Contact
Hartelijk dank voor uw donatie
|
Uw steun aan onze organisatie wordt zeer op prijs gesteld. |
Laatste Berichten
Eerwraak verhaal: Özgul (2011)
Eerwraak verhaal
Özgul
geboren: 1970
bijna doodgestoken: 24 april 2011
Woonplaats: Bergheim bij Keulen
Herkomst: Turkije
Kinderen: geen
Dader: haar man Saban Y. (43 jaar)
geboren: 1970
bijna doodgestoken: 24 april 2011
Woonplaats: Bergheim bij Keulen
Herkomst: Turkije
Kinderen: geen
Dader: haar man Saban Y. (43 jaar)
Saban en Özgul zijn meer dan 20 jaar getrouwd maar hebben geen kinderen.
In april 2011 slaat Saban zijn vrouw zo hard dat ze vier dagen in het ziekenhuis ligt. Daarna wil ze niet meer terug naar haar man, maar trekt ze in bij haar broer en zijn vrouw. Op 24 april komt Saban naar hun appartement en wil met zijn vrouw praten. Dan trekt hij een mes en steekt haar een paar keer in de borst. De broer haast zich om te helpen. Saban doet hem ook pijn.
Özgul's leven kan worden gered door een spoedoperatie.
In oktober 2011 begint het proces bij de regionale rechtbank van Keulen. In januari 2012 is Saban veroordeeld tot 6 jaar gevangenisstraf. Het vonnis zegt dat hij de wens van Özgul om te scheiden niet kon accepteren. In hoeverre dit ook zijn traditionele begrip van zijn rol omvat, kan de kamer niet beoordelen.
Eerwraak verhaal: Anka (2011)
Eerwraak verhaal
Anka
geboren: 1960
Poging tot moord: 7 april 2011
Woonplaats: Fürth
Herkomst: Servië
Kinderen: 4
Dader: haar ex-man Djura A. (53 jaar)
geboren: 1960
Poging tot moord: 7 april 2011
Woonplaats: Fürth
Herkomst: Servië
Kinderen: 4
Dader: haar ex-man Djura A. (53 jaar)
Rond 1979 trouwen Anka en Djura in Servië. Ze hebben samen vier kinderen. De familie woont in Duitsland en Servië, hoe precies, is onduidelijk.
Het huwelijk is gewelddadig. In 1994 scheidt Anka van hem. Ondertussen zoekt ze bescherming in een vrouwenopvang. Djura wordt in 1998 naar Servië gedeporteerd.
Anka werkt als schoonmaakster. Wanneer haar oudste dochter sterft aan een beroerte, neemt Anka de opvoeding van haar kleindochter over. Er zijn waarschijnlijk andere familieleden die in haar huishouden wonen.
In maart 2011 komt Djura weer illegaal Duitsland binnen en vraagt zijn ex-vrouw om een paar dagen bij haar te mogen blijven. Dan stelt hij haar meerdere malen voor om opnieuw te trouwen, zodat hij in Duitsland kan blijven. Ze weigert.
In de nacht van 7 april 2011 gaat Anka naar het toilet. Djura valt haar aan in de badkamer, trekt een deken over haar hoofd van achteren en steekt haar 12 keer. Een schoondochter die in het huishouden woont, overmeestert hem en belt de politie. De agenten arresteren de dader in het appartement. Het slachtoffer overleeft zwaar gewond.
In het vonnis zegt de voorzitter van de rechter dat de dader zijn vrouw haar hele leven heeft mishandeld en haar niet alleen heeft gelaten, zelfs niet na de echtscheiding. Hij beschouwde de vrouw als zijn eigendom en ontkende haar elk recht op leven toen hij zijn daad pleegde. In maart 2012 wordt Djura veroordeeld tot 13 jaar gevangenisstraf voor poging tot moord door de regionale rechtbank van NeurenbergFürth. Anka is niet de echte naam van de vrouw.
Eerwraak verhaal: Kamila G. (2011)
Eerwraak verhaal
Kamila G.
geboren: 1979
Poging tot moord: 2 april 2011
Woonplaats: Bottrop
Herkomst: Macedonië
Kinderen: 3
Dader: haar ex-vriend Agim W. (33 jaar)
geboren: 1979
Poging tot moord: 2 april 2011
Woonplaats: Bottrop
Herkomst: Macedonië
Kinderen: 3
Dader: haar ex-vriend Agim W. (33 jaar)
Kamila en Agim wonen in Ahaus, West-Münsterland en hebben drie kinderen uit hun tienjarige relatie. De reden waarom de twee niet getrouwd zijn, is waarschijnlijk omdat Agim al met een andere vrouw getrouwd is. Kamila is voorlopig waarschijnlijk zijn tweede vrouw. Omdat de relatie gewelddadig is (inclusief doodsbedreigingen als ze hem zou verlaten), verhuist Kamila in december 2010 naar een vrouwenopvang en uiteindelijk naar een appartement in Bottrop. De familieraad komt samen. Naar verluidt probeert hij de situatie te kalmeren. Maar het tegenovergestelde kan ook het geval zijn. In ieder geval wil Agim de scheiding niet accepteren.
Op 2 april 2011 gaat Kamila met haar broer Afrim (35 jaar) winkelen. Voor de supermarkt ligt haar ex-vriendje op hen te wachten. Hij rijdt ze aan met zijn auto. Als ze tegen de grond zijn gewerkt, schiet hij Kamila in de nek en haar broer in het gezicht. Beiden moeten enkele uren een spoedoperatie ondergaan, maar overleven het ternauwernood. Kamila krijgt een plaat in haar hals.
Een uur na de misdaad wordt Agim in het Centro Oberhausen gearresteerd. In september 2011 start het proces bij de rechtbank Essen. De dader presenteert zich in de rechtbank als een gecultiveerde man die Duits spreekt met bijna geen accent en zijn hele leven heeft gewerkt als timmerman en machinebediener. Hij ondergaat geen psychiatrisch onderzoek, maar wordt door de deskundige als volledig toerekenbaar beoordeeld.
In oktober 2011 wordt Agim veroordeeld tot 12 jaar gevangenisstraf voor poging tot doodslag. Het vonnis spreekt van een daad van executie.
De subsidiaire vordering gaat in hoger beroep, wat wordt toegelaten. In februari 2013 wordt de straf voor twee moordpogingen verhoogd tot levenslang. Het feit dat beide slachtoffers de aanslag hebben overleefd is puur geluk en moet niet worden beschouwd als een reden voor verzachting van de straf.
Eerwraak verhaal: Rola El-Halabi (2011)
Eerwraak verhaal
Rola El-Halabi
geboren: 1985
geschoten: 1 april 2011
Woonplaats: Ulm
Herkomst: Libanon
Kinderen: geen
Dader: haar stiefvader Hicham/Roy El-Halabi (44 jaar)
geboren: 1985
geschoten: 1 april 2011
Woonplaats: Ulm
Herkomst: Libanon
Kinderen: geen
Dader: haar stiefvader Hicham/Roy El-Halabi (44 jaar)
Rola is geboren in Libanon, groeide op in Duitsland en studeerde hier af aan de middelbare school. Ze heeft een Duits paspoort en bokst al sinds ze 9 jaar oud is. Haar stiefvader Hicham (genaamd Roy, een in Koeweit geboren goudsmid met een Duits paspoort) is haar manager. De relatie is waarschijnlijk goed zolang het niet om mannen gaat. Als Rola 20 is, gaat haar stiefvader met een zwaard naar haar toe omdat ze met een jongeman in Engeland heeft gemaild. De moeder komt tussenbeide.
In september 2009 vecht Rola voor twee wereldkampioenschapstitels. In januari 2011 stelt Hicham dat zijn stiefdochter haar titels om gezondheidsredenen niet kan verdedigen. Vervolgens beëindigt Rola het contract van haar stiefvader als manager. Ze verhuist uit haar huis om bij een man te gaan wonen. Op 1 april 2011 wil ze strijden voor de IBF-wereldkampioenstitel.
Luttele minuten voor haar gevecht schiet haar stiefvader twee bewakers neer (34/36 jaar) en krijgt toegang tot Rola's kamer. De vader dwingt de aanwezigen (dokter, coach, fysiotherapeut) de kamer te verlaten. Hij sluit zich op met zijn stiefdochter en schiet haar in de handen, knieën en voeten van een afstand van drie meter. Daarna wordt hij overmeesterd door politieagenten. De evenementenhal in Berlijn-Karlshorst is ontruimd.
Het aanhoudingsbevel is voor het toebrengen van zwaar lichamelijk letsel.
Het proces begint in de herfst van 2011, Rola getuigt dat ze het jaar ervoor voor het eerst serieus verliefd werd op een Griek (Kosta 28 jaar), een niet-moslim die al getrouwd was. De stiefvader begon toen met het verspreiden van beledigende teksten op het internet. Getuigen vertellen dat Hicham had aangekondigd dat hij Rola in een rolstoel zou krijgen.
Deze daad is geen moord uit eer, maar is bedoeld om een scenario waarbij verlies van eer zou optreden onmogelijk te maken. Het is volstrekt onduidelijk of Rola ooit nog zal kunnen boksen.
In november 2011 wordt de dader veroordeeld tot 6 jaar gevangenisstraf voor het toebrengen van zwaar lichamelijke letsel.
Alhoewel Rola nog steeds in het ziekenhuis ligt, verloofd ze zich met Kosta, later gaan ze trouwen. De sportvrouw zit 2 maanden in een rolstoel. Daarna openen de twee een café in het centrum van Ulm. Rola werkt als serveerster. Meer dan een jaar na de misdaad begint ze weer te trainen. In januari 2013 is ze weer terug in de ring, maar verliest met een krappe marge. Later publiceert ze haar autobiografie Stehaufmädchen. In augustus 2013 wordt ze weer wereldkampioen, dit keer een gewichtsklasse hoger. In mei 2014 worden er nog meer titels toegevoegd. In de zomer van 2015 wordt haar dochter geboren. In november 2016 kondigt ze het einde van haar bokscarrière aan, mede door de late gevolgen van de kogelwonden in haar knieën. In de tussentijd runt ze een vechtschool met haar man.
Eerwraak verhaal: Anna (2011)
Eerwraak verhaal
Anna
geboren: 1983
Poging tot moord: 12 maart 2011
Woonplaats: Münster
Herkomst: Slachtoffer: Zimbabwe; Dader: Liberia
Kinderen: 1 zoon (4 jaar)
Dader: haar ex-vriendje Emmanuel B. (45 jaar)
geboren: 1983
Poging tot moord: 12 maart 2011
Woonplaats: Münster
Herkomst: Slachtoffer: Zimbabwe; Dader: Liberia
Kinderen: 1 zoon (4 jaar)
Dader: haar ex-vriendje Emmanuel B. (45 jaar)
Anna en Emmanuel werken in de Raphaelsklinik in Münster, hij als keukenhulpje, zij als schoonmaakster. Ze hebben samen een zoon, maar zijn gescheiden.
Op 12 maart 2011 gaat Emmanuel naar de kliniek, trekt een hakbijl onder zijn jas vandaan en gaat achter zijn ex-vriendin aan. Anna vlucht, maar gaat een trap af. Emmanuel mikt op haar hoofd, maar slaat haar op de bovenarm. Twee ziekenhuismedewerkers komen te hulp. De dader vlucht, maar wordt even later gearresteerd. Een schoonmaakster overhandigt de hakbijl aan de politie.
Hoewel de dader volgens getuigen meerdere malen "Ik wil je vermoorden" schreeuwde, is hij alleen veroordeeld voor het toebrengen van zwaar lichamelijk letsel. Emmanuel droeg naast de hakbijl twee messen bij zich. De dader grijnst nog steeds aan het begin van het proces en toont geen enkele wroeging, maar slechts zelfmedelijden. In augustus 2011 krijgt hij een gevangenisstraf van vijf en een half jaar van de arrondissementsrechtbank van Münster.
Emmanuel is in Liberia geboren als zoon van een lokale bewoner en een Duitse. Hij zocht eerst asiel in België en Nederland en kwam van daaruit naar Duitsland. Anna is niet de echte naam van de vrouw.
Eerwraak verhaal: Susa(2011)
Eerwraak verhaal
Susa
geboren: 1967
doodgestoken: 21 februari 2011
Woonplaats: Heilbronn
Herkomst: Kosovo
Kinderen: 3 (12, 16, 18 jaar)
Dader: haar gescheiden echtgenoot (47 jaar, al 17 jaar in Duitsland)
geboren: 1967
doodgestoken: 21 februari 2011
Woonplaats: Heilbronn
Herkomst: Kosovo
Kinderen: 3 (12, 16, 18 jaar)
Dader: haar gescheiden echtgenoot (47 jaar, al 17 jaar in Duitsland)
Er is heel weinig te vinden over deze zaak: Rond het midden van de jaren negentig komen Susa en haar man uit Kosovo naar Duitsland. Sinds december 2010 wonen ze apart in Heilbronn. Ze hebben de Duitse nationaliteit en drie kinderen samen.
Op 21 februari 2011 steekt de man zijn gescheiden vrouw 20 maal. Daarna probeert hij zichzelf te vergiftigen, maar belt toch de ambulancedienst. Het moordwapen is gevonden in het appartement. De drie kinderen, die bij hun moeder woonden, worden onder de hoede genomen van de jeugdzorg. Zij worden later bij familieleden (of pleeggezinnen) geplaatst.
In januari 2012 wordt de dader door de regionale rechtbank van Heilbronn veroordeeld tot 13 jaar en 6 maanden gevangenisstraf voor doodslag. In de motivering wordt gezegd dat het huwelijk gekenmerkt werd door geweld tegen vrouw en kinderen. De vrouw heeft meerdere malen moeten vluchten naar een vrouwenopvang. Uiteindelijk kon de dader niet accepteren dat zijn vrouw haar eigen beslissingen zou nemen en hem zou verlaten. De dader luistert naar het vonnis zonder zich te bewegen.
Susa is niet de echte naam van de vrouw.
Eerwraak verhaal: Zorica H. (2011)
Eerwraak verhaal
Zorica H.
geboren: 1990
gestoken: 20/21 februari 2011
Verblijfplaats: Taufkirchen/Opper-Beieren
Herkomst: Slachtoffer: Bosnië; Dader: Turkije
Kinderen: ze was zelf een kind
Dader: Harun A. (18 jaar oud, geboren in Duitsland)
geboren: 1990
gestoken: 20/21 februari 2011
Verblijfplaats: Taufkirchen/Opper-Beieren
Herkomst: Slachtoffer: Bosnië; Dader: Turkije
Kinderen: ze was zelf een kind
Dader: Harun A. (18 jaar oud, geboren in Duitsland)
Zorica werkt in discotheken en supermarkten en wordt zwanger van een loopbaanbegeleider en oud-verkoper uit Erding, Harun genaamd. Hij heeft een Duits paspoort en Turkse wortels. Er is waarschijnlijk geen of slechts een korte relatie.
In de nacht van 21 februari 2011 komt Harun naar het appartement van Zorica, mogelijk omdat de aanstaande moeder wil praten over alimentatie. Later zegt een politiewoordvoerder dat de dader "zich diep gekrenkt voelde in zijn eer."
Harun bindt Zorica vast en steekt haar - met "ongelooflijke brutaliteit" en "extreme wreedheid", zoals later wordt gezegd - 165 keer. Hij doodt daarmee de aanstaande moeder en de ongeboren dochter. Buren waarschuwen de politie de volgende dag om 12 uur 's middags.
Zoekend naar de vader van het kind, vinden de agenten Harun in zijn appartement. Na de eerste ontkenning bekent hij de misdaad.
In een ander verhoor beweert Harun dat hij de misdaad samen met een 20-jarige Turk heeft gepland, voorbereid en geëxecuteerd.
Het proces tegen Harun en zijn handlanger Vedat begint in oktober 2011 bij de regionale rechtbank van Landshut. Vedat hield het slachtoffer vast terwijl de hoofddader Zorica neerstak. Het hoge aantal steekwonden is typerend voor een eerwraak. Beide zijn veroordeeld tot 10 jaar gevangenisstraf, de hoogste straf in het jeugdstrafrecht.
Eerwraak verhaal: Fathia el Q. (2011)
Eerwraak verhaal
Fathia el Q.
geboren: 1969
doodgestoken: 18 februari 2011
Woonplaats: Düsseldorf
Herkomst: Marokko
Kinderen: 1 dochter, 1 zoon (beide volwassen)
Dader: haar ex-man Hassan M. (42 jaar)
geboren: 1969
doodgestoken: 18 februari 2011
Woonplaats: Düsseldorf
Herkomst: Marokko
Kinderen: 1 dochter, 1 zoon (beide volwassen)
Dader: haar ex-man Hassan M. (42 jaar)
Fathia trouwt met een man en heeft een zoon met hem. Als de man sterft, trouwt ze met een Marrokaan in Spanje en heeft ze een dochter met hem. In 2008 meldt ze hem aan voor geweldpleging, in 2009 krijgt ze een scheiding. De zoon woont in Marokko. Fathia woont met haar dochter in Spanje.
In november 2010 verhuist Fathia van Barcelona naar Düsseldorf, waarschijnlijk omdat ze door haar ex-man wordt aangevallen en met de dood wordt bedreigd. Haar (Duitse) moeder en zussen wonen in Düsseldorf.
Op 18 februari 2011 steekt Fathia's ex-man haar neer op de openbare weg. Getuigen waarschuwen de ambulance. Fathia sterft in het ziekenhuis aan haar verwondingen aan haar buik. De dader ontsnapt. Later vertelt een getuige dat in januari een Noord-Afrikaanse man met een foto op zoek was naar Fathia in dezelfde straat.
Vier dagen na de moord wordt de ex-echtgenoot in Spanje gepakt.
In september 2011 begint het proces bij de regionale rechtbank van Düsseldorf. In november wordt Hassan veroordeeld tot 13 jaar gevangenisstraf voor doodslag. De verdediging dient een beroep in. In oktober 2012 zal het proces opnieuw worden gevoerd. In januari 2013 wordt het vonnis bevestigd.
Eerwraak verhaal: Sebahat K. (2011)
Eerwraak verhaal
Sebahat K.
geboren: 1973
gedood/gestoken: 12 februari 2011
laatste woonplaats: Rosenheim
Herkomst: Turkije
Kinderen: 2 (8 en 17 jaar)
Dader: haar ex-man Tamer (42 jaar)
geboren: 1973
gedood/gestoken: 12 februari 2011
laatste woonplaats: Rosenheim
Herkomst: Turkije
Kinderen: 2 (8 en 17 jaar)
Dader: haar ex-man Tamer (42 jaar)
In juni 2010 gaan Sebahat en Tamer scheiden. Ze hebben twee minderjarige kinderen. Tamer werkt in een snackbar. Na de scheiding bedreigt hij zijn ex-vrouw en slaat haar meerdere keren in elkaar. In maart 2011 wordt hij veroordeeld voor geweldpleging. Hij wordt bedreigd met deportatie naar Turkije.
Op 12 februari 2011 om 3.30 uur komt Sebahat thuis en wil zich omkleden voor haar baan in een bakkerij. Ze stapt uit de auto, de dader slaat haar met een knuppel. Hij schopt haar, schreeuwt dat ze moet sterven, steekt vijf keer een keukenmes in haar torso en wurgt haar met een lint dat uit een panty is gedraaid. Dan schuift hij de stervende vrouw onder een auto in de achtertuin.
Omdat Sebahat niet komt werken, bellen de collega's om 10 uur de politie. De agenten vinden het lichaam.
Op dezelfde dag wordt haar ex-man opgepakt door mobiele telefoon tracking in een bosrijke omgeving en bekent hij het misdrijf. Als motief geeft hij aan dat zijn ex-vrouw na de scheiding een nieuwe relatie is begonnen.
In augustus 2011 wordt Tamer door de regionale rechtbank van Traunstein veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf wegens moord. In maart 2012 laat het Federale Hooggerechtshof revisie van de verdediging toe. Vanaf september 2012 zal de zaak opnieuw worden bekeken. De nu 18-jarige dochter getuigt dat haar vader vaak gewelddadig was: tegen de moeder, tegen de dochters en waarschijnlijk ook tegen een nieuwe partner. In december wordt het vonnis - levenslange gevangenisstraf voor moord - bevestigd.
Eerwraak verhaal: Yasemin Tomak Iybar (2011)
Eerwraak verhaal
Yasemin Tomak Iybar
geboren: 1979
Vermoord: 29 januari 2011
Woonplaats: Lünen (NRW)
Herkomst: Turkije
Kinderen: onduidelijk
Daders: haar zwager en ex-vriend Adem I. (34 jaar) en Salia, de vrouw van haar nieuwe geliefde
geboren: 1979
Vermoord: 29 januari 2011
Woonplaats: Lünen (NRW)
Herkomst: Turkije
Kinderen: onduidelijk
Daders: haar zwager en ex-vriend Adem I. (34 jaar) en Salia, de vrouw van haar nieuwe geliefde
Yasemin is een hovenier en is al eerder getrouwd geweest. Om een verblijfsvergunning in Duitsland te krijgen, trouwde ze in 2005 met de broer van haar vriend Adem. Adem maakt misbruik van haar. In 2010 neemt ze afstand van hem. Ze betrekt haar eigen appartement in Lünen en begint een relatie met een man genaamd Ibrahim K. Deze man is getrouwd en heeft kinderen. Zijn vrouw Salia huurt samen met de bedrogen ex-vriend een knokploeg in. Naar verluidt worden de mannen verondersteld Yasemin te verkrachten "om haar te onteren" (dit is wat de aanklager later zegt).
Het plan wordt niet uitgevoerd. In plaats daarvan vallen Adem en Salia het slachtoffer aan op 29 januari 2011 in het appartement van Yasemin. Ze binden haar vast en nemen haar mee naar een garage om haar te laten verkrachten. Adem wilde de misdaad filmen. Maar de mannen weigerden. Adem en Salia brengen het slachtoffer terug naar het appartement en wurgen haar daar.
Twee dagen later dumpen Adem en twee medeplichtigen het naakte lichaam op een rustplaats op de snelweg in Nederland, waar het op 4 februari wordt gevonden. De auto van Yasemin wordt later in Dortmund gevonden. Adem is in mei gearresteerd. Salia vestigt zich in de zomer in Turkije. Haar motief voor de misdaad is waarschijnlijk eerder wraak en jaloezie. De ex-vriend daarentegen had waarschijnlijk een eremotief.
In december 2011 begint het proces voor de Rechtbank van Dortmund. Adem zwijgt over de beschuldigingen. In maart 2013 wordt de dader veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf. De bijzondere ernst van de schuld wordt vastgesteld. Voor de knokploeg die hij op Yasemin's nieuwe vriend heeft afgestuurd, moet hij Ibrahim 10.000 euro compensatie betalen vanwege het toebrengen van lichamelijk letsel en veroorzaken van pijn. De verdediging gaat in beroep. In maart 2014 verklaart het Federale Hooggerechtshof het vonnis definitief. De medeplichtige Salia is nog steeds op vrije voeten.
Vier andere mannen uit Dortmund en Castrop-Rauxel worden berecht voor de Jeugdkamer. Ze hadden Yasemin's nieuwe minnaar bewusteloos geslagen op 23 januari. Hiervoor krijgen zij in maart 2012 de volgende straffen: 4 jaar en 6 maanden; 4 jaar; en 3 jaar en 3 maanden. Een van hen zal worden veroordeeld tot een jaar voorwaardelijk wegens "bemiddeling".
Bronvermelding:
|