Aeysha A.
geboren: 2015
onthoofd: 23 oktober 2017
Woonplaats: Hamburg
Herkomst: Pakistan
Kinderen: ze was zelf nog een kind
Dader: haar vader Sohail A. (bij daad 33 j.)

Sohail komt eind 2011 vanuit Pakistan naar Hessen. Zijn asielaanvraag wordt afgewezen vanwege voor de hand liggende valse verklaringen. Zelfs een rechtszaak is niet succesvol. Hij zal in juli 2012 worden uitgezet. Maar er gebeurt niets.

Dan trouwt hij met Lubna (bij daad 32 j.) volgens de islamitische wet in Hamburg. Het huwelijk wordt geregeld door haar ouders. Lubna kwam in 1992 als kind uit Pakistan naar Duitsland. Ze heeft al een zoon (bij daad 6 j.). Dan wordt in 2015 de gezamenlijke dochter Aeysha geboren. Aangenomen mag worden dat Sohail hoopte dat dit zijn verblijfsstatus ten goede zou komen. Tot nu toe heeft hij illegaal gewerkt in een snackbar in Pinneberg.

In april 2017 komt er een urgentieprocedure: Sohail wil met zijn gezin in Duitsland blijven. In juni beslist de rechter tegen deportatie omdat vader en dochter zo'n hechte relatie hebben. De afwijzing van de aanvraag zal pas plaatsvinden nadat Sohail zijn dochter heeft gedood.

Lubna meldt haar man twee keer voor het slaan van haar. Het was echter "niet te verwachten" dat de situatie volgens het gerechtelijk dossier zou escaleren, hoewel Sohail bekend is bij de politie en wordt beschouwd als zeer agressief tegen zijn stiefzoon. Het jeugdwelzijnsbureau is ingeschakeld.

Op 23 oktober 2017 gaat de moeder 's avonds naar de politie en doet aangifte tegen haar man. Samen met agenten keert ze terug. De agenten gaan eerst alleen het appartement in en vinden er de 2 jaar oude Aeysha dood. Haar vader sneed haar hoofd af.

Lubna is geschokt en wordt met haar zoon naar het ziekenhuis gebracht. De zoon was tijdens de misdaad bij zijn grootouders. De moordenaar is op de vlucht. Nog geen week later wordt hij gearresteerd in Spanje. Met hem wordt een andere Pakistaan gearresteerd. Hij zou Sohail verborgen hebben en aangeboden hebben om hem een vals Pakistaans paspoort te bezorgen zodat hij terug kon keren naar Pakistan.

Het proces begint in april 2018 bij de rechtbank van Hamburg. In juni wordt de dader veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf. De bijzondere zwaarte van de schuld wordt vastgesteld. Het gaat over moord en nog vijf andere misdaden. De "vrouw" vertelt dat bedreigingen als "Ik zal je darmen uit je trekken" en "Ik zal je fijnhakken" gebruikelijk waren.

Nida
geboren: 1996
Moordpoging: 18 oktober 2017
Woonplaats: Idstein / Hessen
Herkomst: Afghanistan
Kinderen: 3
Dader: haar man (bij daad 22 j.)

Nida is 21 jaar oud en woont met 3 kinderen en haar 22-jarige man in een vluchtelingenopvang. Daar stak hij haar op 18 oktober 2017 neer. Buren bellen de politie. De agenten vinden de zwaar gewonde vrouw met veel snijwonden in haar torso.

De dader vlucht, bedreigt een bestuurder en probeert een aantal automobilisten te stoppen om in te stappen. Ten slotte wordt de dader gearresteerd bij het station van Niedernhausen.

De echte namen van de deelnemers zijn niet bekend.

Donika
geboren: 1990
Moord: 1 oktober 2017
Woonplaats: Siegburg (NRW)
Herkomst: Kosovo
Kinderen: onduidelijk
Dader: haar man Rasim L. (bij daad 36 j.)

Rasim komt uit Kosovo in 1998, woont in Siegburg bij Bonn en werkt als keukenhulp. In het voorjaar van 2017 trouwt hij met een vrouw in Kosovo. Donika komt eind augustus naar Duitsland. Er wordt veel gevochten, hij controleert en slaat ze in elkaar.

Op 1 oktober doodt Rasim zijn vrouw met 34 bijlslagen. Bovendien heeft hij haar met een mes gestoken. Donika bloedt dood. Hij belt zelf de politie.

In februari 2018 dient het Openbaar Ministerie een verzoek om toelating tot de psychiatrie in.

Ondanks het vermoeden van schizofrenie begint in mei 2018 het proces voor de rechtbank van Bonn. Het is denkbaar dat de ziekte (of de pretentie ervan) eerder een soort van bescherming is.

Mayla
geboren: 1981
Moordpoging: 20 september 2017
Woonplaats: Bad Neuenahr-Ahrweiler
Oorsprong: Syrië
Kinderen: min. 1 dochter
Dader: haar gescheiden echtgenoot (bij daad 51 j.)

Mayla komt in 2014 met haar man uit Syrië naar Duitsland. Zij is zijn tweede vrouw. In de zomer van 2016 gaan ze scheiden.

Op 20 september 2017 haalt Mayla haar dochter op van school. Ze fietst door een park in Bad Neuenahr-Ahrweiler. Haar gescheiden man staat haar in de weg en steekt haar neer. Na 15 steken komt een kennis van de dader tussenbeide.

Mayla komt ernstig gewond in het ziekenhuis en wordt enkele uren geopereerd. Ze verloor 3 liter bloed en overleefde amper.

Voor de rechtbank van Koblenz zegt Mayla later dat haar man haar sinds de scheiding heeft bedreigd. Haar echte naam is onbekend. In april 2018 wordt de dader veroordeeld tot 9 jaar gevangenisstraf wegens poging tot doodslag.

Palwasha L. en haar ongeboren kind
geboren: 1987
verstikt: 19 september 2017
Woonplaats: Frankfurt/M.
Herkomst: Afghanistan
Kinderen: 2, en ze was weer zwanger
Dader: haar man Abdul Munir L. (bij daad 36 of 39 j.)

In 2013 komen Palwasha en haar man Abdul als vluchtelingen uit Afghanistan naar Duitsland. Ze wonen in een asielaccommodatie in Frankfurt-Bockenheim en hebben 2 kinderen van 1 en 4 jaar, vermoedelijk geboren in Duitsland. Het is waarschijnlijk geen vrijwillig huwelijk.

Palwasha is weer zwanger, in de 3e maand. Vroeg in de ochtend van 19 september 2017 knielt de man op het bovenlichaam van zijn slapende vrouw en verstikt haar in het kussen.

De man belt 112. Eerst staan de dader en de kinderen naast de vrouw die op de grond ligt, terwijl de noodarts haar probeert te reanimeren. Maar pas in de gerechtelijke geneeskunde wordt duidelijk dat ze is vermoord.

Ondertussen duikt Abdul onder bij kennissen en wordt 2 of 3 dagen later gearresteerd door een speciale task force. Het aanhoudingsbevel is voor moord en abortus. De kinderen worden verzorgd door het Bureau voor jeugdzorg.

De pers meldt dat Abdul de afgelopen maanden in Afghanistan heeft doorgebracht. Dat roept twee vragen op: Van wie was het ongeboren kind? En waarom krijgt hij asiel, maar woont dan vrijwillig in zijn thuisland?

Dario (en 2 vrienden)
geboren: 2011 (1988, 1983)
doodgeschoten: 14 september 2017
Woonplaats: Villingendorf (bij Tübingen)
Herkomst: Dader: Kroatië
Kinderen: hij was zelf nog een kind
Dader: zijn vader Drazen Dakic (bij daad 40 j.)

Katerina en Drazen zijn sinds maart 2017 gescheiden. Op 14 september 2017 begint hun zoon Dario met school. In de avond is er een klein schoolfeestje. Vader Drazen, die gescheiden woont, komt het appartement binnen via het terras. Hij schiet zijn zoon neer.

Moeder Katerina (31 jaar) is weer zwanger. Voor de nieuwe partner (34 j.) is er de vermelding "met migratieachtergrond". De naam Anatolij R. zou kunnen wijzen op een Russische of Oekraïense oorsprong. Ook deze partner en zijn neef (29 j.) zijn doodgeschoten. Katerina kan ontsnappen naar de buren. Deze bellen de politie. De ambtenaren vinden een 3-jarig meisje dat ondergedoken was en dragen haar over aan haar ouders.

Drazen is bij de politie bekend voor gewelddadige en bedreigende misdaden, maar is nog nooit in de gevangenis geweest. Katerina had al op school gevraagd om haar verblijfplaats geheim te houden.

De dader wordt gezocht, 5 dagen later wordt hij gearresteerd na een tip vanuit de bevolking. Hij draagt nog steeds het geweer bij zich. Het is afkomstig uit legervoorraden. Drazen is een in Bosnië geboren Kroaat.

In maart 2018 begint het proces voor de regionale rechtbank van Rottweil. De ex-vrouw van de verdachte getuigde dat hij ook tegen haar gewelddadig was. Hij had ook gedreigd haar dochter te doden, zodat zij, de moeder, eronder zou lijden. De ex-vrouw probeerde ook haar verblijfplaats geheim te houden.

Het blijkt dat de dader de misdaad al in augustus heeft aangekondigd. De zus van de verdachte beschrijft de relatie als jaren van martelaarschap, de moeder was meerdere malen naar de vrouwenopvang geweest en meerdere malen naar de politie. Tijdens het proces bevalt Katerina van haar baby, een jongen.

In juni wordt de dader veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf. De bijzondere zwaarte van de schuld wordt vastgesteld. Er wordt kritiek geuit op het feit dat de autoriteiten en de politie de meervoudige dreiging van de dader met moord en geweld hebben genegeerd.

Mohammed N.
geboren: 1996
doodgestoken: 10-11 september 2017
Woonplaats: Chemnitz
Oorsprong: Syrië
Kinderen: verm. geen
Daders: Obaida A. en Abedalmola T. (bij daad 21 en 25 j.)

Mohammed komt in 2016 als vluchteling uit Syrië naar Saksen. Op een bepaalde manier vecht hij met zijn maatje Obaida over de Syrische Ayat.

In de nacht van 11 september 2017 ontmoet men elkaar in het stadspark Chemnitz. Obaida brengt Abedalmola. Hij stak Mohammed neer met een keukenmes dat hij had meegenomen. Het slachtoffer probeert nog te ontsnappen, Obaida achtervolgt hem, maar maakt zich dan uit de voeten. Mohammed bloedt dood. De volgende ochtend wordt het lichaam ontdekt.

In april 2018 begint het proces wegens doodslag bij het regionale gerechtshof van Chemnitz. Abedalmola noemt gekrente eer als motief. Hij gooide het moordwapen in een vijver, maar het is niet gevonden.

Qamar
geboren: 1964
Moordpoging: 8 september 2017
Woonplaats: Bendorf (bij Koblenz)
Oorsprong: Syrië
Kinderen: slachtoffer: 4; dader: totaal 15
Dader: haar man (bij daad 61 j.)

In het najaar van 2015 ontvlucht Abdul Syrië via de Balkanroute naar Duitsland. Hij heeft 15 kinderen met 2 vrouwen. Hij verlaat zijn eerste vrouw in Syrië met 11 kinderen.

Abdul's familie leeft strikt islamitisch, vrouw en dochters zijn gesluierd. Omdat de vader steeds jaloerser en controlerend wordt, scheidt Qamar zich. Begin september 2017 zal er een afspraak zijn voor de familierechtbank.

Een paar dagen later, op 8 september 2017, breekt Abdul in het huis van zijn familie in en slaat zijn vrouw met een hark en een spade. Hij zegt: "Als je vandaag niet sterft, kom ik morgen terug en dood je!" Een dochter staat in de weg en raakt ook gewond. Buren komen tussenbeide.

In de rechtbank weigert de verdachte te getuigen, net als de dochter. De moeder kreeg blijkbaar een telefoontje uit Syrië, waarna ze de klacht wil intrekken. Ze wil ook weigeren te getuigen. De rechter legt haar uit dat zij als tweede vrouw in Duitsland daartoe niet het recht heeft.

In februari 2018 wordt Abdul door de regionale rechtbank van Koblenz veroordeeld tot 6 jaar gevangenisstraf wegens poging tot doodslag. Het vonnis noemt eer als motief. De afsluitende woorden van de dader: "Ik heb nooit iets gedaan wat niet goed was." Een houding die vaak wordt teruggevonden in verband met eerwraak.

De echte namen van de deelnemers zijn niet bekend.