Volgens het persagentschap Fars werd een 22-jarige vrouw doodgestoken door haar man in de stad Fasa in de provincie Fars. Het incident vond plaats als gevolg van een familieruzie. Buren belden onmiddellijk de noodlijn om de steekpartij te melden, waardoor wetshandhavers naar de plaats van het incident werden gestuurd voor onderzoek.

De 29-jarige echtgenoot werd binnen een uur na de moord gearresteerd.

Kolonel Mohammad Hashem Qasem, de politiewoordvoerder, verklaarde dat het motief achter de moord echtelijke ruzies waren. Hij benadrukte verder dat zulke tragische incidenten gebeuren door een gebrek aan woedebeheersing. Hij drong er bij de burgers op aan om zelfbeheersing uit te oefenen en moedigde hen aan om hulp te zoeken bij vertrouwde personen of gerechtelijke instanties om te voorkomen dat ruzies escaleren.

Helaas pleit Mohammad Hashem Qasem niet voor de afschaffing van artikel 301 van de Islamitische Strafwet van het Iraanse regime, die resulteert in milde straffen voor mannen die hun vrouwen of dochters doden in de naam van "eer".

Het schadelijke effect van artikel 301, dat leidt tot een toename van het aantal femicides, komt duidelijk naar voren in het geval van Romina Ashrafi. Romina werd door haar vader onthoofd, alleen omdat ze een vriendje had. De vader pleegde de moord nadat zijn advocaat hem had verzekerd dat de maximumstraf voor het doden van zijn dochter vanwege "eer" slechts 3 jaar zou zijn. Hoewel hij door de rechters tot 9 jaar gevangenisstraf werd veroordeeld, werd hij al na 2 jaar vrijgelaten. Toen de rechter hem vroeg waarom hij ervoor had gekozen om zijn dochter te doden in plaats van Bahman Khavari, de man met wie Romina was weggelopen, antwoordde hij: "Als ik Bahman Khavari had gedood, zouden ze wraak op me hebben genomen. Dit is echter niet gebeurd met mijn dochter."

De man van Mona Heydari kreeg geen straf voor het onthoofden van zijn vrouw. Functionarissen van de rechterlijke macht verklaarden dat de ouders van het slachtoffer niet uit waren op vergelding.