Eerwraak verhaal: Rokstan Malak - Investigate Honor Killing

Rokstan Malak
geboren: 1995
doodgestoken: 2 oktober 2015
Woonplaats: Bitterfeld / Dessau
Herkomst: Syrië / Koerden
Kinderen: ze kan zwanger zijn geweest
Dader: vermoedelijk haar familie: vader Hasso / Hisso Malak, moeder Roda, 2 broers

Rokstan is een 20-jarige tolk uit Syrië. Sinds 2013 woont ze in Duitsland, eerst met haar familie, daarna in een vrouwenopvang in Bitterfeld.

Onder druk keert ze terug naar haar familie. Rokstan wordt beschouwd als goed geïntegreerd in Duitsland. Een foto toont haar in een grijze sweatshirt zonder hoofddoek.

Op 2 oktober 2015 wordt Rockstan neergestoken en als vermist opgegeven. Haar lichaam wordt de volgende dag gevonden in een gazebo in Dessau.

De politie is op zoek naar mannelijke familieleden. Het federale ministerie van Buitenlandse Zaken wordt op de hoogte gebracht. Haar vader is er waarschijnlijk bij betrokken, maar is al naar Syrië vertrokken.

Het motief is dat Rokstan in Syrië werd verkracht door 3 soldaten. Sindsdien wordt ze als onrein beschouwd in haar familie. Hoewel zij het slachtoffer was, wordt zij beschouwd als degene die de eer van de familie heeft bezoedeld.

In de herfst van 2018 berichtte de pers dat er nog geen aanklacht was ingediend. Hoewel Rokstan tijdens haar leven zei dat haar moeder haar meerdere malen had proberen te vermoorden, woont zij (de moeder) ongedeerd in Dessau. Er is zelfs een opgenomen telefoongesprek waarin de moeder iemand opdraagt om Rokstan te vermoorden. De vader wordt nog steeds gezocht met een internationaal arrestatiebevel. Er is ook een vage aanwijzing dat Rokstan zwanger was. Misschien heeft ze het kind ook geaborteerd. Maar de zaak is onduidelijk. Op een gegeven moment wordt ook gezegd dat Rokstan gewurgd (niet neergestoken) is.

Wat is eerwraak?

Een eremoord is een moord in naam van de eer. Als een broer zijn zus vermoordt om de familie-eer te herstellen, is dat een eerwraak. Volgens activisten zijn de meest gebruikelijke redenen voor eerwraak als het slachtoffer:

weigert mee te werken aan een gearrangeerd huwelijk.
de relatie wenst te beëindigen.
het slachtoffer was van verkrachting of seksuele aanranding.
werd beschuldigd van het hebben van een seksuele relatie buiten het huwelijk.

Mensenrechtenactivisten geloven dat er jaarlijks 100.000 eremoorden worden uitgevoerd, waarvan de meeste niet worden gerapporteerd aan de autoriteiten en een aantal zelfs bewust wordt verdoezeld door autoriteiten zelf bijvoorbeeld omdat de daders goed bevriend zijn met lokale agenten, machthebbers of politici. Geweld tegen meisjes en vrouwen blijft een serieus groot probleem in Pakistan, India, Afghanistan, Irak, Syrië, Iran, Servië en Turkije.