders. De autoriteiten veronderstelden dat ze door haar ouders was overgehaald om naar huis terug te keren.
Ondertussen begon haar familie voorbereidingen te treffen voor haar moord op 26 april 2021. De politie in Italië heeft bewakingsbeelden teruggevonden van 29 april, de dag voordat de autoriteiten denken dat ze is vermoord, waarop volgens hen drie verdachten te zien zijn die rond 19.30 uur met spades, een koevoet en een blauwe tas het veld inlopen in de buurt van het huis van Saman. De drie verdachten waren Hasnain, Nomanulhaq en Ijaz, aldus de politie.
De drie werden twee uur later opnieuw op de bewakingscamera vastgelegd toen ze naar huis terugkeerden.
De volgende dag zou Saman een gesprek tussen haar familie hebben afgeluisterd en haar vriend hebben verteld dat ze samenspanden om haar te vermoorden. Saman had haar vriend naar verluidt geïnstrueerd om binnen twee dagen contact op te nemen met de politie als ze hem geen bericht had gestuurd.
Saman's vriend vertelde aan de Italiaanse krant Gazzetta di Reggio Emiliano dat Saman hem sms'te dat ze haar oom had horen zeggen dat "moord de enige oplossing is voor meisjes die ongehoorzaam zijn aan Pakistan's strenge erecodes".
Op andere camerabeelden, die de politie niet openbaar heeft gemaakt, is te zien hoe de ouders van Saman, Shabbar en Nazia, op 1 mei om negen minuten na middernacht hun dochter meenemen naar de velden achter de boerderij.
Even na 13 minuten keerde het echtpaar terug, waarbij vader Shabbar een rugzak droeg die Saman eerder had gedragen. Saman werd naar verluidt overgedragen aan haar oom Hasnain en neven Nomanulhaq en Ijaz, die in het veld stonden te wachten. Zij zouden haar vervolgens hebben vermoord en haar lichaam ergens in het veld hebben begraven, aldus de politie.
Shabbas en Nazia vertrokken vervolgens naar Pakistan, naar verluidt om een zieke neef te bezoeken, terwijl Ijaz naar Europa ging. Hasnain keerde terug naar huis en verbleef bij Saman's 16-jarige broer.
Toen de politie naar Saman's huis ging om haar te zoeken, troffen zij oom Hasnain en Saman's broer in het huis aan. De politie hield de broer vast en liet de oom gaan. Tijdens het verhoor vertelde de broer van Saman over zijn vermoedens dat Hasnain de moord op zijn zus had georkestreerd met de hulp van zijn familie en neven.
De jongen beweert dat de hele familie bang was voor Hasnain, die volgens hem zijn zus heeft gewurgd met de dood tot gevolg. Hij beweerde de ruzie te hebben gehoord op de avond dat zijn zus verdween. Op basis van de getuigenis van de tiener heeft de Italiaanse politie nu arrestatiebevelen uitgevaardigd tegen de familie op verdenking van moord met voorbedachten rade.
Wat is eerwraak? |
Een eremoord is een moord in naam van de eer. Als een broer zijn zus vermoordt om de familie-eer te herstellen, is dat een eerwraak. Volgens activisten zijn de meest gebruikelijke redenen voor eerwraak als het slachtoffer:
Mensenrechtenactivisten geloven dat er jaarlijks 100.000 eremoorden worden uitgevoerd, waarvan de meeste niet worden gerapporteerd aan de autoriteiten en een aantal zelfs bewust wordt verdoezeld door autoriteiten zelf bijvoorbeeld omdat de daders goed bevriend zijn met lokale agenten, machthebbers of politici. Geweld tegen meisjes en vrouwen blijft een serieus groot probleem in Pakistan, India, Afghanistan, Irak, Syrië, Iran, Servië en Turkije. |
Eerwraak verhaal: Anna (2010)
Eerwraak verhaal
geboren: 1974
neergestoken: 25 maart 2010
Woonplaats: Gelnhausen (bij Hanau)
Herkomst: Roemenië
Kinderen: geen
Dader: haar gescheiden echtgenoot Viktor (op het moment van het misdrijf 40 jaar)
Viktor en Anna verlaten hun Roemeense vaderland in 1996 en 1998 als late hervestigers en komen naar Gelnhausen in Hessen. In 1999 trouwen ze. Hij werkt voor een auto-leverancier, zij als serveerster.
Na tien jaar gaan de twee scheiden. Mogelijk drinkt Viktor. Anna heeft een nieuwe vriend. In de rechtbank werd Viktor geciteerd toen hij zei: "Als ik haar niet kan krijgen, mag niemand haar hebben."
Zes weken nadat Anna is verhuisd, belt Viktor haar op en dreigt haar te vermoorden. Hij rijdt dan naar haar appartement. Daar ontmoet hij ook de 39-jarige nieuwe vriend. Hij steekt hem neer en verwondt hem ernstig. Daarna steekt hij zijn vrouw neer met 15 messteken. De laatste van die sneedt haar halsslagader door. Zelfs het hof spreekt van een brute executie. Hij had zijn vrouw "letterlijk afgeslacht". Het had eruit gezien "als in een slachthuis".
Buren waarschuwen de politie. Voor een winkel aan de overkant, wacht Viktor rustig op zijn arrestatie. De regionale rechtbank van Hanau veroordeelt hem in oktober 2010 tot een levenslange gevangenisstraf. Bijzonder detail: Anna's familie laat in de rechtszaal met tranen en gebaren van tederheid zien hoe zij achter de dader staat. Niemand kan dit verklaren. Het is mogelijk dat de dader en het slachtoffer van dezelfde clan zijn.
Wat is eerwraak? |
Een eremoord is een moord in naam van de eer. Als een broer zijn zus vermoordt om de familie-eer te herstellen, is dat een eerwraak. Volgens activisten zijn de meest gebruikelijke redenen voor eerwraak als het slachtoffer:
Mensenrechtenactivisten geloven dat er jaarlijks 100.000 eremoorden worden uitgevoerd, waarvan de meeste niet worden gerapporteerd aan de autoriteiten en een aantal zelfs bewust wordt verdoezeld door autoriteiten zelf bijvoorbeeld omdat de daders goed bevriend zijn met lokale agenten, machthebbers of politici. Geweld tegen meisjes en vrouwen blijft een serieus groot probleem in Pakistan, India, Afghanistan, Irak, Syrië, Iran, Servië en Turkije. |
Eerwraak verhaal: Yalda (2010)
Eerwraak verhaal
Geboren: 1992
Poging tot moord: 15 maart 2010
Woonplaats: Hörstel/Münster
Herkomst: Syrië
Kinderen: 1 zoon (op het moment van het misdrijf een paar maanden oud)
Daders: 2 Syrische broers (31 en 39 jaar) uit Bielefeld en haar statenloze zwager uit Thüringen, allen familie van haar man
Op haar 18e trouwt Yalda met een man genaamd Ibrahim in Syrië. Ze wordt zwanger en bevalt van een zoon in de herfst van 2009. Het gezin woont in een tehuis voor asielzoekers in Hörstel-Riesenbeck bij Münster.
Het gerucht doet de ronde dat Yalda voor haar huwelijk een affaire had in Syrië. De familie zet dan de jonge echtgenoot Ibrahim onder druk om zijn vrouw te doden. Om de zaak kracht bij te zetten, slaan mannelijke familieleden hem in elkaar en halen zijn kamer overhoop.
Wanneer hij nog steeds niet toestemt, ontvoeren de mannelijke familieleden Yalda met haar man en de zuigeling uit het asielzoekershuis. Ibrahim weet te ontsnappen. Een klopjacht is begonnen. Enkele uren later worden de daders in Bielefeld opgepakt en worden de vrouw en haar baby bevrijd.
In september 2010 begint het proces bij de rechtbank in Münster. De drie mannen worden beschuldigd van samenzwering om moord te plegen, later van vrijheidsberoving en het toebrengen van zwaar lichamelijk letsel. Er wordt gezegd dat ze Yalda naar Syrië wilden brengen om haar daar te doden. Een andere versie van het verhaal wordt ook in de rechtbank gehoord. Naar verluidt zou Yalda in Syrië een verhouding hebben gehad met haar huidige echtgenoot en tegen de wil van haar ouders met hem in het huwelijk zijn getreden. Het is mogelijk dat ze beloofd was aan een andere man. Yalda is niet de echte naam van de vrouw.
De verdachten zijn veroordeeld tot voorwaardelijke straffen van tussen de 12 en 18 maanden.
Wat is eerwraak? |
Een eremoord is een moord in naam van de eer. Als een broer zijn zus vermoordt om de familie-eer te herstellen, is dat een eerwraak. Volgens activisten zijn de meest gebruikelijke redenen voor eerwraak als het slachtoffer:
Mensenrechtenactivisten geloven dat er jaarlijks 100.000 eremoorden worden uitgevoerd, waarvan de meeste niet worden gerapporteerd aan de autoriteiten en een aantal zelfs bewust wordt verdoezeld door autoriteiten zelf bijvoorbeeld omdat de daders goed bevriend zijn met lokale agenten, machthebbers of politici. Geweld tegen meisjes en vrouwen blijft een serieus groot probleem in Pakistan, India, Afghanistan, Irak, Syrië, Iran, Servië en Turkije. |
Eerwraak verhaal: Döndü S. (2010)
Eerwraak verhaal
Geboren: 1992
gewurgd: 15 maart 2010
Woonplaats: Stolberg (bij Aken)
Herkomst: Turkije
Kinderen: ze was zwanger
Dader: haar echtgenoot Borak/Burak S. (op het moment van het misdrijf 20 jaar oud)
Döndü breekt haar stage als verkoopster af, gaat in december 2009 naar Turkije en trouwt. Bruid en bruidegom zijn in Duitsland geboren, maar hebben een Turks paspoort.
Een paar maanden later vermoordt haar man haar: Op 15 maart 2010 wurgt de Turk zijn vrouw om ongeveer 3 uur 's nachts in hun gezamenlijke appartement in Stolberg. Op dat moment is ze vier maanden zwanger.
Pas in de middag wordt het lichaam gevonden. Döndüs' oom had de deur ingetrapt en de politie gewaarschuwd.
De dader vlucht naar Keulen, maar wordt gepakt en bekent de misdaad. Zijn vrouw zou tijdens de ruzie hebben gezegd dat ze van hem wilde scheiden.
In augustus 2010 begint het proces voor de jeugdkamer van de arrondissementsrechtbank Aken.
In september 2010 wordt de dader veroordeeld tot 9 jaar gevangenisstraf volgens het jeugdstrafrecht. Na het proces, komt het tot vechtpartijen tussen de families.
Wat is eerwraak? |
Een eremoord is een moord in naam van de eer. Als een broer zijn zus vermoordt om de familie-eer te herstellen, is dat een eerwraak. Volgens activisten zijn de meest gebruikelijke redenen voor eerwraak als het slachtoffer:
Mensenrechtenactivisten geloven dat er jaarlijks 100.000 eremoorden worden uitgevoerd, waarvan de meeste niet worden gerapporteerd aan de autoriteiten en een aantal zelfs bewust wordt verdoezeld door autoriteiten zelf bijvoorbeeld omdat de daders goed bevriend zijn met lokale agenten, machthebbers of politici. Geweld tegen meisjes en vrouwen blijft een serieus groot probleem in Pakistan, India, Afghanistan, Irak, Syrië, Iran, Servië en Turkije. |
Eerwraak verhaal: Nusreta K. (2010)
Eerwraak verhaal
geboren: 1964
neergeschoten: 6. maart 2010
Verblijfplaats: München
Herkomst: Servië
Kinderen: 2 dochters, 2 zonen (ten tijde van het misdrijf 12-18 jaar)
Dader: haar echtgenoot Avdurahman K. (48 jaar)
In december 2009 koopt Avdurahman, een timmerman, een machinegeweer in het voormalige Joegoslavië. Het bijbehorende verhaal gaat waarschijnlijk als volgt: Avdurahman's jongere broer wordt in Servië vermoord. De moordenaar gaat vrijuit. Er is sprake van drugsmaffia en gerechtelijke omkoping. Nu moet Avdurahman de moord wreken en krijgt hij een machinegeweer. Dit valt onder de wet op de controle op oorlogswapens in Duitsland.
Maar Nusreta is tegen de wraakplannen van haar man. Het komt tot een ruzie. Op 7 maart 2010 zal de familieraad bijeenkomen in München. Opmerking: Nusreta en Avdurahman komen uit Tutin, een overwegend Bosnische stad in Zuid-Servië. Het zijn moslims.
De dag ervoor schiet Avdurahman zijn vrouw 6 keer in de rug in de wasruimte. Ongeveer 90 minuten later vindt hun oudste zoon (18 jaar) de stervende vrouw en waarschuwt de politie.
De dader vlucht en laat zich door een taxi terugbrengen naar de plaats delict. Intussen zijn politie en reddingswerkers gearriveerd. Avdurahman speelt aanvankelijk de ontzette en rouwende weduwnaar. Zijn vier kinderen geloven hem ook. Later, echter, wordt zijn alibi verbrijzeld. Het moordwapen is gevonden in een glasbak.
Het bleek dat Nusreta fulltime schoonmaakte in een bejaardentehuis, terwijl haar man slechts sporadisch in de bouw werkte. Ze wilde zelf over het geld beschikken. Maar haar man was het daar niet mee eens, en in zijn eerste verhoor als verdachte, zegt hij dat het "hoog tijd werd". Het hoofd van de afdeling moordzaken zou hebben gezegd dat de dader zijn vrouw had moeten neerschieten, omdat zij de financiën van het gezin beheerde.
Tijdens het onderzoek komt ook aan het licht dat Nusreta haar man in 2005 heeft aangegeven wegens mishandeling. Ze trok de aanklacht echter in. In een ander artikel wordt gezegd dat Avdurahman na de moord heeft geprobeerd Nusreta's broer Senad te vermoorden. Hij was echter niet thuis.
De dader wordt in december 2010 door de juryrechtbank in München veroordeeld tot levenslang voor geniepige moord met onedele motieven. De bijzondere zwaarte van de schuld wordt vastgesteld. Het vonnis verklaart dat de dader een "archaïsch moslim wereldbeeld en een verwrongen kijk op familie-eer" heeft.
Wat is eerwraak? |
Een eremoord is een moord in naam van de eer. Als een broer zijn zus vermoordt om de familie-eer te herstellen, is dat een eerwraak. Volgens activisten zijn de meest gebruikelijke redenen voor eerwraak als het slachtoffer:
Mensenrechtenactivisten geloven dat er jaarlijks 100.000 eremoorden worden uitgevoerd, waarvan de meeste niet worden gerapporteerd aan de autoriteiten en een aantal zelfs bewust wordt verdoezeld door autoriteiten zelf bijvoorbeeld omdat de daders goed bevriend zijn met lokale agenten, machthebbers of politici. Geweld tegen meisjes en vrouwen blijft een serieus groot probleem in Pakistan, India, Afghanistan, Irak, Syrië, Iran, Servië en Turkije. |
Eerwraak verhaal: Fatima (2010)
Eerwraak verhaal
Geboren: 1991
ontvoerd: 5 maart 2010
Woonplaats: Münster
Herkomst: Turkije / Koerden
Kinderen: geen
Daders: haar moeder (ten tijde van het misdrijf 52 jaar) en haar broers en zussen (24, 25, 30 jaar)
Op 5 maart 2010 wordt Fatima uit Münster uit haar auto ontvoerd. De daders zijn haar moeder, oudste broer en 2 andere broers en zussen. De moeder slaat, wurgt en bedreigt haar omdat de 19-jarige een Duitse vriend heeft. De oudste broer rijdt de auto. Het hoofd van de familie (mogelijk de vader van Fatima) zou opdracht hebben gegeven tot de ontvoering vanuit Turkije. Omdat Fatima een Duits vriendje heeft.
Fatima was waarschijnlijk eerder vastgehouden door haar familie in Turkije. Als gevolg daarvan had zij met haar Duitse paspoort de visumvoorschriften overtreden en kon zij Turkije niet opnieuw binnenkomen. In plaats daarvan zal zij naar het Syrische deel van de Koerdische regio in de driehoek Syrië, Turkije, Irak worden gebracht.
Of Fatima daar zal worden gehouden of zal worden gedood, is onduidelijk. De eerste bestemming van de ontvoering is de Italiaanse Adriatische kust. Van daaruit zal Fatima naar Griekenland worden verscheept. In het toilet, vraagt Fatima een Britse toerist om hulp. De Italiaanse politie helpt de jonge vrouw.
Het proces begint in maart 2011 voor het veroorzaken van lichamelijk letsel en vrijheidsberoving voor de arrondissementsrechtbank van Münster. Er wordt gesproken van een "daad van barbarij", een "gewelddadige verstikking" en "burgerwacht-justitie in de grofste vorm". De moeder beweert dat het maar een vakantiereisje was.
De moeder wordt als hoofddader veroordeeld tot 2 jaar en 6 maanden, de oudste broer tot 2 jaar gevangenisstraf zonder voorwaardelijke vrijlating. Een zuster krijgt een voorwaardelijke straf van 8 maanden voor het niet verlenen van hulp. Een andere broer krijgt 1 jaar voorwaardelijk.
De naam Fatima wordt als veranderd opgegeven. In januari 2013 worden de vonnissen bevestigd door de arrondissementsrechtbank van Münster.
Wat is eerwraak? |
Een eremoord is een moord in naam van de eer. Als een broer zijn zus vermoordt om de familie-eer te herstellen, is dat een eerwraak. Volgens activisten zijn de meest gebruikelijke redenen voor eerwraak als het slachtoffer:
Mensenrechtenactivisten geloven dat er jaarlijks 100.000 eremoorden worden uitgevoerd, waarvan de meeste niet worden gerapporteerd aan de autoriteiten en een aantal zelfs bewust wordt verdoezeld door autoriteiten zelf bijvoorbeeld omdat de daders goed bevriend zijn met lokale agenten, machthebbers of politici. Geweld tegen meisjes en vrouwen blijft een serieus groot probleem in Pakistan, India, Afghanistan, Irak, Syrië, Iran, Servië en Turkije. |
Eerwraak verhaal: Amal Jaafar (2010)
Eerwraak verhaal
geboren: 1987
neergestoken: 24 februari 2010
Woonplaats: Bottrop
Oorsprong: Koerden, mogelijk Yazidi's. Slachtoffer: Libanon; dader: Irak
Kinderen: een dochter (ten tijde van het misdrijf 4 jaar oud)
Dader: vermoedelijk haar vriendin Stera S. (ten tijde van het misdrijf 22 jaar oud)
Amal's moord is een van de weinige eremoorden in dit archief waarbij de dader een vrouw is. Er zijn echter andere gevallen waarbij vrouwelijke familieleden betrokken zijn bij het moordcomplot.
Amal en Stera zijn vrienden. Amal is een Koerdische vrouw uit Libanon met een Duits paspoort. Stera is ook Koerdisch en komt uit Irak. Amal is verliefd op Stera's broer Ceger (of Houzan). Er is sprake van een huwelijk. Stera is naar verluidt woedend dat haar broer wil trouwen met een gescheiden vrouw met een kind. Andere berichten spreken van een abortus van Amal, die Stera tegen de wil van haar vriendin openbaar heeft gemaakt. Mogelijk is Stera bezorgd dat haar broer met een "onteerde" vrouw zal trouwen.
Naar verluidt is Amal op jonge leeftijd onder dwang getrouwd. In 2008 scheidde ze, het huwelijk is ontbonden, er is een vierjarige dochter. De vader van het kind woont nu in Libanon. Op het moment van het misdrijf is hij echter in Bottrop, wat hem waarschijnlijk even verdacht maakt.
Stera stak op 24 februari 2010 haar vriendin dood. De doorgesneden keel en ontelbare hechtingen wijzen op een eremoord. Het is twijfelachtig hoe een tengere vrouw zo'n bloedbad kon aanrichten. Buren bellen de politie. Het slachtoffer bloedt dood. Het bewijs tegen Stera is overweldigend. De politie onderzoekt echter ook mogelijke medeplichtigen.
Na het misdrijf vindt de politie de dochter van het slachtoffer bij haar grootmoeder.
In september 2010 staakt de arrondissementsrechtbank Essen voorlopig de procedure. Stera zou aan psychose lijden en niet geschikt zijn om terecht te staan. Op regelmatige tijdstippen moet haar toestand opnieuw bekeken worden. Nog een opmerking: Er zijn berichten op Internet waarin staat dat Stera en de familie van Ceger/Houzan Yazidi's zijn die alleen met elkaar mogen trouwen.
In december 2010 wordt de zaak heropend en worden nieuwe deskundigenrapporten besteld. In februari 2011 wordt Stera veroordeeld tot 12 jaar gevangenisstraf voor doodslag. Omdat ze zwijgt in de rechtbank, blijft het motief voor de misdaad in het duister. Er kan dus ook niet duidelijk worden vastgesteld of het al dan niet om een eremoord ging. Maar de familie omstandigheden kunnen er op wijzen.
Wat is eerwraak? |
Een eremoord is een moord in naam van de eer. Als een broer zijn zus vermoordt om de familie-eer te herstellen, is dat een eerwraak. Volgens activisten zijn de meest gebruikelijke redenen voor eerwraak als het slachtoffer:
Mensenrechtenactivisten geloven dat er jaarlijks 100.000 eremoorden worden uitgevoerd, waarvan de meeste niet worden gerapporteerd aan de autoriteiten en een aantal zelfs bewust wordt verdoezeld door autoriteiten zelf bijvoorbeeld omdat de daders goed bevriend zijn met lokale agenten, machthebbers of politici. Geweld tegen meisjes en vrouwen blijft een serieus groot probleem in Pakistan, India, Afghanistan, Irak, Syrië, Iran, Servië en Turkije. |
Eerwraak verhaal: Rosa (2010)
Eerwraak verhaal
geboren: 1992
gewurgd: 30 / 31 januari 2010
Woonplaats: Reutlingen / Weinstadt
Herkomst: slachtoffer: Duitsland; dader: Turkije
Kinderen: geen
Dader: haar ex-vriend Gökhan (ten tijde van het misdrijf 20 jaar)
In het voorjaar van 2008 komen Rosa, een verkoopster, en Gökhan, een werkloze man, bij elkaar. Wegens zijn geweld scheidt zij na een jaar en krijgt een nieuwe vriend. Gökhan wil dit niet accepteren. In januari of februari 2009 breekt hij in in de flat van de ouders van zijn ex-vriendin in Weinstadt-Großheppach. Hij heeft een geladen pistool bij zich. Hiervoor is hij na 5 maanden voorarrest veroordeeld tot een voorwaardelijke gevangenisstraf van 2 jaar, een werkstraf en een anti-geweldstraining. Omdat hij niet aan de voorwaarden voldoet, moet hij later alsnog naar de gevangenis.
Voor die tijd wil hij zijn ex-vriendin weer ontmoeten en huurt een hotelkamer in het Reutlinger Hof. Waarom Rosa instemt met deze ontmoeting, hoewel ze weet van zijn gewelddadigheden, is onduidelijk. Ze maakt hem waarschijnlijk duidelijk dat haar beslissing definitief is. Later onderzoekt de politie of Gökhan misschien gedreigd heeft haar ouders iets aan te doen.
In de hotelkamer in Reutlingen wurgt Gökhan zijn ex-vriendin met een kabel die hij bij zich heeft. Dan geeft hij zichzelf aan bij de politie. De agenten vinden het lichaam en het moordwapen in de hotelkamer.
In februari 2011 wordt Gökhan door de rechtbank van Tübingen veroordeeld tot een jeugdstraf van maximaal 10 jaar gevangenisstraf. Het hof acht hem "met het oog op relaties met vrouwen nog steeds gevaarlijk".
Wat is eerwraak? |
Een eremoord is een moord in naam van de eer. Als een broer zijn zus vermoordt om de familie-eer te herstellen, is dat een eerwraak. Volgens activisten zijn de meest gebruikelijke redenen voor eerwraak als het slachtoffer:
Mensenrechtenactivisten geloven dat er jaarlijks 100.000 eremoorden worden uitgevoerd, waarvan de meeste niet worden gerapporteerd aan de autoriteiten en een aantal zelfs bewust wordt verdoezeld door autoriteiten zelf bijvoorbeeld omdat de daders goed bevriend zijn met lokale agenten, machthebbers of politici. Geweld tegen meisjes en vrouwen blijft een serieus groot probleem in Pakistan, India, Afghanistan, Irak, Syrië, Iran, Servië en Turkije. |
Men blijft aan de gang met het onder tapijt vegen van eerwraak en tegenstanders als leugenaars neerzetten, ik weet helaas uit eigen ervaring dat het vechten tegen de bierkaai is en je alleen kan winnen als je een echte doorzetter bent.
Getuigenis 238 in moordzaak Narges Achikzei
Heb het helemaal doorgelezen, wat een informatie allemaal. Zeer goede tijdlijn en goede gedetailleerde informatie.
Zijn een paar pagina's, maar dan heb je ook wat.
Ralph Geissen denkt met al deze feiten gelijk te gaan krijgen bij de rechtbank, echter ben ik een realist en weet hoe justitie tikt, en daarom ben ik bang dat het anders loopt.
Men blijft aan de gang met het onder tapijt vegen van eerwraak en tegenstanders als leugenaars neerzetten, ik weet helaas uit eigen ervaring dat het vechten tegen de bierkaai is en je alleen kan winnen als je een echte doorzetter bent. Nou denk ik te weten dat Ralph Geissen dat net als ik is, dus dat het uiteindelijk wel goed gaat komen.
Eerwraak verhaal: Khatera (2010)
Eerwraak verhaal
geboren: 1972
neergestoken: 29 januari 2010
Woonplaats: Schlüchtern (Hessen)
Herkomst: Afghanistan
Kinderen: 2 dochters (8, 13 jaar), 1 zoon (11 jaar)
Dader: haar gescheiden echtgenoot Farid (op het moment van het misdrijf 40 of 43 jaar)
Farid studeerde rechten in Afghanistan en spreekt vloeiend Duits. Men zegt dat hij goed geïntegreerd is. Andere bronnen beschrijven hem als opvliegend en "fundamentalistisch". Er is veel ruzie in zijn huwelijk. Zijn vrouw wil van hem scheiden en verhuist in de zomer van 2009 uit hun gezamenlijke appartement.
Op 29 januari 2010 slaapt Khatera daar echter weer, mogelijk omdat een van de kinderen haar dat heeft gevraagd. Vroeg in de ochtend stak de Afghaan zijn vrouw dood met 21 messteken voor de ogen van hun drie gemeenschappelijke kinderen. In antwoord op vragen van de rechtbank zal hij later zeggen dat hij zich daarna opgelucht voelde, het mes had afgewassen en zichzelf bij de politie had aangegeven.
Voor de rechtbank van Hanau getuigt Farid in juni 2010 dat hij trots voor de rechter staat en zich niet wil verantwoorden. Zijn oudste dochter was een vreemde voor hem geworden. Het meisje gaat naar de middelbare school, heeft muziek- en balletles. De vader wil niet dat ze een praktische opleiding doet. Mogelijk vermoedt hij dat hij haar niet naar zijn zin zal kunnen uithuwelijken.
In de rechtbank wordt ook duidelijk dat Farid zijn vrouw jarenlang heeft mishandeld. De rechters zien het als bewezen dat hij de moord strategisch heeft gepland. Hiervoor krijgt hij in juni 2010 levenslang. De bijzondere zwaarte van de schuld wordt vastgesteld.
Khatera is niet de echte naam van de vrouw.
Wat is eerwraak? |
Een eremoord is een moord in naam van de eer. Als een broer zijn zus vermoordt om de familie-eer te herstellen, is dat een eerwraak. Volgens activisten zijn de meest gebruikelijke redenen voor eerwraak als het slachtoffer:
Mensenrechtenactivisten geloven dat er jaarlijks 100.000 eremoorden worden uitgevoerd, waarvan de meeste niet worden gerapporteerd aan de autoriteiten en een aantal zelfs bewust wordt verdoezeld door autoriteiten zelf bijvoorbeeld omdat de daders goed bevriend zijn met lokale agenten, machthebbers of politici. Geweld tegen meisjes en vrouwen blijft een serieus groot probleem in Pakistan, India, Afghanistan, Irak, Syrië, Iran, Servië en Turkije. |