In 1994 trouwen Sejdi en Stresa. Stresa's familie wordt beschouwd als goed geïntegreerd. Misschien gaat de bruiloft over een verblijfsvergunning voor Sejdi. Hij werkt sporadisch als vernisman. De familie leeft vooral van de bijstand.

Sejdi verzamelt 7 eerdere veroordelingen in 10 jaar, zit meerdere keren in de gevangenis. Hij is extreem gewelddadig. Uit het huwelijk is een zoon afkomstig, geboren in 1999. Zelfs tijdens de zwangerschap zijn er afranselingen. Van haar familie krijgt Stresa geen steun.

De Kosovo-Albanees beschouwt zijn vrouw en kind als zijn eigendom. Na jaren van misbruik gaat Stresa in september 2012 scheiden en vlucht met het kind naar een vrouwenopvang. Het huwelijk is gescheiden als een ontberingsgeval zonder een scheidingsjaar. Sejdi besluit uit wraak om haar mannelijke familieleden te vermoorden. Er wordt gedreigd met moord, ook door andere landgenoten uit Kosovo.

In januari 2013 wordt er een hoorzitting gehouden. Een week later krijgt Sejdi onder een voorwendsel toegang tot het huis van zijn ex-vrouw. Daar ontmoet hij zijn ex-schoonvader en ex-schoonbroer. Hij trekt een mes en steekt eerst de oudste, dan zijn zoon. Beiden bloeden dood.

In januari 2014 begint het proces voor de Neurenbergse juryrechtbank. De nabestaanden van de slachtoffers getuigen dat zij zich nog steeds bedreigd voelen door de verdachte. Sejdis advocaten pleiten voor zelfverdediging. De ex-vrouw getuigt dat de dader brutaal en agressief was en haar ook nog eens voor de ogen van haar zoon sloeg. Hij ging niet werken, leefde van de bijstand. Na de scheiding had hij gezworen haar mannelijke familieleden te vermoorden.

Sejdi is veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf. De bijzondere ernst van de schuld wordt vastgesteld. Na het vonnis zijn er rellen in de rechtbank. De namen van de twee slachtoffers zijn niet bekend.