Rabiya en Fatih zullen elkaar in de zomer van 2012 leren kennen via het internet. Haar familie heeft waarschijnlijk bedenkingen. Daarom "ontvoert" Fatih een half jaar later zijn bruid naar Turkije voor de bruiloft.

In april 2013 verhuizen de twee naar een gedeeld appartement in Landau. Fatih is een magazijnmedewerker en gewelddadig. Zwangere Rabiya verhuist terug naar haar ouders. Drie maanden later keert ze terug naar haar man. Op tweede kerstdag 2013 wurgt hij haar tot bewusteloosheid en ramt dan 6 keer een slagersmes in haar rug.

Met de toen drie maanden oude dochter gaat Fatih naar een oom (41) en bekent de misdaad. Ze gaan naar het appartement en bellen de ambulance.

Tegen alle verwachtingen in overleeft Rabiya. Het moordwapen is uit haar rug gehaald in het ziekenhuis.

Voor poging tot moord is Fatih in de herfst van 2014 veroordeeld tot 11 jaar gevangenisstraf. Het psychiatrisch rapport spreekt over antisociale tendensen - maar zit vol met schuldgevoelens. Fatih vertelde de psychiater dat zijn vrouw het niet verdiende om te leven.

Alhoewel de uitspraak definitief is, zal de zaak in 2015 worden teruggehaald. Het gaat om de duur van de detentie en de voorwaardelijke preventieve hechtenis. Fatih zegt dat de straf te lang is voor hem. Inmiddels is het huwelijk ontbonden.

De rechter maakt duidelijk dat er goede redenen zouden zijn geweest voor een levenslange gevangenisstraf. Bij een herziening van de verdediging mag de straf echter niet worden verhoogd. Het blijft dus bij 11 jaar gevangenisstraf voor een bijna afgeronde moord en het voorbehoud van preventieve hechtenis. Het is niet onwaarschijnlijk dat Fatih een gevaar voor zijn dochter zou zijn als ze niet volgens zijn wil zou leven.