Contact
Hartelijk dank voor uw donatie
|
Uw steun aan onze organisatie wordt zeer op prijs gesteld. |
Laatste Berichten
Eerwraak verhaal: Sebahat K. (2011)
Eerwraak verhaal
geboren: 1973
gedood/gestoken: 12 februari 2011
laatste woonplaats: Rosenheim
Herkomst: Turkije
Kinderen: 2 (8 en 17 jaar)
Dader: haar ex-man Tamer (42 jaar)
In juni 2010 gaan Sebahat en Tamer scheiden. Ze hebben twee minderjarige kinderen. Tamer werkt in een snackbar. Na de scheiding bedreigt hij zijn ex-vrouw en slaat haar meerdere keren in elkaar. In maart 2011 wordt hij veroordeeld voor geweldpleging. Hij wordt bedreigd met deportatie naar Turkije.
Op 12 februari 2011 om 3.30 uur komt Sebahat thuis en wil zich omkleden voor haar baan in een bakkerij. Ze stapt uit de auto, de dader slaat haar met een knuppel. Hij schopt haar, schreeuwt dat ze moet sterven, steekt vijf keer een keukenmes in haar torso en wurgt haar met een lint dat uit een panty is gedraaid. Dan schuift hij de stervende vrouw onder een auto in de achtertuin.
Omdat Sebahat niet komt werken, bellen de collega's om 10 uur de politie. De agenten vinden het lichaam.
Op dezelfde dag wordt haar ex-man opgepakt door mobiele telefoon tracking in een bosrijke omgeving en bekent hij het misdrijf. Als motief geeft hij aan dat zijn ex-vrouw na de scheiding een nieuwe relatie is begonnen.
In augustus 2011 wordt Tamer door de regionale rechtbank van Traunstein veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf wegens moord. In maart 2012 laat het Federale Hooggerechtshof revisie van de verdediging toe. Vanaf september 2012 zal de zaak opnieuw worden bekeken. De nu 18-jarige dochter getuigt dat haar vader vaak gewelddadig was: tegen de moeder, tegen de dochters en waarschijnlijk ook tegen een nieuwe partner. In december wordt het vonnis - levenslange gevangenisstraf voor moord - bevestigd.
Eerwraak verhaal: Yasemin Tomak Iybar (2011)
Eerwraak verhaal
geboren: 1979
Vermoord: 29 januari 2011
Woonplaats: Lünen (NRW)
Herkomst: Turkije
Kinderen: onduidelijk
Daders: haar zwager en ex-vriend Adem I. (34 jaar) en Salia, de vrouw van haar nieuwe geliefde
Yasemin is een hovenier en is al eerder getrouwd geweest. Om een verblijfsvergunning in Duitsland te krijgen, trouwde ze in 2005 met de broer van haar vriend Adem. Adem maakt misbruik van haar. In 2010 neemt ze afstand van hem. Ze betrekt haar eigen appartement in Lünen en begint een relatie met een man genaamd Ibrahim K. Deze man is getrouwd en heeft kinderen. Zijn vrouw Salia huurt samen met de bedrogen ex-vriend een knokploeg in. Naar verluidt worden de mannen verondersteld Yasemin te verkrachten "om haar te onteren" (dit is wat de aanklager later zegt).
Het plan wordt niet uitgevoerd. In plaats daarvan vallen Adem en Salia het slachtoffer aan op 29 januari 2011 in het appartement van Yasemin. Ze binden haar vast en nemen haar mee naar een garage om haar te laten verkrachten. Adem wilde de misdaad filmen. Maar de mannen weigerden. Adem en Salia brengen het slachtoffer terug naar het appartement en wurgen haar daar.
Twee dagen later dumpen Adem en twee medeplichtigen het naakte lichaam op een rustplaats op de snelweg in Nederland, waar het op 4 februari wordt gevonden. De auto van Yasemin wordt later in Dortmund gevonden. Adem is in mei gearresteerd. Salia vestigt zich in de zomer in Turkije. Haar motief voor de misdaad is waarschijnlijk eerder wraak en jaloezie. De ex-vriend daarentegen had waarschijnlijk een eremotief.
In december 2011 begint het proces voor de Rechtbank van Dortmund. Adem zwijgt over de beschuldigingen. In maart 2013 wordt de dader veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf. De bijzondere ernst van de schuld wordt vastgesteld. Voor de knokploeg die hij op Yasemin's nieuwe vriend heeft afgestuurd, moet hij Ibrahim 10.000 euro compensatie betalen vanwege het toebrengen van lichamelijk letsel en veroorzaken van pijn. De verdediging gaat in beroep. In maart 2014 verklaart het Federale Hooggerechtshof het vonnis definitief. De medeplichtige Salia is nog steeds op vrije voeten.
Vier andere mannen uit Dortmund en Castrop-Rauxel worden berecht voor de Jeugdkamer. Ze hadden Yasemin's nieuwe minnaar bewusteloos geslagen op 23 januari. Hiervoor krijgen zij in maart 2012 de volgende straffen: 4 jaar en 6 maanden; 4 jaar; en 3 jaar en 3 maanden. Een van hen zal worden veroordeeld tot een jaar voorwaardelijk wegens "bemiddeling".
Bronvermelding:
|
Familiemoord in Etten-Leur: De politie arresteert vader Onur Kandemir
Eerwraak verhaal
geboren: 1956, 1989, 2014, 2018
vermoord: 28 maart 2020
Woonplaats: Etten-Leur
Herkomst: Nederlander met Turkse ouders
Kinderen: 2
Dader: Onur Kandemir (33 jaar)
Zaterdag 29 maart 2020 rond 18.15 trof de politie in een woning aan de Dasseburcht in Etten-Leur de levenloze lichamen aan van de gepensioneerde Turkse tolk Hikmet Kandemir (64 jaar), haar schoondochter Gulcan Kandemir en diens zoon Atakan Kandemir (6 jaar) en dochter Deniz Kandemir (2 jaar).
Hoofdverdachte is de in Etten-Leur geboren en getogen Onur Kandemir (33 jaar). Volgens buurtbewoners is hij een vriendelijke man en zou hij een paar maanden geleden met zijn gezin bij zijn moeder zijn ingetrokken. Een arrestatiebevel is uitgevaardigd waarin de autoriteiten uitspreken dat ze zich zorgen maken om het psychisch welzijn van deze viervoudige moordverdachte. Onur Kandemir zou een gevaar zijn voor anderen en voor zichzelf.
Geruchten gaan rond over huiselijk geweld, een Turkse reporter schetst het volgende scenario: Toen de vrienden van Hikmet Kandemir haar niet konden bereiken stuurden ze een bericht naar de zoon Onur Kandemir. In reactie daarop stuurde hij foto’s van zijn moeder, vrouw en kinderen en schreef daarbij: “‘ze zijn erg ziek, ze kunnen niet praten (te woord staan)”. Het incident werd onmiddellijk gemeld bij de politie. Zij gingen het huis binnen en ontdekten vier lichamen en stelden vast dat Onur Kandemir niet meer telefonisch bereikbaar was en waarschijnlijk op de vlucht was geslagen.
Een buurvrouw vertelt dat de woningen behoorlijk gehorig zijn en dat ze sinds vrijdagavond de kinderen niet meer heeft gehoord.
Een bijeenkomst voor geëmotioneerde buurtbewoners in Etten-Leur is spijtig genoeg niet te organiseren vanwege samenscholingsverboden die zijn ingesteld om de verspreiding van het coronavirus te beperken. Mensen die daar behoefte aan hebben kunnen daarom telefonisch psychische hulp krijgen.
De familie was bekend bij de plaatselijke moskee. De moskee heeft ook hulp en bijstand aangeboden.
Op 31 maart werd Onur Kandemir in Etten-Leur gearresteerd nadat hij door meerdere personen was herkend als de gezochte moordverdachte. De politie hoopt dat Onur Kandemir hen meer inzicht in zijn beweegredenen kan verschaffen.
We zouden blij zijn met aanwijzingen! Voor een e-mail rechtstreeks aan ons kunt u gewoon hier klikken.
Eerwraak in Sana’a: 3 jonge mannen dwingen hun zus Esbah (16) vergif te drinken
Eerwraak verhaal
geboren: 2004
vermoord: ?
Woonplaats: Sana'a
Oorsprong: Yemen
Kinderen: geen
Dader: haar broers (25, ?, ?) en vader (?)
Yemen is voor vrouwen al vele decennia geen fijn land om in te leven vanwege oorlog, voedseltekort en ouderwetse voogdijwetten. Jemenitische vrouwenorganisaties pleiten er nu voor om, in navolging van Syrië, eerwraak niet langer te beoordelen als een strafverminderende omstandigheid maar eerwraak juist te beschouwen als een strafverzwarende omstandigheid ten einde dit fenomeen effectief te bestrijden en om jonge vrouwen beter te beschermen tegen het eergerelateerde geweld van hun partner, vader, broers of neven.
Schrap voogdijwetten
Het pleidooi om de huidige voogdijwetten per direct uit het wetboek te schrappen volgt op nieuwe schokkende onthullingen in de moordzaak van de 16-jarige Esbah uit Sanaa die door haar broers is vergiftigd en opgehangen op bevel van hun vader. De daders verwijzen naar de voogdijwetten en zij vertrouwen erop dat de rechters deze wetten respecteren en hen daarom straks een lage of zelfs helemaal geen straf gaat opleggen.
Feministische organisaties wijzen erop dat de Europese Unie, de politie en justitie van de aangesloten lidstaten ertoe verplicht om bij eerwraak tot vervolging van alle daders over te gaan op basis van het eerlijke waargebeurde verhaal ten einde het fenomeen effectief te bestrijden omdat de lage gepercipieerde pakkans van daders ook in deze zaak een rol speelt bij de uitvoering van de moord.
Reconstructie martelmoord Esbah
Lokale activisten in het Sa'fan District in de buurt van de Jemenitische hoofdstad meldden dat sommige vrouwen, die aanwezig waren tijdens Isbah's begrafenis, blauwe plekken opmerkten op verschillende delen van haar lichaam en dit meldden aan de autoriteiten.
Toen de politie de zaak ging onderzoeken troffen ze op de mobiele telefoons van de broers zeer belastende videobeelden en foto’s aan die bewijzen dat ze daadwerkelijk hun bloedeigen zus hebben mishandeld en vermoordt.
Het martelen gebeurde met een strijkijzer, ze zou ook drie dagen zijn uitgehongerd voordat ze werd gedwongen om pure spiritus te drinken. De foto’s van de mishandelingen stuurden de broers door aan elkaar en aan hun vader waarbij ze waarschijnlijk nooit hadden gedacht dat het beeldmateriaal ooit als bewijsmateriaal tegen hen zou worden gebruikt in een rechtszaak waarbij serieuze straffen worden geëist.
Na het overlijden van de moeder van Esbah zou ze door haar vader zijn weggehouden van het schoolonderwijs en zou ze zich hebben beziggehouden met het sprokkelen van hout en de agrarische landbouw.
De familie beweerde dat Esbah zichzelf uit eigen vrije wil had opgehangen, maar dat verhaal wordt door rechercheurs niet geloofd.
In Yemen kun je een dochter/zus straffeloos vermoorden als ...
Na het plegen van een gruwelijke martelmoord, het liegen tegen rechercheurs en het internationaal beschamen van de natie vroegen de daders brutaal aan de rechtbank om hen niet zwaar te straffen want Esbah zou volgens hun verhalen verliefd zijn geweest op een man en daarom zou de moord met een beroep op de voogdijwetten door rechters moeten worden gebillijkt.
Forensisch onderzoek wijst uit dat de 16-jarige Esbah als maagd is gestorven, ten einde nog maar eens te benadrukken hoeveel onrecht haar is aangedaan door haar eigen familieleden.
Esbah, Maab en Samiha
Feministische organisaties wijzen erop dat de zaak van Esbah niet op zichzelf staat en dat Yemen veel vergelijkbare zaken kent van jonge vrouwen die op een gruwelijke wijze zijn vermoord door hun familieleden vanwege eergerelateerde redenen.
Feministische organisaties hopen erop dat vrouwen in de toekomst beter zijn beschermd tegen familieleden die eerwraak op hen plegen door de wetgeving drastisch te wijzigen.
Eerwraak in Yemen moet, net als in veel andere landen, een strafverzwarende in plaats van een strafverminderende omstandigheid worden.
Een van de broers is al vrijgelaten
Het zeer belastende beeldmateriaal en alle getuigenverklaringen waren vooralsnog niet voldoende voor de autoriteiten in Sa’fan om 1 van de broers en zijn vrouw langer vast te houden. De broer zou hebben meegeholpen bij de moord en zijn vrouw zou de effecten van de martelingen hebben geprobeerd te rechtvaardigen door het vertellen van verzonnen verhalen.
We zouden blij zijn met aanwijzingen! Voor een e-mail rechtstreeks aan ons kunt u gewoon hier klikken.
Eerwraak verhaal: Karin C. (2019)
Eerwraak verhaal
geboren: 1966
Poging tot moord: 4 januari 2019
Woonplaats: Waldhufen (bij Görlitz)
Herkomst: Slachtoffer: Duitsland; Dader: Pakistan
Kinderen: ja, niet duidelijk hoeveel
Dader: Sameer Q. / Naveed A. (28 jaar)
Karin heeft een relatie met de 15 jaar jongere Sameer uit Pakistan. Er kan worden aangenomen dat hij hoopt dat dit zijn verblijfsstatus zal verbeteren.
Op 4 januari 2019 stak hij haar met 10 messteken in het gedeelde appartement. Hij laat de gewonde vrouw onder het bloed achter en vlucht met haar portemonnee. Een buurman hoort het geschreeuw en belt de ambulance. Karin ondergaat een spoedoperatie in het ziekenhuis. De dader is gearresteerd in de buurt van de plaats delict.
Sameer heeft een strafblad en is een getolereerde asielzoeker. Hier is een citaat van Karin in de krant Bild: "Ik weet dat hij twee jaar in de gevangenis heeft gezeten omdat een vrouw hem beschuldigde van verkrachting, maar hij heeft altijd van me gehouden."
Het motief dat wordt gegeven is dat Karin de relatie wilde beëindigen. Er is een moordonderzoek aan de gang. Een andere wijst erop dat Sameer albino is, al 6 jaar in Duitsland woont en "Sammy" wordt genoemd.
In juli begint het proces over poging tot doodslag bij de regionale rechtbank van Goerlitz.
Top 3 van slechtste eerwraak doofpotaffaires uit onze geschiedenis
Wij zien het helpen van mensen die op social media klagen dat autoriteiten eerwraak hebben verdoezeld als onze belangrijkste taak omdat wij van mening zijn dat eerwraak door autoriteiten altijd conform wet- en regelgeving moet worden afgehandeld ten einde het fenomeen te bestrijden.
Brede strafvervolging bij eerwraak
Justitiële richtlijnen van de Europese Unie schrijven politie en justitie in aangesloten lidstaten voor om bij eerwraak altijd tot brede vervolging van daders over te gaan.
Alle personen, die op de achtergrond een rol hebben gespeeld bij een moordaanslag, met als doel het herstellen van een geschonden eergevoel of het onmogelijk maken van een scenario waarbij gezichtsverlies zou kunnen optreden, zouden door autoriteiten zonder schaamte op basis van het eerlijke waargebeurde verhaal aan de rechtbank moeten worden gepresenteerd.
Als organisatie hebben wij 3 zaken in behandeling van klokkenluiders die het publiek erop wijzen dat autoriteiten sommige daders van eremoorden in bescherming nemen door systematisch alle aanwijzingen voor eerwraak en aangiften te negeren zodat er gesproken kan worden van 3 doofpotaffaires.
1. Narges Achikzei uit Zeist (5457 dagen )
Op 7 december 2009 wordt de mooie Afghaanse studente Narges Achikzei (23) door de zus van een vriend van haar verloofde Haroen Mehraban aan de Laan van Vollenhove in Zeist met benzine overgoten en in brand gestoken.
Buurtbewoners wijzen er op dat de vrouw via een informeel moslimhuwelijk was gehuwd en al samenwoonde met de man waarmee ze 2 weken na de moordaanslag van haar familie officieel via een burgerrechtelijk huwelijk zou hebben moeten trouwen.
Politie en Justitie kenden Narges Achikzei en Haroen Mehraban vanwege hun geëscaleerde juridische conflict met Ralph Geissen, de ex-werkgever van de vrouw waarbij over en weer aangiften zijn afgelegd.
De ex-werkgever beschuldigd Narges Achikzei, Haroen Mehraban en hun advocaat Ruijzendaal van de inzegening van een informeel moslimhuwelijk, bedreiging, oplichting, afpersing, afleggen van valse aangiften en smaadschrift.
Narges Achikzei, Sahar Achikzei, Haroen Mehraban en hun advocaat Ruijzendaal beschuldigden de ex-werkgever van stalking per email, smaad en laster omdat zij beweren dat zij “Narges Mehraban en haar man” tegen wie zeker 60 aangiften zijn afgelegd vanwege internetoplichting niet kennen.
Een paar weken voor de brandmoord was bij de slachtoffers van oplichter N. Mehraban, die zich hadden verzameld op de website IntenetOplichting, echter bekend dat de geboortedatum van oplichter Narges Mehraban dezelfde was als de geboortedatum van Narges Achikzei omdat één van de slachtoffers via de lokale politie de personaliagegevens van de bank in handen had gekregen.
Een Officier van Justitie had zelfs een afspraak met Narges Achikzei en haar advocaat Ruijzendaal in zijn agenda staan om hun lasterzaak tegen haar ex-werkgever te bespreken toen Narges Achikzei werd geliquideerd.
In eerste instantie informeerde een anonieme rechercheur betrokken bij het moordonderzoek de media eerlijk via een kort interview bij een radiostation. Hij zei: “Vrouw slachtoffer eerwraak en vanwege afpersing van een bedrijf!”
Deze quote is door meerdere mediabedrijven overgenomen en als basis gebruikt voor vijf nieuwe nieuwsberichten waarbij de Zeister brandmoord werd gekoppeld aan eerwraak als motief. Narges Achikzei’ familie en vrienden reageerden daar logischerwijs fel op en ze bestreden dat eerwraak het motief vormt voor de brandmoord. Volgens haar familie en vrienden was Narges Achikzei het gelukkigste meisje op aarde en had ze maar één vijand: haar ex-werkgever Ralph Geissen.
Politiewoordvoerder Thomas Aling gaf aan dat hij bekend was met de meest genoemde motieven voor de brandmoord op Narges Achikzei zoals eerwraak, afpersing van een bedrijf en een volstrekt geëscaleerd juridisch conflict, maar dat een heel ander motief zoals een jaloerse liefdesrivale ook een mogelijkheid kan zijn.
Op televisie vroegen de autoriteiten aan de bevolking om hen te helpen met het vinden van het juiste motief voor de brandmoord. Expliciet is uitgesproken dat mensen niet hoefde te bellen om de politie te wijzen op het juridische conflict waarin Narges Achikzei was betrokken. Een conflict dat volgens de politiewoordvoerder niks te maken had met haar islamitische achtergrond.
Vervolgens gingen Zeister rechercheurs bestrijden dat ze in de beginfase van het moordonderzoek in de media hadden gebracht dat Narges Achikzei slachtoffer is van eerwraak. De teamleider van het grootschalige onderzoeksteam bezwoer zelfs op nationale televisie dat er helemaal geen aanwijzingen waren voor eerwraak en dat haar familie er niks mee te maken heeft.
Tegen de opdrachtgevers van de Zeister brandmoord zou de teamleider zelfs hebben gezegd dat de ex-werkgever van Narges Achikzei het moordonderzoek frustreert met zijn publicaties op het internet.
In de onherroepelijke vonnissen van de rechtbanken staat in een reconstructie van de Zeister brandmoord dat executeur MDNDR021 een half uur voorafgaand aan de brandmoord eerst op bezoek is geweest bij de ouders van Narges Achikzei die even verderop in dezelfde straat wonen.
Vanwege de totaal corrupte opstelling van politie Zeist en het Openbaar Ministerie Midden-Nederland is de brandmoord op Narges Achikzei thans officieel een moord zonder motief omdat executeur MDNDR021 bij alle rechtszittingen jaloezie heeft tegengesproken en de meest genoemde motieven zoals eerwraak, afpersing van een bedrijf en een volstrekt geëscaleerd juridisch conflict door politie en het OM niet zijn besproken.
Executeur MDNDR021 zei dat ze niet verliefd was op Haroen Mehraban en sprak tegen dat ze jaloers was op Narges Achikzei. Volgens haar advocaat Ausma kon het Openbaar Ministerie het jaloezie-motief niet hard maken en moet er iets anders aan de hand zijn.
Agenten die betrokken waren bij het geëscaleerde juridische conflict van Narges Achikzie voelden zich vervolgens beledigd omdat Ralph Geissen iedereen er op wijst dat ambtenaren bij Politie Zeist eerwraak en 60+ aangiften doelbewust hebben verdoezeld ten einde hun eigen corrupte optreden voorafgaand aan de brandmoord te camoufleren. Op basis van de aangifte van een beledigde agente is het Openbaar Ministerie een strafzaak begonnen tegen Ralph Geissen vanwege vermeende smaad, laster en belediging van ambtenaren in functie. Deze strafzaak wordt binnenkort in hoger beroep behandelt bij Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden. Hier vindt u de valse dagvaarding van het Openbaar Ministerie.
De Inspectie Justitie en Veiligheid is van oordeel dat het Gerechtshof zonder enige bemoeienissen van hun kant onpartijdig kan beoordelen of dit de slechtste doofpotaffaire uit onze geschiedenis is of dat er conform de ambtsverklaringen van beledigde politiemedewerkers sprake is van smaad, laster en belediging van ambtenaren in functie.
2. Saroj Mahila uit Rajasthan (2501 dagen )
Op 10 januari 2018 wordt het lichaam gevonden van een vrouwelijke agente, genaamd Saroj Mahila (24). Ze zou zichzelf hebben opgehangen volgens de verhalen van haar familie.
Volgens haar verloofde Hemant Mohanpuriya klopt er niets van die verhalen en wilde Saroj niet meewerken aan een gedwongen huwelijk en is ze daarvoor door haar eigen familie gestraft.
Omdat Saroj’s broers ook werkzaam zijn bij de politie heeft Politie Rajasthan deze zaak niet professioneel, onpartijdig en eerlijk onderzocht, maar de moord afgehandeld als ware het een zelfmoord op basis van de verhalen van haar familie.
Het slachtoffer Saroj had op 27 november 2017 geklaagd over haar familie bij een Vrouwencommissie in Jaipur. Haar familie zou haar hebben gedwongen om te gaan samenwonen met een man waarmee ze was gehuwd toen ze 2,5 jaar oud was.
Saroj weigerde met de man mee te gaan en verklaarde te willen trouwen met een man van haar eigen keuze en vroeg om bescherming tegen haar familie.
De Vrouwencommissie had haar onderdak gegeven in een opvanghuis in Jaipur. Enkele dagen later kwam haar broer Shivlal, een hoofdagent, naar Jaipur en beloofde de autoriteiten dat ze haar niet tot een relatie zouden dwingen.
Op 12 december 2017 werd Saroj samen met haar broer naar huis gestuurd. Op 10 januari 2018 werd ze hangend aan de plafondventilator van haar huis aangetroffen in het bijzijn van haar familie.
De broer van Saroj had aangifte gedaan tegen Hemant Mohanpuriya vanwege zogenaamde smaad, laster en belediging omdat Hemant in een aangifte en op het internet naar hen wees als betrokkenen bij de moord.
De voorzitter van de Commissie Justitie Prakash Tatia besliste in oktober 2019 dat de Indiase overheid aan klokkenluider Hemant Mohanpuriya een symbolische vergoeding van 1.500 euro moet gaan betalen als teken van waardering voor zijn niet aflatende inspanningen om gerechtigheid te krijgen voor het slachtoffer en de ontberingen die hij daarbij ondervond van de politie.
3. Deeksha Gupta uit Up (1918 dagen )
Deeksha Gupta (24) studeerde aan een universiteit en was verliefd op een van haar klasgenoten. De verliefdheid was wederzijds en ze wilden graag met elkaar trouwen.
Beiden hebben met hun ouders gesproken over de huwelijksplannen. De ouders van de jongen waren het daarmee eens, maar de ouders van het meisje wilden dat niet. Ze waren totaal tegen hun liefde. Deeksha probeerde hen vaak te overtuigen van het belang van het willen trouwen met een man van haar eigen keuze, maar ze waren het er niet mee eens en zeiden haar dat ze geen contact meer met die jongen mocht hebben.
Toen Deeksha’s ouders en andere familieleden in februari 2019 ontdekten dat Deeksha nog steeds contact zou hebben met die jongen hebben ze Deeksha in hun huis opgesloten. Ze dwongen haar om haar studie en onderzoeksprojecten achter zich te laten en ze mocht op geen enkele manier contact opnemen met anderen.
Deeksha was het er niet mee eens om die jongen te verlaten. Toen hebben familieleden zich voorgenomen om haar te vermoorden. Ze hadden een vergunning voor een pistool. Op 16 augustus werd Deeksha twee keer neergeschoten.
Toen de buren afkwamen op het geluid van geweerschoten, lag Deeksha dood op de grond. Buren werd verteld dat het meisje zelfmoord heeft gepleegd, maar hoe kan iemand zelfmoord plegen door twee keer op zichzelf te schieten? Toen vroegen ze hun buren om hen te helpen en te beschermen tegen de politie en de media.
De buren hebben geluisterd. Niemand heeft de politie gebeld. In plaats daarvan gingen ze naar haar crematie, twee uur na haar moord. Ze hadden geen droog hout voor de crematie, dus gebruikten ze er benzine voor en de onverbrande resten werden in een rivier gegooid om alle bewijzen te vernietigen.
Nu doen ze net alsof er helemaal niks aan de hand is. Vanwege aandacht via de sociale media kwam de politie op de een of andere manier in contact met de familie, maar het was toen al te laat. Familieleden reageerden alsof er niets ernstigs was gebeurd, het meisje leed aan Diarree en ze is daaraan gestorven. Het is dus een natuurlijke dood en er wordt dus geen strafzaak geopend. Ze hadden allerlei valse documenten over haar ziekte verzameld.
Conclusie: Doofpotcultuur en vriendjespolitiek
De redenen waarom ambtenaren bij politie en het OM er soms voor kiezen om in het geheim een eremoord in juridische zin af te handelen als een zelfmoord, familiedrama of crime passionnel houden vermoedelijk verband met (politieke) beïnvloeding van hogerhand, wijdverbreide corruptie, hoge werkdruk en een doofpotcultuur.
Als daders van eerwraak weten dat ze leven in een land met autoriteiten die een oogje dichtknijpen bij eerwraak dan zal vanwege de lage gepercipieerde pakkans het aantal eremoorden in dat land stijgen.
Het belangrijkste doel van de EU met het uitvaardigen van de Justitiële richtlijn om bij eerwraak altijd tot brede vervolging over te gaan is om het aantal eerwraakzaken binnen de EU te verlagen.
Als autoriteiten binnen de EU zich houden aan wet- en regelgeving en bij eerwraak altijd tot brede vervolging overgaan dan zal de gepercipieerde pakkans van de daders stijgen en kan niet worden uitgesloten dat sommigen zelfs gaan afzien van het plegen van eerwraak omdat brede vervolging van de gehele dadergroep een hele berg ellende voor hen met zich meebrengt waar ze niet op zitten te wachten.
Wij strijden voor gerechtigheid voor de slachtoffers van eerwraak en omdat de politie daarbij als onze tegenstander fungeert is het niet ongebruikelijk dat doofpotaffaires zich vele jaren voortslepen voordat autoriteiten uiteindelijk toegeven dat ze conform alle beschuldigingen eerwraak hebben verdoezeld, hun excuses aanbieden en de eerwraak alsnog conform wet- en regelgeving gaan afhandelen.
Help ons doofpotaffaires bij eerwraak te onderzoeken
Ken je zelf een eerwraak die door autoriteiten is weggemoffeld en die nog slechter is dan de voorbeelden uit ons overzicht? Neem dan contact met ons op en dan kunnen we bekijken hoe we de slachtoffers in die zaak recht kunnen doen.
Eerwraak verhaal: Martina Kreutzer (2011)
Eerwraak verhaal
geboren: 1987
gestoken: 24 januari 2011
Woonplaats: Krefeld
Herkomst: Slachtoffer: Duitsland; Dader: Turkije
Kinderen: 2 (18 maanden, 3 jaar)
Dader: haar partner Sinan Emre (21 jaar, geboren in Duitsland)
Rond 2006 leren Martina en Sinan (die in Krefeld zijn geboren en Turkse ouders hebben) elkaar op school kennen. Ze hebben twee kinderen samen. Er is veel ruzie, waarschijnlijk ook fysiek misbruik. Daarom besluit Martina begin 2011 om haar partner buiten de deur te zetten.
Op 21 januari gaat ze naar haar moeder voor koffie. Daarna komt ze terug om te zien of Sinan zich aan de afspraak heeft gehouden en is verhuisd. Maar hij is er nog steeds. De twee beginnen te twisten. Als Martinas moeder's partner belt om te kijken of alles in orde is, vraagt ze hem onmiddellijk te komen. Dan is de verbinding verbroken.
Sinan stak Martina 20 keer met een slagersmes. Ze sleept zichzelf het trappenhuis in en valt. Daar is ze gevonden door de vriend van haar moeder. Kort daarna sterft ze in het ziekenhuis. De dader wordt gepakt voor het huis van zijn ouders.
Na de eerste ontkenningen bekent hij de misdaad en geeft aan dat hij drugsproblemen heeft. Hij heeft onder andere een strafblad voor een overval. Het feit dat hij geen moeite doet om een reguliere baan te vinden zou ook de reden voor de ruzie zijn geweest.
De kinderen van Martina en Sinan worden naar hun grootouders gebracht.
In juli 2011 is Sinan veroordeeld tot 7 jaar gevangenisstraf. De reden die wordt gegeven is zijn zeer lage intelligentie.
Eerwraak verhaal: Maria Spagnolo (2012)
Eerwraak verhaal
geboren: 1968
doodgestoken: 22 september 2012
Woonplaats: Keulen
Herkomst: Sicilië
Kinderen: 1 zoon (17 jaar), 1 dochter (18 jaar)
Dader: haar man Calogero (47 jaar)
María en Calogero komen uit Sicilië, zijn bijna 20 jaar getrouwd en hebben twee kinderen. In 2012 zal Maria scheiden en een nieuwe relatie aangaan. Calogero zal dit niet accepteren.
Na een thuisverlof op Sicilië rijdt Calogero naar het appartement van zijn ex-vrouw in Keulen-Buchforst. Hij steekt haar 56 keer. Daarna belt hij de politie en zijn kinderen. Een gedrag dat niet atypisch is voor een eremoord: De dader wil de wereld zijn macht tonen. Maria sterft in het ziekenhuis. Calogero is gearresteerd in haar appartement.
Het proces begint in juni 2013 bij de Rechtbank van Keulen. De dader zwijgt. In juli wordt hij door het Landgericht van Keulen veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf wegens moord.
Opmerking: In de media wordt gezegd dat Calogero hiertoe geïnspireerd werd door een eremoord in zijn geboortedorp op Sicilië. De historische invloed van de islam op Sicilië is groter dan in de rest van Italië.
Wat is eerwraak? |
Een eremoord is een moord in naam van de eer. Als een broer zijn zus vermoordt om de familie-eer te herstellen, is dat een eerwraak. Volgens activisten zijn de meest gebruikelijke redenen voor eerwraak als het slachtoffer:
Mensenrechtenactivisten geloven dat er jaarlijks 100.000 eremoorden worden uitgevoerd, waarvan de meeste niet worden gerapporteerd aan de autoriteiten en een aantal zelfs bewust wordt verdoezeld door autoriteiten zelf bijvoorbeeld omdat de daders goed bevriend zijn met lokale agenten, machthebbers of politici. Geweld tegen meisjes en vrouwen blijft een serieus groot probleem in Pakistan, India, Afghanistan, Irak, Syrië, Iran, Servië en Turkije. |
Eerwraak verhaal: Bernd (2012)
Eerwraak verhaal
geboren: 1960
doodgeschoten: 23 juli 2012
Woonplaats: Bonn/Troisdorf
Herkomst: Slachtoffer: Duitsland; Dader: Sicilië
Kinderen: 2 dochters (14 en 17 jaar)
Dader: Sergio L. (58 jaar), ex-echtgenoot van zijn partner
Sergio en Sandra hebben twee kinderen en scheiden in 2010, waarschijnlijk omdat hij een maîtresse heeft. Sergio is een ober, Sandra werkt in een bakkerij. Na de scheiding komt Sandra samen met Bernd, die bij het nutsbedrijf werkt.
Alhoewel Sergio zelf verschillende liefdes heeft, staat hij niet toe dat zijn ex-vrouw een nieuw vriendje krijgt. Hij bedreigt ze allebei, ze melden hem meerdere malen bij de politie. Op het moment van het misdrijf is er een contactverbod.
Op 23 juli 2012 ligt Sergio 's nachts op de loer bij het huis van zijn ex-vrouw. Als ze 's morgens vroeg de deur opent om naar het werk te gaan, slaat hij haar met een ijzeren staaf om toegang te krijgen tot het appartement. Daar schiet hij haar nieuwe vriendje neer met 5 schoten. De dochters en hun moeder moeten getuige zijn van de misdaad.
Dan geeft Sergio zich aan bij de politie, die het pistool en de ijzeren staaf in zijn auto vindt. Het proces begint in februari 2013 bij de juryrechtbank in Bonn. De aanklacht is moord. Misschien heeft Sergio ook zijn jongere dochter neergeschoten. Een politieagent getuigt dat de dader de hele dag na het misdrijf opvallend stil was.
In mei wordt de dader veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf voor moord en het toebrengen van lichamelijk letsel. De bijzondere ernst van de schuld wordt vastgesteld. In oktober 2013 verwerpt het Federale Hooggerechtshof het beroep van de verdachte.
Aanwijzing: Sicilië heeft historisch gezien een sterkere islamitische invloed gehad dan Italië. Daarom komen Italiaanse eremoordenaars bijna altijd uit Sicilië.
De krant geeft de namen aan als "veranderd".
Wat is eerwraak? |
Een eremoord is een moord in naam van de eer. Als een broer zijn zus vermoordt om de familie-eer te herstellen, is dat een eerwraak. Volgens activisten zijn de meest gebruikelijke redenen voor eerwraak als het slachtoffer:
Mensenrechtenactivisten geloven dat er jaarlijks 100.000 eremoorden worden uitgevoerd, waarvan de meeste niet worden gerapporteerd aan de autoriteiten en een aantal zelfs bewust wordt verdoezeld door autoriteiten zelf bijvoorbeeld omdat de daders goed bevriend zijn met lokale agenten, machthebbers of politici. Geweld tegen meisjes en vrouwen blijft een serieus groot probleem in Pakistan, India, Afghanistan, Irak, Syrië, Iran, Servië en Turkije. |
Eerwraak verhaal: Nesrin (2012)
Eerwraak verhaal
geboren: 1996
Misdaad: 15 februari 2012
Woonplaats: Wormen
Herkomst: Turkije / Koerden
Kinderen: geen
Daders: 3 Koerden (17-19 jaar)
Dit verhaal wordt vooral gepresenteerd als groepsverkrachting. De daders accepteren echter de dood van het slachtoffer door de 16-jarige Koerdische vrouw, zwaar gewond, bloedend en naakt, in de kou te laten liggen - om middernacht in februari.
Wat is er gebeurd: 3 mannen zijn 17 tot 19 jaar oud. Een van de belangrijkste daders is Ali B., die sinds de basisschoolleeftijd in Duitsland woont. Uit de buurt kent hij een jonge Koerdische vrouw die 16 jaar oud is, maar niet volgens zijn gedachtegoed leeft. Ze kleedt zich westers en gaat uit zonder haar broers.
Als het Koerdische meisje een zelfbepaald leven wil leiden en kennissen dit met kracht willen onderdrukken, dan getuigt dat van een eremotief.
Op 15 februari 2012 verkrachten 2 van de 3 daders Nesrin in een ondergrondse parkeergarage in Worms. De 3e bewaakt de misdaad. De pers zegt dat hij Duitser is. Maar hij heeft een Duits en een Turks paspoort.
De zaak zal worden behandeld voor de regionale rechtbank van Mainz. Maar er is niet veel bekend, waarschijnlijk omdat de daders als jongeren worden gezien. In september 2012 zullen de twee hoofdverdachten elk tot acht jaar gevangenisstraf worden veroordeeld wegens gezamenlijk ernstig seksueel misbruik van een zich verzettend slachtoffer en toebrengen van zwaar lichamelijk letsel. Volgens de rechter was de daad nauwelijks te overtreffen in wreedheid. Het leven van de jonge vrouw hing aan een zijden draadje. De derde overtreder krijgt 3 jaar en 9 maanden.
Aan het einde van 2013 zal er een herziening plaatsvinden. Hier is een citaat uit een krant: "Het Federale Hof van Justitie (BGH) beval het nieuwe proces in juni, omdat het Regionale Hof de "innerlijke houding" van de 21-jarige dader in een eerste proces niet duidelijk genoeg had uitgewerkt, zei een woordvoerder van het Hof op maandag. Blijkbaar, vanwege de "innerlijke houding" van de dader, wordt de straf teruggebracht van 8 naar 6 jaar.
Een van de twee hoofddaders zit waarschijnlijk de eerste 6 jaar van zijn straf uit. In maart 2018 wordt hij dan uit de gevangenis naar Turkije gedeporteerd. De tweede, Ali B., wordt ook gedeporteerd. Hij heeft de 6 jaar van zijn straf volledig uitgezeten (wat zeer zeldzaam is in jeugddetentie). Hij gaat hiertegen in beroep bij het Hooggerechtshof in Koblenz en verliest. In eerste instantie weigert Turkije hem terug te nemen omdat zijn paspoort tijdens zijn gevangenschap is verlopen. Ali woont bij zijn ouders in de buurt van Worms en staat waarschijnlijk onder toezicht. Nesrin is niet de echte naam van de vrouw.
Wat is eerwraak? |
Een eremoord is een moord in naam van de eer. Als een broer zijn zus vermoordt om de familie-eer te herstellen, is dat een eerwraak. Volgens activisten zijn de meest gebruikelijke redenen voor eerwraak als het slachtoffer:
Mensenrechtenactivisten geloven dat er jaarlijks 100.000 eremoorden worden uitgevoerd, waarvan de meeste niet worden gerapporteerd aan de autoriteiten en een aantal zelfs bewust wordt verdoezeld door autoriteiten zelf bijvoorbeeld omdat de daders goed bevriend zijn met lokale agenten, machthebbers of politici. Geweld tegen meisjes en vrouwen blijft een serieus groot probleem in Pakistan, India, Afghanistan, Irak, Syrië, Iran, Servië en Turkije. |